بازداشت شدم + نخستین شماره نشریه اینترنتی گام

دیکریشن
May 24, 2019

سپیده_قلیان در ۲۷ آبان‌ماه سال ۹۷، یعنی در چهاردهمین روز از اعتصاب کارگران نیشکر #هفت‌تپه همراه با #اسماعیل_بخشی و #مسلم_آرمند در اتوبوس کارگران هفت‌تپه بازداشت شدند. اسماعیل و مسلم به ماموران گفتند که هرجا خواهرمان برود، ما هم می‌آییم.

سپیده برای حمایت از اعتصاب هفت‌تپه در کنار یکی از مهمترین اعتراضات کارگران ایستاد و تماشاگر مبارزه طبقاتی در هفت‌تپه نشد.

او یک ماه بعد همراه با ۴ کارگر هفت‌تپه، در ۲۷ آذرماه با قرار کفالت ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. از همان روزها عده‌ای به او برچسب‌هایی می‌زدند که تکمیل لجن‌پراکنی‌های امنیتی‌کاران در گذشته بود. اینکه یک زن ۲۳ ساله باعث شد کارگران زیر ضرب امنیتی بروند! یا رنگ‌مو و رنگ لباس سپیده نشان از بی‌ربطی وی به طبقه‌کارگر است. یا حتی سپیده همه‌ی این‌کارها را کرد تا معروف بشود! البته که تمامی لجن‌پراکنی‌ها تا به امروز ادامه دارد و تاثیر خودش را هم در خبرگزاری‌های امنیتی و سنگین‌تر شدن پرونده‌ی او گذاشت. اما صف همراهان دستگاه سرکوب که با ژست آزادی‌خواهی در فضا پرسه می‌زنند، مشخص‌تر از قبل شده است. اما تا اینجا هنوز خفه کردن صدای سپیده تمام نشده و به موفقیتی هم نرسیده است‌.

ساعت ۷ صبح روز ۳۰ دی‌ماه، ۱۴ مامور امنیتی با خشونت هرچه تمام‌تر سپیده قلیان را همراه با برادرش (مهدی قلیان) بازداشت کردند. بازداشت مجدد سپیده زمانی صورت گرفت که صداوسیما، شب ۲۹ دی ماه در نامستندی با عنوان “طراحی سوخته” اعترافات اجباری و غیرانسانی از اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و #علی_نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه که در جریان بازداشت و بازجویی پیشین آنها ضبط شده بود را نمایش داد. چارت تشکیلاتی و انگ‌های امنیتی بی‌پایه، فقط و فقط برای سرکوب مضاعف و بدنام کردن متحدین حقیقی طبقه‌کارگر ساخته شد. سپس فایل صوتی گفتگوی سپیده با یکی از ماموران وزارت اطلاعات (صادقیان) منتشر شد، که در آن به روشنی تهدیدها و سناریوسازی وزارت اطلاعات عیان‌تر می‌شود.

همچنین ویدیویی از سپیده در روز اول بهمن‌ماه منتشر شد که مجدداً به مساله شکنجه فیزیکی و روانی، تهدید و اتهامات بی‌پایه از سوی نیروهای امنیتی و اعترافات اجباری در دوران بازداشتش پرداخت و درخواست این را داشت که جلسه دادگاه او به صورت علنی و با حضور آزاد رسانه‌ها برگزار شود.

۱۳ اسفندماه مادر سپیده با همراهی جمعی از اعضای خانواده‌ی او، در مقابل دادستانی شوش تجمع کردند و خواستار آزادی وی شدند.

آن روزها حال روحی و جسمی سپیده مساعد نبود و دستگاه امنیتی از انتقال وی به مراکز درمانی امتناع کرده‌بود.

با آغاز سال جدید، بار دیگر خانواده سپیده قلیان در مقابل دادسرای شهر شوش دست به تحصن زدند و خواستار آزادی وی شدند.

۸ اردیبهشت سپیده همراه با اسماعیل بخشی و امیر امیرقلی از زندان اهواز به زندان اوین منتقل شد تا بدون حضور وکیل، در جلسه دادرسی در شعبه ۷ بازپرسی دادگاه شرکت کند.

امروز که این متن منتشر می‌شود، بیش از ۴ ماه است که سپیده‌ قلیان، اسماعیل بخشی، امیرحسین محمدی‌فرد، ساناز اله‌یاری و امیرامیرقلی در زندان به سر می‌برند. اما اسدبیگی‌ها و اختلاس‌گران زیر سایه نظام، حق به جانب‌تر از قبل مشغول استثمار کارگرانی هستند که برای دستمزد زیر خط فقر خود هم اجازه‌ی اعتراض ندارند! جز شورای اسلامی‌ هم هیچگونه تشکل مستقلی حق ابراز وجود علنی ندارد. جز رسانه‌های حکومتی هم هیچ رسانه‌ی مستقلی حق دفاع از کارگر را ندارد.

چه چیز ترسناک‌تر از این که جامعه از پیشروترین رگه‌ی طبقه‌کارگر حمایت کند و نمایندگان و آژیتاتورهای کارگری را در قامت رهبران جامعه به رسمیت بشناسد؟ پس برای بار چندم این پرسش را طرح کنیم که به راستی دولتِ استثمارگران، حافظ امنیت کدام طبقه‌ی اجتماعی است؟ واضح است.


https://t.me/Decreation2/29


https://www.instagram.com/p/Bxo5EHdhOEH/?igshid=1mblze3pk3zod

+++
نخستین شماره نشریه اینترنتی گام به سردبیری امیرحسین محمدی‌فرد حدود ۲سال و نیم پیش از طریق کانال تلگرامی نشریه منتشر شد. این نشریه، که ۱۸شماره از آن منتشر شد، می‌کوشید تا نسبت به مسائل روزی که جامعه و طبقه کارگر با آن‌ها مواجه بودند، با دیدگاه و موضعی رادیکال برخورد کند. برای مثال در شماره نخست خود به مسائلی ازقبیل نقد چپ پوپولیست‌، قوم‌گرایی، برجام و استثمار زنان کارگر پرداخت. یا در شماره۴ به تجربه انقلاب اکتبر پرداخت و بر تاثیرات و دست‌آوردهایش تاکید کرده و ارتباط آن را با شرایط امروزی نشان داد. این نشریه در اولین سالگرد انتشار خود، هدفش ‌‌را تولید ادبیات رادیکال و موضع‌گیری در برابر مسائل مربوط به زیست طبقه کارگر میداند. این نشریه نسبت به اتفاقات روز از جمله، حمله به تجمعات اعتراضی و کارگری نیز سکوت نکرده و مواضع صریح خود را در حمایت از این جنبش‌ها اعلام میداشت و خواهان آزادی بازداشت‌شدگان تجمعات اعتراضی کارگران بود. پس از شروع جنبش سراسریِ اعتراضی در دی‌ماه ۹۶، هیئت تحریریه نشریه گام با انتشار متن‌ها و اعلامیه‌هایی حمایت صریح خود را از اعتراضات و بازداشت‌شدگان اعلام نمود و این اعتراضات را مصداق یک "نه" ایجابی به دولت و سیستم استثمار دانست. این حمایت‌ها فقط به دی ۹۶ محدود نماند و با آغاز اعتصابات گستردهِ کارگران فولاد اهواز و هفت‌تپه خوزستان، نشریه تمام اخبار و فیلم‌های مربوط به این اعتصابات را در کانال خود منتشر کرد و سعی کرد تا در حد توان خود صدای اعتراضات کارگران باشد.

 حال بیش از ۴ماه است که #امیرحسین_محمدی_فرد، سردبیر نشریه گام و دو تن از نویسندگان آن، #ساناز_اله‌یاری و #امیر_امیرقلی به سبب حمایت از کارگران فولاد اهواز و هفت‌تپه در زندان اوین به‌سر می‌برند و در این مدت از بدیهی‌ترین حقوق خود نیز محروم شده‌اند. #عسل_محمدی از دیگر نویسندگان این نشریه هم با قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون‌تومانی در ۱۵ دی‌ماه سال گذشته موقتاً آزاد شد. در شرایطی که کارگران هیچ رسانه‌ مستقلی برای خود ندارند و مطبوعات رنگارنگ موجود در ایران، اعم از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، جز حرام کردنِ کاغذ کارکرد دیگری ندارند، وجود رسانه‌ها و نشریاتی مثل نشریه گام برای جنبش چپ رادیکال امری ضروری است. حال که حکومت دست‌اندرکارانِ این نشریه را به جرم حمایت از مطالباتِ برحقِ دانشجویان و معلمان و کارگران و فرودستان بازداشت نموده، وظیفه ما این است که با تمام توان از آن‌ها دفاع کرده و خواستار آزادی بی‌قیدوشرط‌شان شویم.


#نشریه_گام

@Decreation2


https://www.instagram.com/p/Bxxdk2Phcti/?igshid=8brl5yzvptlj
https://t.me/Decreation2/30


 
 

  Share/Save/Bookmark 

 
 

     مطالب مرتبط

 
   
 

Copyright © 2006 azadi-b.com