مصاحبه نشریه سوسیالیسم امروز با کامران پایدار در رابطه با سازمان یابی طبقه کارگر
سوسیالیسم امروز: نظر شما در مورد سازمان یابی طبقه کارگر در ایران چیست و آیا در حال حاضر طبقه کارگر سازمان صنفی خود را دارد و یا در حال تلاش برای شکل دادن به آن میباشد؟
کامران پایدار: سازمانیابی ، اتحاد و تشکل کارگری برای پیشروی جنبش کارگری و کمونیستی حرف اول و آخراست.تشکل و اتحاد ما کارگران اصل و اساس و پایه اولیه هر گونه موفقیت و پیشروی برای ما کارگران در مقابل سرمایه داران و حکومتشان است .طبقه کارگر متشکل و متحد آن نیروی اصلی و تعیین کننده در تضاد و منافع کارگران است .اگر جنبش کارگری ما در طی این ۳۸ساله حکومت اوباش اسلامی و سرمایه دارن از اتحاد و همدلی و تشکل کافی و مناسب برخوردار می بود ، قطعا و بی گمان این شرایط امروز زندگی و کار و معیشت کارگران بدیگونه تلخ و تاسف آور که می بینیم نمی بود.اگر در مراکز صنعتی کوچک و بزرگ ، اگردر جای جای مراکز تولیدی ،در حالت کلی می گویم اگر کارگران می توانستند مجامع عمومی منظم و شوراهایشان را داشته باشند ، اگر حداقل مابین مجامع عمومی منظم و شوراهای کارگری مراکز صنعتی مختلف و بزرگ یک هماهنگی سراسری ، یک اتفاق نظر بر سر مسایل و معضلات مبرم و اصلی کارگری ، مثلا در مواردی چون قراردادهای موقت و سفید امضا کاری ، مسله تعیین دستمزدها ، اخراج و بیکار سازیها و…وجود می داشت قطعا امروز ما دیگر شاهد این همه تعرض و هجوم سرمایه داران و حکومت کارگزارش به زندگی و معیشت خانواده های کارگری نمی بودیم . باید توجه داشت این اتحاد و تشکل کارگری و این قدرت واقعی ما در کارخانه ها و مراکز صنعتی است که قادر است حرف اول و آخر را بزند و معادله را بسود منفعت جنبش کارگری به پیش برد!. می خواهم بگویم علیرغم همه ادعاهای واهی و پوپولیستی چپ سانتر و غیر کمونیستی و دخیل بستن این چپ هپروتی به انواع گرایشات راست و اتحادیه ای ، منظورم آن خطوط وگرایشاتی است که رگه و جایگاه کارگری نیست کار را به این شرایط تاسف بار امروز رسانیده است . اما طبقه کارگر ، برای تغییر این اوضاع ، برای بر هم زدن توازن قوا در جدال با سرمایه و برای ایجاد هژمونی و برتری طبقاتی خود بر علیه سرمایه داران و حکومت نوکرشان چاره ای جزبرپایی مجامع عمومی منظم و شوراهای طبقاتی خود ندارد .
سوسیالیسم امروز: در حال حاضر سازمانهایی به عنوان تشکلهای کارگری در حال فعالیت هستند. از نظر شما به چه میزان این سازمانها برآمده از خود طبقه کارگر و یا این طبقه رانمایندگی میکنند؟
کامران پایدار: ببینید ، بی پرده و شفاف بگویم ، همه آن سازمانها و تشکلاتی که هم اکنون موجودند و هستند از قبیل اتحادیه آزاد کارگران ، کمیته پیگیری ، کمیته هماهنگی و تعداد دیگری از این قبیل تشکلها علیرغم همه تلاش و ادعاهایشان، متاسفانه هیچکدام بر آمده از متن واقعی صفوف کارگری نیستند. این تشکلات ضمن اینکه تلاشهای اندک و محدودی در بخشی از عرصه های کارگری دارند، اما بطور واقعی اگر بخواهم بگویم برخاسته از صف واقعی کارگری نیستند . همه اینها پیوسته یا حضورشان در سایتها و فضای مجازی است ، یا مشغول گلگشت در باغ و باغچه هستند و یا حداکثر می خواهند با چانه زنی از بالا به برخی خواستهای ناچیز کارگری برسند . برخلاف همه اینها که گفته شد حرف من این است، قدرت واقعی طبقه کارگر در درجه اول در اتحاد و تشکل و در محیط واقعی مراکز کار و تولید است . بدانید حتی یک اعتصاب دو ساعته در فلان مرکز تولیدی کوچک قادر است کاری کارستان کند .من فکر می کنم باید حرف و تصمیم جدی گرفت و اگر قرار است اتفاق جدیدی بیافتد باید نقطه عزیمت جنبش کارگری پرهیز و دوری گزیدن از انواع گرایشات راست و اتحادیه ای باشد . قدرت کارگر جماعت در وهله اول و قبل از هر چیز در کارخانه ها و مراکز تولید است. شریان سود و پاشنه آشیل سرمایه کارخانه و کارخانه است و ما کارگران لازم است با تکیه بر قدرت واقعی خود در مراکز کار و تولید با سرمایه داران تعیین تکلیف کنیم .اگر غیر از این می بود و اگر انواع گرایشات راست و اتحادیه ای در این عرصه کاره ای بودند دیگر ما شاهد این اوضاع اسف بار کار و زندگی و معیشت ناگوار خانواده های کارگری نمی بودیم .
سوسیالیسم ا مروز: پیشرطها و ملزومات شکل گیری سازمانهای صنفی کارگری از نظر شما چه میباشد؟
کامران پایدار: ترک سنت و رویه های غیر کارگری تا کنونی، دوری گزیدن از انواع گرایشات راست و اتحادیه ای و توهمات پوچ و پادرهوای تاکنونی. این در درجه اول اولویت اصلی جنبش کارگری است . طبقه کارگر بایستی بداند تنها با تکیه بر قدرت واقعی متحد و متشکل خود در غالب مجامع عمومی و شوراهای مستقل کارگری از پایین است که میشود کاری کرد قدرت از پایین حتی راه را برای چانه زنی از بالا می گشاید. مادامیکه سرمایه داران و حکومت اسلامیشان با قدرت مستقل و کوبنده ما کارگران به قدرت اعتصاب و اعتراض جمعی و… روبرو نشوند نه احساس خطر می کنند و نه هیچگاه ما را جدی می گیرند ، قدرت اعتصاب و اعتراض جمعی با توسل به مجامع عمومی منظم و شوراهایمان در همه مراکز کار و تولید و صنعت ، این رکن اصلی قدرت ما و تعیین توازن قوا به سود طبقه کارگر است. قدرت کارگر جماعت در کارخانه است در همانجایی که نیروی کارش را میفروشد ، در همانجایی که استثمار میشود .باید به این سمت رفت و این اولویت اساسی و پایه ای برای جنبش ماست .
سوسیالیسم امروز : پیشرط حزب کمونیستی و کارگری کە بتواند به حزب طبقه کارگر و نماینده خواستهای آنها بدل شود در گرو چیست؟
کامران پایدار: اولویت وشرط اولیه هر حزب کمونیستی در درجه اول سر خط بودن حزب بر روی ریل و خطوط کمونیستی و مارکسیستی و کارگری است. داشتن ارتباطات بسیار نزدیک و دو جانبه ودر وهله اول با جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی از قبیل جنبش زنان و جوانان است. دردنیای ما همه چیز طبقاتی است. حزب در تمام تند پیجها و فراز و فرودهای مبارزه طبقاتی می بایست بتواند با هشیاری و حساسیت و احساس مسولیت بالا و با گیرنده های حسی بسیار دقیق مراقب باشد که خواستگاه و جایگاهش کدامین است. پایبندی به مبانی و اصول جنبش کارگری اساس و پایه کار ماست. حزب کمونیستی و کارگری برای نیل به اهدافش، برای گسترش و اجتماعی شدنش هیچگاه بازیچه دیگر جنبشهای ارتجاعی بورژوازی نمی شود و میل به راست نمی کند . شما ببینید فاجعه و انحراف تا مغز استخوان برخی جریانات از قبیل همین حزب کمونیست کارگری را، اینها ریختن بمب و موشک بر سر مردم بیدفاع را فرصت می نامند ، منازعات و نمایشات باندهای جنایتکار حکومت اسلامی را انقلاب می نامند ، شرکت توهم آلود در نمایشات انتصاباتی حکومتی را رای سلبی و مسیر سرنگونی حکومت و برقراری حکومت کارگری می بینند ، آزادیهای یواشکی و چهارشنبه های سفید و کمپینهای پوچ و مسخره و ارتجاعی جریانات بورژوازی را که هدفشان کشیدن سوپاپ جامعه در حال انفجار است راعین سکولاریسم و پیشروی جنبش چپ میدانند و…
سوسیالیسم امروز: بعد از تجربه حزب توده که در مقطعی معین امکان پیدا کرد بخشی از کارگران را حول این حزب سازمان دهد، اما علیرغم اینکه بعد از انقلاب دهها حزب و سازمان چپ و کمونیست تشکیل شدند ولی متاسفانه هیچکدام از این احزاب نه تنها نتوانستند در میان کارگران نفوذی پیدا کنند بلکه خود به جریانات حاشیه ای و محافل بی ربط به این طبقه تبدیل شده اند. شما علت را درچه می بینید؟
کامران پایدار: حزب توده ، سازمان اکثریت ، اولا باید بگویم این جریانات راست و ارتجاعی و همکار و همدست و همپیومند حکومت اسلامی ربطی به جنبش کمونیسم و جماعت کارگر نداشته و ندارند . اینها جریاناتی در ادامه همان چپ سنتی و شرق زده ومذهبی و اردوگاهی سابقند . تمام تاریخ و هویتشان خیانت و ضربه به جنبش کمونیستی و کارگری و پادویی و جاسوسی و خدمت به حکومت اوباش اسلامی است. بحث ما مسئله دیگریست چرا در این چند دهه گذشته بطور واقعی چپ و آنهایی که مدعی کمونیسمند نتوانسته اند در میان جنبش کارگری جای پایی داشته باشد . تکیه بر پوپولیسم و اپورتونیسم ،راست روی ، پیروی و دنباله روی و چسبندگی به سنتهای غیر کارگری، انواع انحرافات سیاسی، انواع گرایشات رنگین کمانی غیر پرولتری و… دوری از واقیتهای ملموس جامعه ، نبودن اراده انقلابی کافی برای سازمانیابی و انقلاب کارگری، زندگی در تبعید و حاشیه و نداشتن ارتباطات با نشاط و زنده با داخل کشور و خصوصا جنبش کارگری، خود خواهی و پا فشاری رهبران تاریخ مصرف گذشته و خود خوانده احزاب بر ادامه کاری اشتباهات و خطاهای فاحش سیاسیشان ، در دنیای مهوع باندبازی و توهمات دن کیشوت پستهای بی هویت و نا معتبرتشکیلاتی و… همه و همه یک فاجعه را بر جنبش چپ و خصوصا بر جنبش کمونیسم کارگری منصور حکمت را آوار کرده است . همین سه فرقه و جریان مدعی کمونیسم کارگری را می گویم. متاسفانه مبارزه و تلاش برای سازمانیابی واقعی جنبش کارگری در منظر این جریانات متفرقه مدعی کمونیسم کارگری تا آنجا سقوط نموده که در ادبیات و نوشته هایشان اخبار کارگری مجعول و پا درهوایی را از سایتهای حکومت اسلامی، از قبیل ایلنا و.. کپی برداری نموده و متاسفانه نامش را هم گذاشته اند مبارزات و جنبش کارگری من توجه همگان را جلب می کنم به نشریه کمونیست هفتگی ح ک ک-ح خط فاتح شیخ و رحمان حسین زاده و بخش اخبار کارگریش و یا نشریه کارگر کمونیست ح ک ک ، این برای جنبش کارگری فاجعه است !! هرچند این جریانات بر خلاف ادعاهایشان حضوری جدی و واقعی و ملموس در جنبش کارگری ندارند تا موفق به توهم پراکنی شوند. امروزه برای اینها و بسیاری جریانات حاشیه ای دیگر این شده است سازماندهی جنبش و انقلاب کارگری ؟! البته شما این را ضرب در همان جریانات اتحادیه ای و سازمانهای نامربوط کارگرموجود نمایید تا عمق فاجعه را دریابید. همه اینها در دنیای توهمشان با این سبک و سیاق مدعی سازماندهی انقلاب کارگریند ؟! حتما ما را پاسیو و غیر اجتماعی مینامند!! و… حزب طبقه کارگر ، حزب واقعی کمونیستی و کارگری آن جریان هشیار و تیز و واقع بینی است که سرمایه داران و حکومتشان از جانب آن بشدت احساس خطر می کنند !
سوسیالیسم امروز: شما در حال شکل دادن به حزب کمونیستی و کارگری واقعی هستید. برنامه شما برای اینکە بتوانید این حزب را قابل دسترس و یا به حزب خود طبقه کارگر تبدیل کنید چه میباشد؟
حزب قابل دسترس حزبی است که بطور واقعی و در ابعاد وسیع و گسترده ودروهله اول در میان جنبش کارگری وجود و حضور جدی داشته باشد. ما می خواهیم در میان جنبش زنان ، جوانان و همه دیگر بخشهای جامعه حضور و نقش پر رنگ داشته باشیم. خوشبختانه در این عرصه ها برنامه ریزی و اقداماتی خلاف سنتهای ورشکسته جریانات تا کنونی تدارک شده است . می خواهم با صراحت بگویم آینده و حقایق زندگی و مبارزه در مورد این ادعای ما به قضاوت خواهد نشست.
این برای من جای بسی افتخار است که به همراه جمع کثیری از رفقای با تجربه و رزمنده و هشیار و مسئول و پراتیکال و میلیتانت به لحاظ سیاسی در کار تدارک برپایی یک حزب رزمنده کمونیستی و کارگری جدی هستیم بر خلاف همه آنچه که موجود است ، حزبی خلاف جریان موجود .حزبی مسئول و دلسوزو هشیار که عملگرا باشد و ابزار واقعی مبارزه برای پیروزی و تحقق امر انقلاب کارگری ، من فراخوانم به همه کارگران ، کمونیستها و انسانهای ازادیخواه و برابری طلب این است: رفقا ! با ما همراه شوید ، به ما بپیوندید .