یادداشت سیاسی در باره روزهای ۱۷ و ۲۱ شهریور ۱۳۹۷

نسان نودينيان
September 09, 2020

یادداشت سیاسی در باره روزهای  ۱۷ و ۲۱ شهریور ۱۳۹۷

اعدام زانیار و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی روز شنبه ١٧ شهریور توسط حکومت اسلامی  یک جنایت تکان دهنده بود. و  حمله وحشیانه همزمان با اعدامها با موشک های دور برد در مناطق عمقی کردستان عراق به مقرمرکزی حزب دموکرات کردستان و جانباختن شماری از اعضای رهبری ، کادرها و پیشمرگان این حزب  موجی از نفرت و بیزاری در سراسر ایران، کردستان و خارج از کشور را  بوجود آورد. کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران، کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، مبارزان کمونیست و روند سوسیالیستی کومه له  در یک اقدام هماهنگ مردم کردستان را به یک اعتصاب عمومی برای اعتراض به اعدامها و جنایات حکومت اسلامی، فراخواندند. 

در پاسخ به  فراخوان های احزاب سیاسی و دخالت بسیار فعال فعالین اجتماعی و نهادهای مدنی و شخصیتهای سیاسی در کردستان، در ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ مردم کردستان دست به اعتصاب عمومی شکوهمندی زدند که به شهرهای کردستان محدود نشد.  مهاباد، بوکان،  پیرانشهر، سردشت، اشنویه و نقده و...(در آذربایجان غربی) تا مناطق استانی کرمانشاه و ایلام با بستن مغازه ها و بازارها و با سرکار نرفتن کارمندان و موسسات خصوصی و کارکران در کارگاه ها در این اعتصاب عمومی شرکت کردند.     

زانیار و لقمان بیش از ۹ سال اسیر شکنجه گران حاکم بودند و رامین حسین پناهی بیش از یک سال در چنگ  این جنایتکاران بود. برای این سه زندانی سیاسی  پرونده سازی شد. با شکنجه از آنها اعتراف گرفتند. برای جلوگیری از اعدام این سه نفر هزاران نفر از مردم نفرت خود را از مجازات اعدام و حکومت آدمکش اسلامی سرمایه داران ابراز کردند و جنبش گسترده ای در ایران و در سطح بین المللی برای نجات آنها به جریان افتاد، جمهوری اسلامی مجبور شد اعدام آنها را به تعویق اندازد. کمپین برای نجات این زندانیان تجربه ای آشنا و پرقدرت بود. در سطح سراسری در ایران از شمال تاجنوب و از شرق ایران تا ده ها شهر در مناطق غربی و کردستان طنابهای دار را به نشانه اعتراض و تنفر از اعدام به آتش کشیدند. در معابر عمومی علیه اعدام اعتراض کردند. در خارج از کشور ده ها میتینگ و تظاهراتهای کوبنده با حضور هزاران نفر از مردم ناراضی از حکومت اسلامی و اعدام، برگزار شد. مینا احدی و امجد حسین پناهی هدایت کنندگان این کمپین در بیشتر کشورهای اروپایی و در میتینگها سخنران های پرشور و شناخته شده بودند. 

اعتصاب عمومی یکپارچه و سراسری  ۲۱ شهریور  نقطه درخشان دیگری در مبارزات قهرمانانه مردم علیه ستم و سرکوب و بیعدالتی و علیه حکومتی  بود  که از روز سر کار آمدن تا امروز مشغول ظلم و جنایت بوده است. اعتصاب سراسری  مردم کردستان اعتراض به اعدام، به سرکوب، و فقر و ستم و علیه حکومتی مذهبی و ضد زن و عقب مانده بود که با هر جلوه ای از شادی و خوشبختی مردم دشمنی دارد. علیه حکومت مشتی دزد و جانی بود که کلیه امکانات این جامعه را صرف مفتخوری و گله آخوند و موسسات مذهبی و ترور و سرکوب و تحمیق کرده است.

 و امروز ما در شرایطی  متفاوت(به لحاظ مبارزه و سطح بالای  نارضایتی های مردم)  در  اهمیت اعتصاب عمومی ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ سخن میگوییم و مینویسیم که کارگران در ایران در نیشکر هفت تپه و صنایع نفت و پتروشیمی و هپکو در اعتصابات پیگیرانه برای گرفتن حقوقهایشان و علیه مافیای چپاولگر  رانت خوار دولت و سیستم حاکم و کارفرماها در اعتصاب های درازمدت و  برگزاری تجمع و راه پیمایی هستند، در سطح سراسری و  کردستان معلمان اعتصابات کوبنده  سالهای ١٣٩٨ و٩٧راتجربه کرده اند، اعتصاباتی که معلمان  در  کردستان با حضور قدرتمندشان شرکت داشته اند  و ما در آبان و دی ماه ٩٨ شاهد حضور قدرتمند و با شکوه مردم در سطح سراسری و در کرستان در اعتراض به گرانی و علیه کل سیستم حکومت اسلامی بوده ایم که در کردسان مردم  در این اعتراضات حضور فعال و چشمگیری داشتند.  

گرامی باد یاد لقمان و زانیار مرادی و رامین حسین پناهی!

سرنگون باد جمهوری اسلامی!

 

۱۸ شهریور ۹۹

۸ سپتامبر ۲۰۲۰

 

ایسکرا ۷ ۱۰۵