روز جهانی کارگر در شهرهای کردستان / مصاحبه ايسکرا با نسان نودينيان

مصاحبه
May 09, 2019

روز جهانی کارگر در شهرهای کردستان

ایسکرا میپرسد، نسان نودینیان پاسخ میدهد

ایسکرا: روز جهانی کارگر در شهرهای کردستان و همچنین تهران و دیگر شهرها برگزار شد. قابل پیشبینی بود که قداره بندان حکومت اسلامی به صف تجمعات روز کارگر حمله کنند. بنظر شما روز جهانی کارگر در مقایسه با سالهای گذشته در چه قامت و ظرفیتی برگزار شد؟

 

نسان نودینیان: طبعا هر سال مراسمهای روزجهانی کارگر با سالهای قبل متفاوت تر میشود. دلیل این تفاوتها هم مربوط به شرایط سیاسی ــ اعتراضی جامعه و مبارزات کارگران و معلمان است. جامعه ایران در آستانه تحولات بزرگی است و پروسه شکل گیری جنبشهای اصلی و سیاسی شروع شده. از دی ماه ٩٦ ما شاهد تحول بزرگ اعتراضی ــ مبارزاتی علیه حکومت اسلامی هستیم. کارگران و مردم زحمتکش  در خیابانها علیه فساد و گرانی و بیکاری و فقر  شعار آزادیخواهی و خلاصی از استبداد اسلامی ــ سرمایه  را در دست دارند. جامعه در سطح سراسری پویا و زنده وارد مبارزات مداوم شده است. طبقه کارگر در بخشهایی از مراکز صنعتی و شرکت های تولیدی وارد فاز اعتصابات گسترده ای شده. در سال ١٣٩٦ بیش از ٩٠٠ اعتصاب و تجمع اعتراضی و در سال ١٣٩٧ بیش از ١٣٠٠ اعتصاب و تجمع اعتزاضی توسط کارگران و معلمان و مالباختگان انجام شده. این تعداد از اعتصاب و تجمع اعتراضی خود بخشی از خودآگاهی سیاسی و طبقاتی کارگران و مزدبگیران جامعه است، خودآگاهی ای که امروز در طرح رادیکال خواستهای سیاسی ـ مطالباتی کارگران ابراز وجود میکند. در یک تحول سیاسی باز و حتی دوفاکتو خودآگاهی سیاسی موجود  طبقه کارگر تبدیل به سازماندهی کارگران در مراکز کار و تولیدی و روی آوری به حزب کمونیستی و فعال در سطح جامعه میشود،  و با سازماندهی و تشکل تحول سیاسی ایجاد شده به عروج طبقه کارگر بعنوان مدعی قدرت سیاسی  میرسد. تفاوتهای اول ماه مه امسال با فاکتورهایی که به آنها اشاره شد عمیق تر از تعداد برگزاری مراسم و رژه های روز کارگر است.

اما امسال در سطح سراسری  گام های مشترک کارگران ایران برای بزرگداشت اول ماه مه برجسته و جلوه ای از هماهنگی بود. سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، اتحاد سراسری بازنشستگان، اتحادیه نیروی کار پروژه ای، بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی، بازنشستگان فلزکار- مکانیک، جمعی از کارگران صنف فلز کار و مکانیک و اتحادیه ی آزاد کارگران ایران روز اول ماه مه کارگران و زحمتکشان را به تجمع در برابر مجلس اسلامی فرا خواندند. مراسم روز جهانی کارگر مقابل مجلس اسلامی با شرکت صدها نفر برگزار شد. نیروهای امنیتی لباس شخصی ها و پلیس به شرکت کنندگان حمله وحشیانه ای کردند و با زور و دستگیری ها و تهدید مانع ادامه مراسم شدند و با این سرکوب وحشیانه، حکومت اسلامی برگ سیاه دیگری به جنایت هایش علیه کارگران و مردم ناراضی اضافه کرد.  

در شهرهای کردستان برگزاری روز جهانی کارگر گسترده نبود. در شهرهای سقز، سنندج و مریوان مراسم های روز کارگر برگزار شد. در سنندج ما شاهد چند میتینگ و گلگشت بمناسبت روز جهانی کارگران بودیم. مارش روز کارگر هر سال توسط تعداد زیادی از کارگران و فعالین کارگری و جوانان برگزار میشود. امسال هم خوشبختانه مارش روز جهانی کارگر با پرچمهای  سرخ  و شعارهای کوبنده   ”نان، مسکن، آزادی” ”کارگر زندانی آزاد باید گردد” ” کارگر دانشجو اتحاد اتحاد” ” تشکل کارگری حق مسلم ماست” ” تشکل اعتصاب حق مسلم ماست”  برگزار شد.

همزمان با مارش خیابانی ١١ اردیبهشت کارگران و مردم به مناسبت روز جهانی کارگر در شهر سنندج، کارگران سندیکای خبازان شهر سنندج در محل سندیکا مراسمی بر پا داشتند. یدی صمدی فعال کارگری و عضو سندیکای خبازان پیرامون پیرامون تشکلهای مستقل کارگری، وضعیت اسفبار کارگران در کردستان  و از بالا بودن نرخ بیکاری و روی آوری کارگران بیکار به کولبری در محل سندیکا سخنرانی کرد.! و در مریوان مراسم روزجهانی کارگر توسط انجمن صنفی و کمیته آموزشی کارگران و استادکاران مریوان و سروآباد در محل چهارراه شبرنگ برگزار شد! و روز ١٠ اردیبهشت جمعی از فعالین کارگری و کوهنوردان شهر سنندج به مناسبت روز جهانی کارگر مراسمی را در دامنه کوه آبیدر شهر سنندج برگزار کردند که مورد استقبال مردم و کوهنوردان حاضر در آنجا قرار گرفت.  در ابتدا سرود "اول ماه مه" توسط چند تن از فعالین کارگری خوانده شد و در ادامه نیز یکی از فعالین کارگری بیانیه و قطعنامه روز جهانی کارگر را قرائت کرد که مورد استقبال حضار قرار گرفت و در خاتمه نیز مراسم در میان انبوهی از شادی و همبستگی مردم و فعالین پایان یافت. بخشهایی از قطعنامه ای که در گلگشت گویزه کویره سنندج قرائت شده؛ ١- تعیین حداقل دستمزد متناسب با زندگی مرفه و استاندارد امروزی ٢- آزادی بدون قید و شرط کارگران زندانی و منع تعقیب قضایی آنها، آزادی همه زندانیان سیاسی دربند ٣- برقراری بیمه بیکاری برای تمام بیکاران و جویندگان‌کار ٤- تأمین بیمه‌های اجتماعی کامل و کارآمد و مسکن مناسب برای بازنشستگان ٥- الغای هرگونه تبعیض جنسیتی، مذهبی، ملی و قومی در محیط کار و در سطح جامعه ٦- برابری کامل زن و مرد در تمامی عرصه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رفع هرگونه تبعیض در میان کارگران مهاجر با سایر کارگران ٧- منع کار کودکان ٨- حق برخورداری از تشکل‌های مستقل کارگری بدون دخالت دولت و کارفرما ٩- لغو قراردادهای سفید امضا ١٠- آزادی بیان، تحزب، عقیده، اعتراض، گردهمایی، اعتصاب و راهپیمایی ١١- پرداخت فوری تمام مزدها و مزایای عقب‌افتاده کارگران ١٢- ما به همراه عموم كارگران ایران و جهان، سیاست‌های مداخله‌گرانه، جنگ‌افروزانه و تجاوزكارانه از جانب هر دولت متجاوزی را علیه مردم كشورها محكوم نموده و خواهان برقراری صلح، امنیت، رفاه و پیشرفت برای تمامی مردم ایران، منطقه و جهان هستیم١٣- تأمین نیازهای فوری سیل‌زدگان از جمله خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان، مراکز آموزشی و تأمین مسکن مناسب و بازسازی رایگان و جبران همه خسارات آنها از جمله خسارات کشاورزان توسط دولت ١٤- اعلام تعطیلی رسمی روز کارگر و آزادی برگزاری مراسم بزرگداشت اول ماه مه در سطح کشور "مستحکم باد همبستگی بین‌المللی کارگران جهان" "رساتر و کوبنده‌تر باد فریاد حق‌طلبی کارگران و زحمتکشان علیه نظام سرمایه‌داری و قدرت‌های حامی آن"  سه شنبه ١٠ اردیبهشت سال ١٣٩٨ "گویزه کویر" شهر سنندج

در سقز تجمع و مراسم روز کارگر روز ١١ اردیبهشت برگزار شد. نجیبه صالح زاده و محمود صالحی سخنرانان این مراسم بودند. محمود صالحی گزارش بسیار خوبی از برگزاری مراسم و سخنرانی هایشان را در صفحه فیس بوک خودش منتشر کرده است. متن کامل گزارش ضمیمه است.

 

ایسکرا: متعاقب آن  ١٢ اردیبهشت روز معلم با حضور معلمان معترض و ناراضی از فلاکت عمومی در بسیاری از شهرهای ایران و کردستان برگزار شد که در این تجمعات مطالبات عدیده و برحق فریاد زده شد. ارزیابی شما از این دو روز اعتراضی، روز کارگر و روز معلم که صدای حق طلبی کل جامعه را بلند کردند چیست؟

 

نسان نودینیان: به نظر من روزهای  ١١ و ١٢  اردیبهشت ٩٨ روزهای مهمی بودند. در ١١ اردیبهشت روز جهانی کارگر درتهران با شرکت صدها نفراز کارگران، معلمان و بازنشسته ها، برگزار شد. اگر بگیر و ببند و امنیتی کردن محل مارش ایجاد نمیشد و اگر نیروهای امنیتی بمحل میتینگ(مقابل مجلس اسلامی) حمله نمیکردند هزاران کارگر و معلم و بازنشسته و مردم در تهران در روز کارگر تجمع میکردند. زمینه برپایی تجمعی بزرگ و با شرکت هزاران نفر مهیا بود. در سنندج هم اگر فضای نظامی شهر  و محدودیهای  امنیتی وجود نمیداشتند در مارشی که با قدرتمندی تمام در گرامیداشت روز کارگر برگزار شد، هزاران نفر شرکت میکردند. در هر صورت ما در روز جهانی کارگر شاهد حرکتهای پر جنب و جوش میتینگ و مارش و جشن و شادی بودیم.   

در استان‌های یزد، تهران، همدان، مازندران، خراسان رضوی، خراسان جنوبی، کرمانشاه، اصفهان، کردستان، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، و البرز تجمعات اعتراضی معلمان برگزار شد.

در کردستان در شهرهای سنندج، کامیاران، سقز، مریوان،جوانرود، پاوه، دیواندره، دهگلان و مهاباد تجمعهای اعتراضی معلمان برگزار شد. در شهرهای سقز و سنندج صدها نفر از معلمان دست به تجمع زدند.

با اجازه شما نکاتی در ارتباط با حضور معلمان و فرهنگیان در کردستان اشاره میکنم. اشاره چند باره به این نکات اهمیت دارد. به نظر من معلمان در کردستان با استقبال وسیع و انقلابی که از فراخوانهای «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران»  داده اند افق نوین و رادیکالی را در ایندوره برای اتحاد و همبستگی سراسری با معلمان را تجربه کرده اند. در سالهای گذشته ما شاهد اختلاف فاز اعتراضی در کردستان و در سطح سراسری بودیم. این کمبود و اختلاف فاز هنوز در سطح جنبش دانشجویی وجود دارد، اعتراضات دانشجویان در کردستان با اعتراضات دانشجویان در سطح سراسری هماهنگ نیست.(دلائل این اختلاف فاز مهمند اما در حوصله این مصاحبه نیست امیدوارم در فرصت مناسبی به این مساله بپردازیم.) اما معلمان بویژه از سال ١٣٩٦ با استقبال از فراخوانهای سراسری «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» همبستگی مبارزاتی و اعتراضی معلمان را سراسری کرده و با قدرتمندی بیشتری دست به برگزاری تجمع و اعتصاب و تحصن میزنند. نکته مهم دیگر حضور وسیع معلمان در اعتصابات وتجمعات اعتراضی است. در دو سال گذشته بیش از ٦ اعتصاب، تحصن و تجمع توسط معلمان و فرهنگیان برگزار شده، معلمان در کردستان هر باره بشیوه ای باشکوه در اعتصابات و تجمعهای اعتراضی شرکت کرده اند و توانسته اند حمایت مردم، دانش آموزان و والدین آنها را جلب کنند. نکته دیگر حضور فعال زنان در اعتصاب و تجمعهای معلمان است. این نکات دستاوردهای مهمی هستند که البته میتوانیم به فاکتورهای دیگر از جمله حمایت مردم شهرها از اعتصاب و تجمع های اعتراضی معلمان اشاره کرد و یا قطعنامه های معلمان و بلند کردن خواست "تحصیل رایگان حق همه کودکان" و شعار "آزادی کارگران و معلمان زندانی". در سنندج سه تن از معلمان زن و مرد سخنرانی های پرشوری در ارتباط با شرایط آموزش و پرورش را ارائه دادند. یکی از سخنرانان زن  با نقد سیستم تبعض آمیز حنسیتی و اپارتاید جنسی در کتابهای درسی اشاره کرد و  خواهان لغو تمامی این قوانین و تبعیض جنسیتی در سطح مدارس شد. سپس قطعنامه زیر توسط یکی از معلمان قرائت شد.  ١-  ما خواستار تامین زندگی یکسان و انسانی برای معلمان ایران و کوردستان هستیم و می خواهیم هرگونه تبعیض بین معلمان و نیز اقشار دیگر جامعه از بین برود. ٢- زن نصف جامعه را تشکیل می دهد؛ بنابراین آزادی جامعه بدون آزادی زن بی معنا است. انجمن صنفی معلمان کوردستان خواستار آموزش و پرورشی علمی و یکسان برای دختران و پسران جامعه است و باید هرگونه تبعیض جنسیتی و قومی در کتابهای درسی حذف شود. ٣- انجمنی مستقل حق معلمان است. باید انجمن صنفی معلمان سراسر ایران و بویژه انجمن صنفی معلمان کوردستان از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شود. ٤- هم اکنون تعدادی از همکاران فرهنگی ما به دلیل فعالیت صرفا صنفی خود در زندان بسر می برند. ما به عنوان انجمن صنفی معلمان کوردستان خواستار آزادی سریع همکاران بازداشتی خود هستیم. ٥- زبان مادری، زبان اندیشه و رویای هر ملتی است. ما خواستار تامین امکانات لازم برای تدریس زبان کوردی در مدارس مناطق کوردنشین هستیم. ٦- آقای مختار اسدی عضو انجمن صنفی معلمان کوردستان پس از دستگیری با وثیقه ای با ارزش مالی بسیار بالا بصورت موقتی آزاد شده است؛ ما خواستار آزادی بی قید و شرط آقای مختار اسدی هستیم. انجمن صنفی معلمان استان کوردستان اردیبهشت ١٣٩٨

امیدوارم در مصاحبه و مطالب ایسکرا ما به جنبه های عملی و استنتاجات سیاسی دستاوردهای کنونی بپردازیم.

....................................

 

محمود صالحی

برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در سقز ( سال ٩٨ )

صدها نفر مامور لباس شخصی امروز محل برگزاری مراسم روز جهانی کارگر واقع درخیابان فخر رازی ( چمی ولی خان ) را به محاصره خود درآورده بودند تا مانع برگزاری مراسم روز جهانی کارگر شوند. اما کارگران بدون توجه به ماموران وارد میدان شده و مراسم را در میان کارگران ساختمانی برگزار کردند.چند سالی است، کارگران شهرستان سقز در میدان کارگران ساختمانی مراسم روز جهانی کارگر برگزار می کنند. امسال نیز همچون سالهای گذشته قرار بود مراسم در همان محل برگزار گردد. مسئولان دولتی و تعدادی از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی قبل از ما به محل مورد نظر مراجعه می کنند . این افراد از کارگران حاضر در میدان دعوت کرده بودند تا جهت برگزاری مراسم روز جهانی کارگر به سالن ارشاد اسلامی که توسط دولت برگزار می شود، مراجعه کنند. در میان کارگران چند قطعه عکس سلفی می گیرند. مسئولان همچون گذشته وعده های سر خرمن به کارگران داده بودند که در آینده کارخانجات جدید در سقز تاسیس خواهد شد و.. وقتی مسئولان با بی محلی کارگران مواجه می شوند و به خاطر اینکه صدای کارگران بلند نشود، سریعا" محل مورد نظر را ترک می کنند. از سوی دیگر چند نفر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی با تعدادی از کارگران فعال هماهنگی می کنند که همراه آنان به میدان کارگران ساختمانی جهت برگزاری مراسم روز جهانی کارگر مراجعه کنند. اما کارگران فعال آن صنف، وقتی به دفتر انجمن مراجعه می کنند متوجه شدند که آن افراد همراه با مسئولان فرمانداری، اداره کار و سازمان تامین اجتماعی خلاف وعده یعنی یک ساعت زود تر به میان کارگران رفته و چند قطعه عکس سلفی گرفته اند. یعنی جا تر و بچه نیست. مسئولان دولتی همراه با چند نفر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی برای اینکه مراسم روز کارگر را لوس کنند و مراسم ها ی مستقل و بدون حضور مسئولان دولتی را کم رنگ کنند، به میان کارگران ساختمانی مراجعه کرده بودند.

اما ما جمعی از کارگران ساعت هفت و ٤٠ دقیقه صبح به محل مراسم رسیدیم. صدها نفر مامور لباس شخصی تمام ورودی های میدان کارگران ساختمانی را به کنترل خود در آورده بودند. ماموران ابتدا شروع کردند به فیلم برداری و عکس گرفتن از ما کارگران ، که مورد اعتراض شدید ما قرار گرفتند. من ( محمود صالحی ) همراه با کارگران به طرف ماموران رفته و اعتراض کردیم که چرا از ما عکس می گیرید و سخنان خود را به شرح زیر شروع کردم که این خلاصه ای از سخنانم است.

کارگران مردم محروم جامعه ، امروز روز جهانی کارگر است و ما می خواهیم به این مناسبت مراسم برگزار کنیم. اما ماموران ما را محاصره کرده اند و در قاموس آنان ما جنایتکار هستیم. ما جنایتکار نیستیم ما کارگریم و به وضع موجود معترض هستیم.

نیروی انتظامی ولباس شخصی ها:

شما ها ما را می شناسید ؛ می دانید ما کی هستیم؟ ما کارگران با خون خود در خیابان های امریکا هشت ساعت کار را برای شما به ارمغان آوردیم. شما خیابانی را در جهان نمی بیدنید که با خون ما کارگران رنگین نشده باشد. شما اگر امروز هشت ساعت کار می کنید.هم طبقه های ما، برای تحمیل هشت ساعت کار به سرمایه داران و دولت حامی آنان مبارزه کردند. پس ما جنایتکار نیستیم؟ بجای محاصره و تهدید ما ، چرا به سراغ افرادی که در این جامعه هیچ کاری نمی کنند ولی تمام امکانات جامعه در اختیار دارند ، نمی روید؟ بیاید از این کارگران که هر روز برای سیر کردن شکم زن و بچه هایشان ساعت ها در این مکان به انتظار کار نشسته اند، نظر سنجی کنیم و یا آنان را به آزمایشگاه ببریم و تک تک آنان را معاینه نمایم، ببینیم ٦ ماه یا بیشتر یک کالری پروتئین گوشت به بدن آنان رفته است.؟ آیا به نظر شما ها کارگری که کار نداشته باشد ؛ کارگری که بیکار است می تواند در این شرایط سخت زندگی کند؟ شما ها که امروز ما را محاصره و ما را تهدید می کنید که حرف نزنیم ، خود تان زندگی خوبی دارید؟ من مطمئن هستم جواب شما به این سئوال من منفی است. چون شما ها نیز زندگی سختی را سپری می کنید. شما ماموران چرا به دنبال آنان نمی روید و آنان را بازداشت نمی کنید که در ماه مبلغ کلانی از دسترنج ما تحت عنوان حقوق نجومی دریافت می کنند؟.

ماموران فشار بیشتری آوردند و نمی گذاشتند من صحبت هایم را به پایان برسانم. مرا مرتب هول می دادند تا محل را ترک کنم. اما هر بار مورد اعتراض کارگران قرار می گرفتند. چند نفر از ماموران از من خواهش کردند که دیگر صحبت نکنم و من ایستاده بودم که نجیبه صالح زاده شروع کرد به صحبت کردن.

نجیبه صالح زاده : امروز روز جهانی کارگر است و قرار بود مسئولان انجمن و مسئولان دولتی به این محل مراجعه کنند و برای شما کارگران صحبت کنند. آن مسئولان کجا هستند؛ که برای شما کارگران روشن کنند که چرا هر ماه ٥٠ هزار تومان پول اضافه بعنوان بیمه سهم بیمه شده از شما کارگران دریافت می کنند.؟ با توجه به اینکه شما کارگران در ماه نمی توانید یک روز کار پیدا کنید. چرا باید سازمان تامین اجتماعی از شما کارگران پول اضافه دریافت کنند؟ شما کارگران چرا اجازه می دهید که تعدادی مسئول پشت درهای بسته برای شما ها تصمیم گیری کنند؟ وقتی نجیبه صالح زاده صحبت می کرد ماموران او را تهدید می کردند که اگر به صحبت هایش ادامه دهد، بازداشت خواهد شد. من دستهایم را بالا بردم و اعلام کردم که " بیاید ما را بازداشت کنید ؛ زندان و مرگ از این زندگی بهتر است." در این اثناء ده ها کارگر به تهدید های ماموران اعتراض کردند و هر کدام از کارگران به شکلی اعتراض خودشان را اعلام نمودند.

ماموران مرتب از ما درخواست می کردند که محل را ترک و دیگر مراسم را تمام کنیم. من یک بار دیگر به میان کارگران رفتم و گفتم. کارگران امروز روز ماست، من می دانم که شرایط مالی شما ها در چه وضعیتی است. اما بیاید امروز به خاطر اینکه دشمنان طبقه کارگر شاد نباشد همگی بخندیم و فریاد کنیم که ما ایستاده ایم و در مقابل قانون های ضد کارگری شما سرمایه داران سر تعظیم فرود نمی آوریم. زنده باد طبقه کارگر.

همه کارگران با دست زدن صحبت های مرا تائید کردند.

به این ترتیب مراسم روز جهانی کارگر تمام و همگی کارگران بدون هیچ گونه خشونت فیزیکی محل مراسم را ترک کردیم. ماموران نیز تا از آن محل دور شدیم ما را همراهی کردند.

در پایان از همه شرکت کنندگان در این مراسم با توجه به فشارهای امنیتی و حضور گسترده نیروهای مسلح در این مراسم شرکت کردند نهایت تشکر و از همه قدردانی می کنیم.

ضمنا" در آینده مشروح گزارش این مراسم به سمع و نظر کارگران خواهد رسید.

محمود صالحی ١٢/٢/٩٨

 

ایسکرا ۹۸۷