حراج سال سوسیالیسم قرن ٢١ : قفسه های خالی !
اژدر امیری
February 27, 2019حراج سال سوسیالیسم قرن ٢١ : قفسه های خالی !
بشتابید ! سوسیالیسم قرن بیست و یک حراج کرد ، قفسه های خالی ! فرصت "استثنایی" را از دست ندهید ، هر جور و با هر وسیله ای که میتوانید خود را به مرز و کشورهای همجوار برسانید ، زیرا که سوسیالیسم قرن 21 قفسه هایش خالی و قادر به تامین نیازمندی های روزانه ، هفتگی ، ماهانه و سالانه شهروندان نیست ! چرا که سوسیالیسم قرن 21 بولیواری مواد خوراکی برای خوردن در قفسه ها ندارد ! زیرا که سوسیالیسم قرن بیست و یک همانند رفقای سوسیالیسم قرن بیست ، شغل شریف و حرفه ی دیگری جز بدنام کردن کمونیسم و سوسیالیسم ، جز رم دادن شهروندان از سوسیالیسم و کمونیسم ندارند ! کوروش مدرسی چندان هم بیمورد نمیگوید که اسم سوسیالیسم که بیاری آدم ها رم میکنند ! فکر میکنم منظورش همین نوع "سوسیالیسم ها" بوده باشد ، اون از رمیده های سوسیالیسم قرن بیست که داستانش را میدانید ، اینهم از رمیده های سوسیالیسم قرن بیست و یک ! حی و حاضر ! رمیده ها از ونزوئلا و گزیده ها در برزیل " با چوب و چماق " و کشورهای همجوار !
سوسیالیسم با قفسه های خالی یا کاپیتالیسم با قفسه های پر ! کدامیک ؟ هر شهروند عادی عضو جامعه که دل و دماغ اش را با اشعار توخالی و بی مصرف مشغول نکرده باشد ، برای اینکه چیزی باشد که بتواند مصرف کند تا زنده بماند بیدرنگ خواهد گفت : باشه ! کاپیتالیسم باشد ، اما قفسه ها پر ! که اگر جیب اش و دست اش رسید بتواند بردارد !
کاپیتالیسم آلترناتیو سوسیالیسم با قفسه های خالی است .
سوسیالیسم قرن بیست و یک بولیواری با قفسه های خالی نه تنها شهروندان خودش را از نوع " سوسیالیسم " اش فراری میدهد ( رم دادن ) ، بلکه ما سوسیالیستها و کمونیستهای ایرانی را هم از این "نوع" سوسیالیسم فراری میدهد ( رم کردن ) ! طبعآ دلیل رم کردن سوسیالیستها و کمونیستهای ایران ( نه همه ) از سوسیالیسم بولیواری قرن بیست و یک با دلایل شهروندان خود ونزوئلا فرق دارد ، ما هم دلایل رم کردن خودمان را از این نوع "سوسیالیسم" به عرض مقامات محترم مربوطه آمریکای لاتین "انقلابی" ، به عرض کوبا ، ونزوئلا ، بولیوی ، نیکاراگوئه و .. میرسانیم . ما بقول معروف بیگناهیم ، ما مسبب این روند رمیدن نیستیم !
آغاز روند رمیدن !
تا پیش از رفتن رژیم سلطنتی در ایران ، فکر میکنم هر آنکسی که خود را با هر تعبیر و تفسیری ، چپ ، سوسیالیست و کمونیست تعریف میکرد ، بی چون و چرا خود را دوستدار سینه چاک آمریکای لاتین "انقلابی" و پرچمدار ش کوبا و فیدل و چه گوارا میدانست ، حال با هر انتقادی ، با آمدن حکومت اسلامی ، و از همان نکبت الیومی که حکومت اسلامی پشت فرمان کاپیتال جامعه نشست ، فرمان راند و فاجعه آفرید ، یواش ، یواش مناسبات " عاطفی " این چپ ، سوسیالیست و کمونیست با آمریکای لاتین "عزیز" ، با کوبا و اقمار لاتینی اش تغییر میکند ، عواطف ما هم همراه با تغییر شرایط دچار تغییرات اساسی میشود و دیگر مثل سابق سینه چاک ، کردیت سیاسی به بچه های کوه و جنگل داده نمیشود .
این بی اعتباری سیاسی از همان زمانی آغاز میشود که پاپا فیدل "خاک بر سر" ، عزیز دُر دونه ضد امپریالیستها گفت :
" امام تنها رهبر دینی است که به تغییر انسانی جهان می اندیشد ، ... اسلام تنها دینی است که جهاد و شهادت و مبارزه با نابرابری و ظلم را به عنوان یک عمل دینی قبول دارد . " ( از سخنان گهربار پاپا فیدل )
این را گفت و بعد هم عملآ رفت سر قبر خمینی " قصاب اواخر قرن بیست " ، امام عزیز اش دسته گل گذاشت و با چکمه های نظامی کثیف اش جفت پا از روی اجساد خوابیده ابدی در خاوران ها عبور کرد ! اشتباه مردان بزرگ ! مردان بزرگ وقتی اشتباه ، اهانت ، افتضاح میکنند ، افتضاح و اهانت و اشتباه شان به همان بزرگی " شان شان " میماند ، و دیگر نمیتواند خرد و ریز و ناچیز باشد !
از همان زمانی که دختر و پسر چه گوارا ، آلیدا و کامیلو برای حضور و حمایت از برنامه سازماندهی شده از سوی بسیج " چه مثل چمران " شرکت کردند ! ( از سر این اشتباه بزرگ آلیدا و کامیلو بخاطر اینکه مقام حکومتی نیستند میگذریم ، اما کاسترو و چاوز "خاک بر سر" ، اورتگا و مورالس خیر و هرگز ! )
از همان زمانی که رهبر معظم سوسیال کاتولیسم بولیواری قرن بیست و یک ، چاوز "خاک بر سر" رفت به تهران و با برادران بسیجی اش " به سلامتی کشتار کمونیستها و دیگران ، به سلامتی شلاق بر گرده کارگران ، به سلامتی شکنجه کارگران ، به سلامتی ممنوعیت فعالیت سوسیالیستی و کمونیستی در ایران " آش نذری بهم زد !
از همان زمانی که دانیل اورتگا و اوا مورالس یکی پس از دیگری به حضور مقامات معظم حکومت ، به حضور مبارک حجج اسلام و آیات نظام رسیدند و دست این و آن مقام نظام شکنجه و کشتار و انحطاط جامعه را محکم فشار دادند .
دکتر پروفسور گوگل عکس دیدار این روسای انقلابی "سوسیالیستهای قرن !" ، با سران حکومت اسلامی را در آرشیو دارد – اینجا جای نمایش عکس و گالری عکس نیست - از همه "جالب تر" عکس دسته گل پاپا فیدل بر گور خمینی و راهپیمایی ضد امپریالیستی با اولاد خمینی در خیابانی در هاوانا ! علاقمندان میتوانند مراجعه کنند ، مراجعه کنند که این ما نبودیم که از آنها کنده و رمیده شدیم ، مراجعه کنند که ما جرمی مرتکب نشده ایم ، بلکه اینان " سوسیالیسم قرن 21 با قفسه های خالی " خود با گفتارشان ، با اعمال شان ، با حمایت های بیدریغ شان از این حکومت آغازگر این روند رمیدن بودند .
وظیفه انترناسیونالیستی !
اکنون سکانداران سوسیالیسم قرن بیست و یک در ونزوئلا با یک بحران همه جانبه دست و پنجه نرم میکنند ، همش هم دروغ ها و پروپاگاندای غرب و بورژوازی نیست ، بیش از هر وقت دیگری احتیاج به حمایت انترناسیونالیستی دارند ، و طبعآ سئوال بر پیشانی هر کمونیست و سوسیالیست ایرانی !
دیگران را نمیدانم و از طرف آنها نمیتوانم سخن بگویم ، من یکی "با علم به اینکه کسی نیستیم ، عددی نیستیم" از سکانداران این نوع سوسیالیسم در ونزوئلا ، کوبا ، نیکارگوئه ، بولیوی حمایت نمی کنم ، قلب و قلم و قدم اجازه نمیدهد که از آنها حمایت کنم ، دلایل در بالا به عرض مقامات محترمه انقلابی سوسیالیستهای قرن رسید !
من بروم پرشور یا کم شور از آنها حمایت کنم ، تا بعد آنها بروند در کنفرانس کشورهای اسلامی شرکت کنند ! تا بعد آنها بروند با برادران بسیجی در تهران آش نذری بهم بزنند ! تا بعد آنها بروند دسته گل بر گور خمینی بگذارند و با فرزندان امام در هاوانا ضد امپریالیستی تظاهرات کنند ! تا بعد آنها بروند انترناسیونالیستی با اردوغان و حکومت اسلامی و حماس و حزب الله وحدت کنند ! نه ! و هزار با نه !
در انترناسیونال "سوسیالیسم" لاتینی هیچگاه کارگران و زحمتکشان ایران ، سوسیالیسها و کمونیستهای ایران جایگاهی نداشته اند ، مطلقآ ! حالا چرا ما باید جایگاه ویژه ای برای آنها قائل بشویم ؟
دوستان و متحدین اینان کسان دیگری هستند ، انترناسیونال سوسیالیسم قرن بیست و بیست و یک - بجز دوره کوتاهی – هیچگاه انترناسیونال پرولتری نبوده ، انترناسیونال بودند ، اما انترناسیونال بین دولت ها ، پرزیدنت ها و وزرا ، یا بهتر انترناسیونال بورژواها و زمامداران ! سوسیالیسم لاتینی قرن بیست و یک حق دارد که با حکومت اسلامی و اردوغان و ... انترناسیونال بسازد ، معلوم است که از طبقه کارگر ایران ، با چهار پنج ماه حقوق نگرفته ، چیز بدرد بخوری نصیب اش نمیشود ! معلوم است که از کمونیست و سوسیالیست ایرانی تحت شدیدترین فشارها چیزی " دندان گیر " عاید اش نمیشود !
روشن استکه سوسیالیست و کمونیست ایرانی از خودش آغاز میکند ، سوسیالیست و کمونیست اروپایی و دیگر کشورها که تیغ حکومت اسلامی به تن اش نخورده حتمآ مواضع دیگری در رابطه با بحران در ونزوئلا اختیار میکند .
هر سوسیالیست و کمونیست ایرانی قلب و قلم و قدم اش باید بنابه همان شعار خروجی مانیسفت "پرولترهای همه کشورها متحد شوید" در خدمت کارگران و زحمتکشان و محرومین ونزوئلایی باشد ، ما هیچ بدهی و تعهدی نسبت به دولتها ، نسبت به سکانداران سوسیالیسم قرن بیست و یک در ونزوئلا ، نسبت به کسانی که باعث میشوند شهروندان از کمونیسم ، از سوسیالیسم رم کنند ، نداریم – برعکس طلبکار هم هستیم - و این فردا شامل حال کوبا و نیکاراگوئه و بولیوی نیز میشود .
با اینهمه امروز یا فردا ، سکانداران سوسیالیسم قرن بیست و یک در ونزوئلا بیایند هر جور و با هر زبان "دیپلماتیکی" که خود میدانند از کارگران و زحمتکشان ایران ، از همه کسانی که عزیزشان را حکومت اسلامی به قتل رساند ، از همه سوسیالیستها و کمونیستهای ایران بخاطر آن افتضاحات گذشته ، بخاطر حمایت های بیدریغ شان از حکومت اسلامی عذر خواهی کنند – بعید است چنین شهامت اخلاقی – ما هم در نظر مان تجدید نظر میکنیم ، و از فردا سیل پیامهای انترناسیونالیستی پرولتری ، کمونیستی به سویشان روان میکنیم تا دست کم پشتگرم آنها باشد ، از فردا آب رمیده از جوی دوباره به جوی باز خواهد گشت .
اژدر امیری . 26.02.2019
