آغاز و پایان رژیم اسلامی در ایران - بمناسبت ٢٢ بهمن

شورایِ مستقل همبستگی با جنبشهایِ اجتماعی در ایران
February 12, 2020

 آغاز و پایان رژیم اسلامی در ایران - بمناسبت 22 بهمن

در طی دو دهه گذشته که کاهش مزد وحذف ابتدایی ترین خدمات اجتماعی منجمله بهداشت و آموزش و امنیت کار و صندوق تامین اجتماعی و بازنشستگی وهرگونه مشمولیت کارگران کارگاهها را درپی داشت اعتراضات کارگری گسترش یافت و تنها با سرکوب وکشتاروشلاق و زندان و شکنجه جواب گرفت . کشتار کارگران خاتون آباد دراعتراض آنان وجلوگیری از اخراج و تمدید قراردادهای کاری در اوائل دهه هشتاد وبستن مراکزصنایع نساجی و اخراج کارگران ودر پی آن *خصوصی کردن معادن ودیگرصنایع ، قراردادهای موقت وعدم پرداخت به موقع دستمزدها، کارگران معترض را درعمل به ضرورت اتحاد وایجاد تشکل مستقل خود رسانید که بازگشایی تشکل مستقل کارگران واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و نیزایجاد تشکل مستقل کارگران نیشکر هفت تپه محصول چنین شرایطی هستند.

***

آغاز و پایان رژیم اسلامی در ایران

«در چهل و یکمین سالگرد 22 بهمن 57»

چهل و یکسال از بهمن ماه پنجاه و هفت گذشت، ایامی که جنبش انقلاب توده ای رژیم شاه را سرنگون کرد ولی با عروج ضد انقلاب اسلامی از کف رفت. طی چهل و یکسال گذشته نه تنها کوچکترین مطالبات اجتماعی اکثریت جامعه سرکوب شد بلکه فقر و فلاکت بر زنده گی آنها سایه افکنده است .در دهه پنجاه شمسی بحران فراگیر اقتصادی و سیاسی  موقعیت رژیم سلطنتی را شکننده کرد و جنبش انقلابی توده ای در ایران با مطالبات رفاه و آزادی گسترش یافت . اگر چه در این جنبش طبقات و اقشار مختلف حضور داشتند ولی کارگران نفت واعتصاب آنها نقش موثری در سرنگونی رژیم شاه داشتند . دولت های امپریالیستی فرانسه ، انگلستان ، آلمان و امریکا با توافق در نشست گوادلوپ برای حفظ سرمایه داری در ایران و جلوگیری از سیل عظیم توده ای خمینی را از بغداد به فرانسه منتقل کردند و با سازماندهی جانشینی رژیم شاه و رسانه ای کردن آن دست ارتش را در دست خمینی گذاشتند . سازمان دهنده گان ارتجاع مذهبی در داخل ایران از طریق شبکه ها و مساجد و حوزه ها زیر چتر خمینی و حمایت ارتش پایه های اولیه آلترناتیوحکومت اسلامی را تدارک دیدند وبا رفراندم آری یا نه رژیم اسلامی را بر جامعه تحمیل کردند .

درچهل و یکمین سالگرد 22 بهمن با نگاهی به چهار دهه گذشته سند تاریکی از تاریخ زنده گی اجتماعی در ایران رقم خورده است . ضد انقلاب اسلامی جنبش عظیم توده ای برای رفاه و آزادی را که رژیم سلطنتی را سرنگون کرده بود درهم شکست و نهادها و شورای مردمی شکل گرفته را قلع و قمع کرد وبا بازسازی ارتش وسازماندهی انواع نیروهای نظامی کمیته و بسیج وسپاه به اشکال مختلف جان انسانهای بیشماری را گرفت وهستی انسانها را در جامعه ساقط کرد . هزاران زندانی سیاسی اعدام شدند وتعداد زیادی ترور و شکنجه و تیرباران شدند . صدها هزار در جنگ با عراق قربانی اهداف منطقه ای رژیم شدند . نیمی از جامعه ، زنان ،تحت شنیع ترین شرایط زنده گی قرار گرفتند ودهها هزار نفر درسوریه و عراق و افغانستان قربانی سیاست های توسعه طلبانه ارتجاع اسلامی قرار گرفتند. در کناررانت خواری و اختلاس و دزدی وابستگان به رژیم جمهوری اسلامی فقر و فلاکت اقتصادی و انواع نابسامانی های اجتماعی بر زنده گی *دهها میلیون نفر از شهروندان سایه انداخت . اجرای سیاست های نئولیبرالیستی توسط رژیم اسلامی و جناح بندی های آن در جهت تحمیل برده گی بر شرایط کار و زیست میلیون ها کارگر و خانواده های کارگری،سطح معیشت و هستی آنان را به عقب راند وامروزه با توجه به تورم 50 درصدی در ایران و قیمت کالاها 60 میلیون نفر در زیر خط فقر بسر می برند طوری که حداقل دستمزد کارگران در ایران تا یک ششم زیر خط فقر قرار گرفته است .

بموازات رانت خواری و اختلاس و دزدی در رژیم توتالیتر و فاشیستی جمهوری اسلامی وسیاست های توسعه طلبی اش در منطقه اجرای سیاست های جهانی سرمایه داری در ایران به منظورحفظ رژیم اسلامی و روند افزایش سود آوری در ایران ضروری شد. در طی دو دهه گذشته که کاهش مزد وحذف ابتدایی ترین خدمات اجتماعی منجمله بهداشت و آموزش و امنیت کار و صندوق تامین اجتماعی و بازنشستگی وهرگونه مشمولیت کارگران کارگاهها را درپی داشت اعتراضات کارگری گسترش یافت و تنها با سرکوب وکشتاروشلاق و زندان و شکنجه جواب گرفت . کشتار کارگران خاتون آباد دراعتراض آنان و جلوگیری از اخراج و تمدید قراردادهای کاری در اوائل دهه هشتاد و بستن مراکز صنایع نساجی و اخراج کارگران و در پی آن *خصوصی کردن معادن و دیگر صنایع ، قراردادهای موقت وعدم پرداخت به موقع دستمزدها، کارگران معترض را درعمل به ضرورت اتحاد وایجاد تشکل مستقل خود رسانید که بازگشایی تشکل مستقل کارگران واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و نیزایجاد تشکل مستقل کارگران نیشکر هفت تپه محصول چنین شرایطی هستند. با وجود سرکوب کارگران و اعتراضات کارگری و اخراج و زندانی کردن نمایند ه های کارگری جمهوری اسلامی ناتوان از خاموش کردن اعتراضات شد و روزانه چندین اعتراض کارگری به اشکال مختلف بوقوع پیوست که درتاریخ جنبش کارگری بی نظیر بوده است. بحران اقتصادی و سیاسی رژیم با ناتوانی گفتمان اصلاح طلبی در جریان *انتخابات سال هشتاد و هشت خود را نشان داد وگزینه کشورهای پنج به اضافه یک در برجام نیزبرای رژیم نتیجه بخش نبود. افزایش فقر و کاهش قدرت خرید در جریان سقوط ارزش ریال خیزش کارگران و زحمتکشان را در سال 96 بدنبال داشت که خط پایانی برگزینه اصلاح طلبی و کلیت رژیم جمهوری اسلامی را به نمایش در آورد . جنبش های اعتراضی در جامعه به تحرک در آمدند و مطالبات مستقل و اتکا به نیروی *اجتماعی خود را اعلام کردند.

دستگیری و شکنجه فعالین کارگری از طرف شورای عالی امنیت نیز نتوانست به روند خاموش کردن اعتراضات اجتماعی و نجات رژیم کمک کند و بر عکس خیزش آبان ماه 98 در بعد وسیعتری با وجود کشتارصدها نفر و دستگیری هزاران نفر، زیر پای رژیم اسلامی را خالی کرد. اعتراضات توده ای لبنان و عراق بر علیه رژیم اسلامی درسطح منطقه نیز جمهوری اسلامی راهرچه بیشتر زیر فشار گذاشته است .

اکنون در چهل و یکمین سالگرد 22 بهمن 57 ، مقطعی که دولت های امپریالیستی جهموری اسلامی را برای حفظ سرمایه داری در ایران ساخته و پرداخته کردند و با هماهنگ کردن ارتش و خمینی آن را رسمیت دادند، ضرورت پایان تاریخی رژیم جمهوری اسلامی فراهم شده است . بدون شک پایان دادن به این رسالت تاریخی در گرو *اتحاد جنبش های اجتماعی و تحقق آلترناتیو خود مدیریتی شورایی در اتکا به نهادهای شورایی در جامعه خواهد بود.

 

نابود باد رژیم جمهوری اسلامی

شورای مستقل همبستگی با جنبش های اجتماعی در ایران

Iransolidarity@gmx.at

22 بهمن 98

 

 


 
 

  Share/Save/Bookmark 

 
 

     مطالب مرتبط

 
   
 

Copyright © 2006 azadi-b.com