خاور میانه و جنبش رو به گسترش زنان / اتحاد سوسیالیستی کارگری , سازمان سوسیالیست­های کارگری افغانستان

اطلاعيه
March 01, 2020

خاور میانه و جنبش رو به گسترش زنان!

 

مدت های مدیدی است که سرمایه داری برای متوقف کردن و به انحراف کشاندن جنبش های کارگری و توده یی در خاور میانه لباس اسلام سیاسی به تن کرده و در این رابطه نه فقط جنبش زنان بلکه ابتدایی ترین حق و حقوق زنان را نیز مورد تهاجم قرار داده است. اما تهاجم به جنبش ها و از آن جمله جنبش زنان باعث عقب نشینی و تسلیم آن ها نشده است، بلکه گام به گام و در هر مرحله زنان از حق و حقوق خود دفاع کرده و مبارزۀ آنها هرچه بیشتر از اشکال فردی خارج و جمعی شده است. زنان بیشتری دریافته اند که مبارزۀ آنها هم برای رهایی جامعه از چنگ سرمایه داری ضروری است و هم برای احقاق حقوق خودشان در مقابل جریانات ارتجاعی اسلامی. در عراق، افغانستان و ایران زنان دوشادوش مردان در مبارزات اجتماعی و سیاسی شرکت دارند و حتی روحانی پر نفوذ اسلامی عراق که به حضور زنان در تظاهرات ها اعتراض کرده بود و می خواست آنها خانه نشین شوند، موفق نشد و زنان در دفاع از حق مسلم شان و علیه او تظاهرات اعتراضی برپا کردند.

در ایران جنبش مردمییی که شدیداً علیه جمهوری اسلامی به پا خاسته است بدون حضور گسترده و فعال زنان ممکن نبود به این مرحله برسد. زنان در ایران دریافته اند که یک تحول بنیادین برای رهایی ضروری است و بر همین مبنا هم در مبارزۀ عمومی با جمهوری اسلامی پیش قدم هستند و هم در مبارزه برای دفاع از حقوق خود. جنبش زنان هر روز بیشتر به جنبش کارگری و مردمی نزدیک می شود و بدون اتحاد آنها پیروزی میسر نیست. متشکل شدن بیشتر فعالین جنبش زنان و اتحاد وسیعتر و قوی تر آن با جنبش کارگری می تواند سرنوشت جامعه و زنان را به نفع خودشان تغییر بدهد. در تمام چهل سال تهاجم همه جانبه علیه زنان در ایران، مقاومت و مبارزۀ زنان، استراتژی ارتجاعی جمهوری اسلامی را که همانا خانه نشین کردن نیمی از جامعه بود به شکست کشانید و اکنون ثابت شده است که این جنبش شکست ناپذیر است.

در افغانستان انواع جریانات اسلامی، از دولت حاکم گرفته تا کلکسیونی از مجاهدین و طالبان قرون وسطایی تلاش کرده و می کنند تا زنان را از جامعه و سیاست دور نگهدارند و در کنج خانه ها محبوس گردانند. اما آگاهی زنان هر روز بیشتر و بیشتر می شود و آن­ها نه تنها در مقابل یورش ددمنشانۀ این حاکمیت و ارتجاع اسلامیایستاده­گی کردند بلکه با راه اندازی اعتراضات و گردهم­آئی ها حق و حقوق و آزادی بیشتری نسبت به دوران حاکمیت دارو دسته های مجاهد و امارت اسلامی طالبان به دست آورده اند. اکنون که آمریکا بر اساس منافع خود با طالبان که هیچ حقوقی را برای زنان به رسمیت نمی شناسد، به سازش و توافق رسیده است و می خواهد آن­ها را در قدرت شریک ساخته و به رسمیت بشناسد تا منافع استراتژیک خودش را حفظ نماید،از دست رفتن و نابود شدن تمامی حق و حقوق و دست آورد های زنان برای آمریکا و دولت افغانستان بی اهمیت است. اما جنبش زنان همچون گذشته های دور خاموش و در حاشیه نیست. اکنون جنبش زنان یک جنبش قوی در جامعه و سیاست است. سازش با طالبان و شریک ساختن شان در قدرت سیاسی هرچه بیشتر جنبش زنان و جنبش مردمی را در مقابل قدرت های حاکم قرار می دهد. متشکل شدن زنان و دیگر جنبش های کارگری و مردمی می تواند مبارزات آنها را پایدارتر و قوی­تر نماید و اجازه ندهد تا نیروهای ارتجاعی اسلامی هر سرنوشتی را برای آنها رقم بزنند.

اکنون در آستانۀ هشت مارس زنان و مردم آگاه می توانند صدای خود را به گوش جامعه برسانند و در مقابل موج تهاجم جریانات اسلامی بایستند. روز زن روز اعتراض همۀ جامعه به بی حقوقی زنان و قدرت های سرمایه داری است که از نابرابری زن و مرد منفعت می برند. پیش به سوی برگزاری هرچه با شکوه­تر روز جهانی زن.

زنده باد هشت مارس روز جهانی زن!

سرنگون باد رژیم های اسلامی ایران و افغانستان!

زنده باد سوسیالیسم!

اتحاد سوسیالیستی کارگری؛ سازمان سوسیالیست­های کارگری افغانستان

1مارس (مارچ) 2020