به بهانه نوشته ای از واشنگتن پست

نسان نودينيان
February 09, 2020

به بهانه نوشته ای از  واشنگتن پست

نیرویی پنهانی که می‌تواند نابودکننده رژیم ایران باشد

مقاله نویس واشنگتن پست نوشته است؛ «جنبش کارگری در ایران معمولا هنگام ارزیابی وضعیت کشور، نادیده انگاشته می‌شود با اینکه اعتراضات کارگران تکانه بزرگی ایجاد کرده و از گستردگی پایگاه برخوردار بود و برای رژیم به مدت 20 سال است که در امر سرکوب آن با سختی‌هایی روبه‌رو است.»

نویسنده با نقل قولی از محمد خاتمی که  گفته بود؛ « با پیوستن طبقات بالا و متوسط جامعه به معترضین طبقه کارگر، هیچ نیروی نظامی یا امنیتی، یارای دست زدن به اقدامی علیه آنها را نخواهد داشت... و چنین تنشی به رویاروئی میان رژیم با مردم مبدل خواهد شد.» بقول واشنگتن پست تلاش کرده؛ «  اهمیت جنبش کارگری» را بر جسته کند.

نوشته واشنگتن پست «نیرویی پنهانی که می‌تواند نابودکننده رژیم ایران باشد» در میدیای اجتماعی مورد استقبال نسبتا وسیعی قرار گرفته است،  استقبال از این مقاله کاملا طبیعی است.

من نمیتوانم اندازه و میزان قدرت  تسلط نویسنده  نوشته واشنگتن پست "نیرویی پنهانی که می‌تواند نابودکننده رژیم ایران باشد" را در انطباق با اطاق فکری بورژوازی و هیئت حاکمه در ایران را تعین کنم. و احتمالا نویسنده به قدرت عظیم و مبارزه کارگران  بقول خودش در دو دهه گذشته اشراف نسبتا  مثبتی داشته است. اما  نویسنده با نقل قولی از خاتمی(پادو خامنه ای و مدیح گوی همیشه در صحنه  جمهوری اسلامی) تلاش کرده که از زبان هیئت حاکمه در ایران جایگاه اعتراضات گارگران را برجسته کند. جمهوری اسلامی با خاتمی  و بورژواها، با دوایر بیت رهبری و کثافتهای مجلس اسلامی و روحانی، با جنایتکاران سپاه پاسدارانف با اصلاح طلب و اصولگرا  دستشان در جیب طبقه کارگر و مردم زحمتکش فرو رفته، اینها با استثمار وحشی و تحمیل سخت ترین شرایط مزدی، و حقوقی تحمیل بیکاری و فقر مطلق(بیست میلیون از مردم در ایران در فقر مطلق زندگی میکنند) و سلب آزادی  تشکل، آزادی بیان و با سرکوب و زندانی کردن کارگران، با برگزاری هر تک  مورد اعتصاب، تجمع و راه پیمایی بر اهمیت حصور قدرتمند کارگران و معلمان واقف هستند.  ج.ا در دو دهه گذشته و تا کنون، قدرت بمیدان آمئن کارگران و اعتصابات آنها را در دادن افق اعتراضی و ماگزیمالیستی کردن خواست های جامعه را تجربه کرده است. هشدار خاتمی بی جهت نیست. نوشته  واشنگتن پست «نیرویی پنهانی که می‌تواند نابودکننده رژیم ایران باشد» بموقع و واقعی است!.

 

 و اما، به نظر من برجسته کردن جایگاه دو دهه گذشته جنبش کارگری در ایران و موقعیت اعتراض و مبارزات کارگران  توسط نویسنده اهمیت انعکاس بین المللی و جایگاه خواستهای ماگزیمال و قدرتمند کارگران را نمایندگی میکند.  با یقین تمام و با اطمینان میتوانیم ادعا کنیم که قدرت و نیروی مبارزاتی  کارگران  که در دو دهه گذشته و بویژه از سالهای ١٣٩٤ به بعد در میدان اعتراض حضور داشته و با برپایی هر تجمع و اعتراض وارد فاز جدیدی از مبارزه علیه شرایط فلاکتبار اقتصادی و سیاسی شده است  خود نیز نیروی تعیین کننده در سرنگوتی ج.ا و تضمین کننده هژمونی و قدرت شورایی و سوسیالیستی در جامعه است. 

و چنانکه جایگاه ویژه اعتراضات توده ای علیه فساد و دزدی، فقر و بیکاری در  دی ماه ١٣٩٦ فاز جدید در صحنه سیاسی و اعتراضی در ایران علیه ج.ا تعریف میشود، اما  پیش درامد موج وسیع اعتراضات توده ای در دی ماه وجود صدها مورد از اعتصاب و تجمع  کارگران در ده ها شهر و مراکز تولیدی بوده است.  اعتراضات کارگران  در ٩٧ ببعد در فولاد اهواز نیشکز هقفت تپه، در هپکو و ... ادامه داشته است و دارد.

 

 

در آذر ماه ٩٦ دقیقا یک ماه قبل از شروع اعتراضات توده ای در دی ماه نوشتم که باید آماده بود و اعلام کردیم که جامعه آبستن تحولات اعتراضی و مبارزاتی کوبنده است.

نوشته زیر در آذر ماه ٩٦ و دقیقا یک هفته قبل از دی ماه ٩٦ منتشر شده است.    

دمای گرم اعتراضات سیاسی ــ طبقاتی آذر ماه

تلاش برای سازمان متشکل کارگران باید با شتاب بیشتری پیگیری شود

نسان نودینیان

آذر ماه امسال با اعتراضات کارگران، دانشجوها، بازنشسته ها عجیب گرم، پُر شور و شعف شده. بازنشسته ها اینبار با تجمعی بیش از ١٠ هزار نفر در مقابل مجلس اسلامی دست به تجمع زدند. ٤٠٠٠ نفر از کارگران شرکت نیشکر هفت تپه بطور متحدانه تر و یکپارچه تری اعتصاب خود را ادامه دادند و سومین روز اعتراض و اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند. همزمان کارگران کیان تایر و کارگران فولاد و ذغال سنگ کرمان در مقابل صندوق بازنشستگان دست به تجمع اعتراضی زده اند. از ١٣ دسامبر تجمعات پُرشور و رادیکال دانشجویان در شهرهای تهران، تبریز، رنجان، بابل برگزار شد.

اعتراضات آذر ماه گام مهم طبقات اجتماعی در حال مبارزه با حکومت اسلامی است. این اعتراضات خصلتی کاملا طبقاتی و سیاسی را نمایندگی میکنند و از نقطه قدرتهای خودویژه ای برخوردار هستند. بررسی این نقطه قدرتها، شناخت دقیق ار سوخت و ساز و رابطه انسانی و مطالباتی آنها تلاشی است برای معرفی جوانب پایدارتر اعتراضات کنونی.

شرکت وسیع کارگران، بازنشسته ها و دانشجویان در تجمعات اعتراضی برجسته است. . ارقام کمی اعتراضات و حضور کمی شرکت کنندگان تغیییرات قابل توجهی کرده اند. شرکت بیش از ١٠ هزار بازنشسته زن و مرد در مقابل مجلس اسلامی در مملکتی که استبدادی است و از حضور انسانها در کنار یکدیگر هراس دارد، پیشروی است. اعتراضات مداوم و پیگیرانه ٤٠٠٠ نفر از کارگران نیشکر هفت تپه موفقیت بزرگ و اقدام تعرضی کارگران به نظام ظالمانه حکومت اسلامی سرمایه است.

کارگران نیشکر هفت تپه اینبار با خانواده هایشان دست به اعتراض زدند. حضور خانواده های کارگری خود نیز پیشروی مهم دیگر جنبش کارگری است، با حضور خانواده ها اعتراضات قدرتمند شده و موجبات جلب و حمایتهای گسترده تر مردم شهر، هم محله ای ها، دوستان و خویشاوندان را ساده و فراهم میکند. حضور فعال خانواده ها در اعتراضات کارگران برآمده از شرایط اعتراضی و نارضایتی های عمومی مردم است. نارضایتی های توده ای با این نوع مکانیسم ها از جمله حضور خانواده های کارگران و بازنشسته ها تحکیم و به سنت پایدارتر، اجتماعی و قابل دوام اعتراضات تبدیل میشود.

این اندازه از تجربه اعتراضی، اعتصاب و قدرت بسیج نباید در این سطح توقف کند. جنبش کارگری نیاز ضروری به جهش دارد. متشکل شدن کارگران بیش از هر دوره ای ضروری شده است.

شرایط برای متشکل شدن کارگران آماده است.

پلاتفرم عملی کارگران پیشرو باید هم اکنون خول تشکل کارگران شکل بگیرد. کارگران پیشرو باید خواهان استقلال طبقه کارگر و ایجاد تشکهای کارگری باشند. کارگران پیشرو میتوانند اعلام کنند؛ که طبقه کارگر با اتکاء به خود و نیروی مستقل خود برای دست یافتن به خواستهای طبقاتی‌اش متشکل شود و مبارزه کند.

 

دیوار خفقان فرو ریخته شده!

کارگران با اعتراضات کوبنده، با تداوم اعتراضات در اشکال اعتصاب، راه پیمایی و تجمع، دیوار خفقان سیاه حکومت اسلامی را منزوی و حاشیه ای کرده اند. صدها سخنور و آژیتاتور در تجمعات اعتراضی عروج کرده اند. جنبش کارگری از وجود صدها رهبر عملی، سخنگو و فعال جنبش طبقاتی کارگران بر خود میبالد. جنبش کارگری در ایران در این زمینه قویترین پیشروی را داشته است. در تاریخ نیم قرن گذشته جنبش کارگری از وجود رهبران و سخنگوهای کارکران که سوسیالیستی فکر میکنند، که به فدرت سیاسی، و تغییرات بنیادی در زندگی توده مردم فکر میکنند، برخوردار نبوده است.

درک و تشخیص مولفه های سیاسی ــ طبقاتی شرایط کنونی برای کارگران پیشرو در صدر اولویتهایشان قرار گرفته است.

مهم این است کارگران پیشرو و سوسیالیست ملزومات ارتقا شرایط کنونی را فراهم کنند. اشتها و خیز برداشتن برای تغییرات پایه ای تر و متشکل کردن کارگران پیش درآمد گام نهادن به دوره نوین و تحکیم بافته است.

روند رادیکال شدن خواست ها و اعتراضات در فضای سیاسی در ایران، جدید است

نسان نودینیان

 

سه‌شنبه  ۲۱ آذر ۱٣۹۶ -  ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷