چند نکته ی حیاتی در یک موضع کارگری در قبال مذاکرات پنهانی احزاب کردستانی/جمعی از کارگران کردستان

مطلب
July 31, 2019

چند نکته ی حیاتی در یک موضع کارگری در قبال مذاکرات پنهانی احزاب کردستانی

-  کارگران و زحمتکشان کردستان سرنوشتی جدا از بقیه مردم ایران ندارند. اتحاد جنبش کارگری با جنبش زنان و دانشجویی و با حمایت معلمان و بازنشستگان حول نان کار آزادی که محور مبارزات مردم علیه تبعیض و نابرابری برای ایجاد جامعه آزاد و برابر و بدون تبعیض است رهایی مردم کردستان از تبعیضات ملی و مذهبی را تضمین می کند
- کارگران کردستان بخشی جدایی ناپذیر از طبقه کارگر ایران است و سرنوشتی جدا از هم ندارند.
- جنبش کارگری ایران هیچ نفعی در اعمال تبعیض علیه مردم کردستان ندارد و بنابراین متحد جنبش کارگری و مردم کردستان علیه کلیه تبعیضات روا داشته شده به مردم کردستان است.
- چهل سال بعد از انقلاب ۵۷ و تغییرات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در کردستان مبارزه برای رفع تبعیض فقط می تواند یک جنبش شهری متشکل از جنبش کارگری و زنان و دانشجویی و معلمان و بازنشستگان در اتحاد و همبستگی با جنبش‌های اجتماعی سراسری در ایران باشد.
- فاش شدن ارتباطات و مذاکرات احزاب با رژیم اسلامی که مردم کردستان را شوکه کرد نشان داد بین این احزاب و مردم کردستان چه فاصله عظیمی وجود دارد. این احزاب به نام مردم کردستان اما پنهان از آنها و حتی پنهان از اعضایشان مشغول بند و بست بودند تا برای خودشان جای پایی هر چند لرزان پیدا کنند.
- فاش شدن این مذاکرات یکبار دیگر نشان داد که برداشتها و راه حل های متفاوتی برای رفع تبعیض بر اساس ملیت وجود دارد و هر حزب و گروهی با توجه به جایگاه طبقاتی راه حلی را مطرح می کند که با منافع و جایگاهش در جامعه خوانایی داشته باشد.
این چهار حزب رفع ستم ملی را در چارچوب همین حاکمیت ضد انسانی خیال پردازی می کنند و برای توافق حول آن مذاکره را آغاز کرده اند.
در صورتیکه رهایی مردم کردستان از ستم ملی در چارچوب رهایی کل مردم از استبداد حاکم و در چارچوب یک نظام دمکراتیک ممکن است.
- این احزاب دهه هاست که دیگر مبارزه مسلحانه ندارند و به اعتبار فعالیت خودشان دعوت به مذاکره نشده اند بلکه به اعتبار مبارزه مردم در شهرها به مذاکره دعوت شده اند اما همین مذاکرات را از مردم پنهان داشته اند. حاصل مبارزه مردم باید به تحقق اهداف خودشان منجر شود و خودشان درباره سرنوشتشان تصمیم بگیرند و نه احزابی که حتی بدون اطلاع مردم به بند و بست با رژیم پرداختند.
- این وقایع نشان داد که این احزاب منافع مردم کردستان علیه ستم ملی را نمایندگی نمی کنند و مردم کردستان باید خود سرنوشت و نمایندگی خود را بدست خویش بگیرند و مانع هر نوع معامله و بند و بست بین این احزاب و رژیم بر سر منافع خود شوند.
- لازمه آن سازماندهی یک جنبش شهری با محوریت جنبش کارگری کردستان در اتحاد با جنبش زنان و دانشجویی و معلمان و بازنشستگان برای دستیابی به خواستهای ویژه خود و همچنین برای رفع ستم ملی است. شرط لازم و ضروری پیروزی این جنبش همکاری و اتحاد و اتکا به اتحاد طبقاتی کارگران کردستان همگام و همراه با کارگران سایر نقاط ایران است که متضمن رهایی طبقه کارگر از یوغ نظام سرمایه داری می باشد .

جمعی از کارگران کردستان
۷/۵/۹۸
به نقل از لینک: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2650876081598327&set=a.108305022522125&type=3&theater