تحولات سريع منطقه و آينده مبهم عراق

زاگرس ابراهیمی
January 21, 2020

طي روزهاي گذشته شاهد روند تحولات و رخداد هاي سريعي در سطح منطقه خاورميانه و بخصوص در عراق بوده ايم.  بِه باور من آنچه كه امروز در عراق و منطقه اتفاق مي افتد نظم نوين جهاني است كه در حال شكل گرفتن و تثبيت آن است. نظمي كه در آن ديگر نه تنها جهان توسط دو الی سه كشور بلكه توسط چندين كشور قدرتمند نو ظهور در عصر حاضر در حال شكل گيري است، اما در اينجا ميخواهم دايره بحث را كوچك تر كرده و بِه اوضاع فعلي عراق و نقش قدرت ها در اين كشور و آينده مبهم آن بپردازم .

 

كم و بيش براي كساني كه اخبار منطقه را دنبال ميكنند روزانه شاهد تحركات نظامي و امنيتي و ديپلماسي كشورهاي ازجمله روسيه ،تركيه ، ايران ، آمريكا ، اسرائيل فرانسه و بريتانيا و... در سطح منطقه و عراق هستند كه تمامي اين تحركات در جهت اعمال قدرت و گسترش نفوذ استعمارگرانه خود بر منطقه است .

 

از آنجايي كه تا كنون در طَي تاريخ نيز شاهد آن بوده ايم كشورهاي خاورميانه از لحاظ سياسي بِه دو دسته استعمارگر و مستعمره تقسيم شده اند كه در واقع اين امر نيز نتيجه اي از نظم جهاني بود كه بر منطقه و جھان توسط چند قدرت جهاني تحميل ميكردند اما آنچه كه در عراق كنوني و اين روزها در حال اتفاق است نتيجه همان تفكر و سيستم حاكم بر جهان است كه تاكنون نيز ادامه دارد و كشور ها را بِه دو دسته استعمارگر يا مستعمره تقسيم كرده است.

 

 براي فهم اين موضوع براي خواننده اين مقاله يك پرسش را مطرح ميكنم براي مثال اگر ايران كه در عراق در حال گسترش نفوذ خود است عراق را ترك نمايد بِه نظر شما عراق مستقل خواهد بود ؟ يا برعكس اگر امريكا عراق را ترك كند باز عراق مستقل خواهد بود ؟ اين سوال براي روشن ساختن سيستمي است كه بر جهان حاكم است همانطور كه شاهد آن بوديم عراقي كه در زمان صدام حسين در اوج قدرت خود نيز بِه سر ميبرد مستقل نبود !

 

پس بِه علت اصلي اوضاع متشنج عراق و امريكا با ايران يا تركيه و روسيه يا امريكا يا با دولت هاي منطقه رسيده ايم كه نتيجه جنگ بر سر منافع دولت ها و تلاش براي استعمار و اعمال نفوذ خود در منطقه و كشورهاي آن است بِه نظر من بِه غير از يك قيام مردمي پیشرو به رهبری جنبش سوسیالیستی و ضد استثمار و نابرابری در تمامي كشورهاي مستعمره به هيچ عنوان نميتوان سيستمي كه بر جهان حاكم است را تغيير داد و تمامي كشور ها را بتوان از مستعمره بودن قدرت هاي منطقه اي و جهاني رها ساخت. زيرا سازمان هاي بين المللي كه ميتوان بِه آن رجوع و شكايتي عليه كشوري كه قصد اعمال نفوذ بر آن كشور را دارد خود بخشي از سيستم استعمارگر است.

 

 و اما عراق ، تمامي رخداد هاي اخير در عراق دقيقا در چهارچوب استعمارگري نويني است كه در منطقه در حال اجرا است كه بِه هيچ عنوان نيز عراقي كه بعد از سقوط صدام حسين تمامي سران آن فاسد از آب در آمده و خود نيز بِه نحوي دست نشانده امريكا يا ايران بوده اند نميتواند مردم عراق را از شر اين استعمارگران نجات دهد. در نهايت افزايش تنش ها در عراق چند گزينه بيشتر را نميتوان براورد كرد، اول خروج امريكا از عراق و تصاحب آن توسط ايران ، دوم خروج إيران از عراق و تصاحب آن توسط امريكا ، سوم ماندن هر دو كشور نامبرده در عراق با ايجاد توافقي مابين آنها!

 

گزينه چهارمي وجود دارد كه همانطوری که در بالا اشاره شد  یک شورش انقلابي مردم سازمانیافته آماده جنگ با همه دولتها و عليه تمامي كشورهايي كه در امورات عراق دخالت ميكنند و حضور نظامي دارند است. كه در حال حاضر متاسفانه به دلیل شرایط  سخت و چند قطبي كردن مردم جامعه توسط دولتهای نامبرده به ویژه سه دولت جنایتکار ایران و امریکا و عراق، به دلیل نبود آمادگی نیروهای که چنین وظیفه بزرگی را رهبری کنند  هنوز چین چشم انداز روشنی در این باره نمیتوان داشت. اما به عنوان تنها گزینه ی مثبت  باید برای  تحقق آن جانانه و متحدانه انه تلاش نمود.

 

منبع: شماره ١١٧ نشریه سوسیالیسم امروز

١ بهمن ١٣٩٨

٢١ ژانویه ٢٠٢٠