رهایی اتحادیه های کارگری از رهبری رفرمیست از پیش شرط های کامیابی مبارزات کارگری در اروپا است!

آکام بسیم
June 16, 2019

رهایی اتحادیه های کارگری از رهبری رفرمیست از پیش شرط های کامیابی مبارزات کارگری در اروپا است!

در روز دوشنبه ۲۸ ماه مه کارگران حمل و نقل عمومی در هلند اعتصاب عمومی تاریخی ای را سازمان دادند. در این اعتصاب کارگران بخش راه آن و اتوبوس رانی شرکت نمودند. تخمین زده می شود که اعتصاب کارگران ۵ تا ۶ میلیارد یورو برای دولت و سرمایه داران این کشور هزینه در بر داشته است. بعد از اعتصاب دولت و سرمایه داران هیستریک به تقلا افتادند و در حالی که پیشتر هر گونه تعدیل از طرحشان را غیرممکن می دانستند طرح ضد کارگری دیگری را رو کردند و از سرعت تعرضات خود به سفره کارگران در اروپا کمی کاستند.
رهبری اتحادیه پیشنهاد دولت و صاحبکاران را به رای اعضای اتحادیه گذاشت. رهبران اتحادیه از ابتدا موضع خود را شفاف بیان کردند که در تایید طرح دولت و سرمایه داران بود. ریس بزرگترین اتحادیه در مصاحبه ای تلویزیونی تهدید کرد که اگر با رای منفی اعضا روبرو شود استعفا خواهد داد.
طی سه روز پیش بالاخره ۷۵٪ از رای دهندگان اف. ان. فی. بزرگترین اتحادیه کارگری در هلند به رفراندم در مورد حقوق بازنشتگی رای مثبت دادند. این در حالی است که ۲۵٪ علیه توافق و سازش این اتحادیه رای دادند. لازم به ذکر است که در کل نزدیک ۳۰٪ بدنه این اتحادیه رای دادند که ۲۵٪ آن علیه آن رای دادند. این نشان می دهد که بدنه اصلی این اتحادیه اعتمادی به رهبری سازشکار و بروکرات آن ندارد. بر اساس طرح دولت سن بازنشتگی تا سال ۲۰۲۲ بیش از این افزایش نخواهد داشت و بعد از آن با سرعت کمتری افزایش خواهد یافت. برخلاف نظر ژورنالیسم غربی این طرح به نفع هیچ قشری از جامعه نیست. چون دولت سن بازنشتگی ار از ۶۰ سال به ۶۳ و بعدا به ۶۵ و حالا به ۶۶ سال و ۶ ماه افزایش داده است. علیرغم مبارزه کارگران رهبران اتحادیه کارگری و بخشی از بدنه رفرمیست آن امروز دست آوردهای این مبارزات را ارزان فروش کردند.
شیوه کار رفرمیستی اتحادیه سبب شده است که تعداد اعضایش در طول چند سال گذشته به صورت قابل ملاحظه ای کاهش یابد. همین سیاست ها و جهت گیری های سازشکارانه سبب شده است که تعداد اعضای آن از ۴ میلیون به ۱.۵ کاهیش یابد.
رهبران اتحادیه های کارگری در واقع به سدی در مقابل مبارزات کارگران در کشورهای اروپایی تبدیل شده اند. هرگونه پیشروی مبارزات کارگری در گرو کوتاه کردن دست رهبران رفرمیست از رهبری سازمان های رزم کارگران قرار دارد.

آکام بسیم