نگاهی به ماجرای گریز سیروان قادری از مناظره سر برنامه “دنیای بهتر”!
نمونه ای از توان پاسخگوئی رهبری حزب کمونیست کارگری به جامعه
از: سعید صالحی نیا
۱۰ مارس ۲۰۱۵
مقدمه:
از وجوه مشخصه فرهنگ سیاسی فرقه ها ، ناتوانی آنها در وارد شدن به مناظره ها و دیالوگهای اجتماعی است. عموما یا به فحاشی و اتهام زنی به مخالف می پردازند یا با “بایکوت” سعی می کنند با نادیده گرفتن مخالف و مخالفت ، “شر را بخوابانند”! اما ماجرای حزب کمونیست کارگری ایران نکات دیگری هم در بر دارد!
پذیرش اینکه چیزهائی در برنامه حزبشان که ۲۰ سال پیش نوشته شده قابل تغییر هست(۴) از سوی رهبری این حزب، فاصله ای ایجاد کرد با دو حزب “خواهر” از این جهت که اون دو حزب ، حتی این تغییر را هم نپذیرفته اند!اما معضلی دیگر دهان باز می کند:
به فرض که رهبری این حزب کمونیست کارگری بر خلاف اون دو تای دیگر پذیرفته که برنامه ۲۰ ساله حزبشان را می شود تغییراتی داد سوال این می شود که حالا کی حاضر است در مقابل جامعه قبل از ارائه رسمی تصمیمات “رهبری” در کنگره بعدی، حتی یک جمله نظر شخصی بدهد؟ ! این خودش معضل بزرگی است که وقتی در درک فرقه ای از حزب ضرب بشود دیگر جائی نمی گذارد برای سخن باز کردن افراد حتی وقتی عضو کمیته مرکزی اون حزب باشند!
با این مقدمه بپردازیم به ماجرای سیروان قادری و داوطلب شدنش برای شرکت در مناظره در موضوع برنامه حزب کمونیست کارگری! این مقاله تلاشی است که از سطح یک ماچرای مستند به عمقی از حقیقت در موضوع وضعیت تحزبهای موجود کمونیست کارگری برسد:
(۱)آغار ماجرای داوطلب شدن سیروان قادری برای شرکت در مناظره بر سر برنامه دنیای بهتر:
در اواخر دسامبر ۲۰۱۴ بود که سیروان قادری ، عضو کنونی کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران، که در طی چند سال اخیر جند حزب کمونیست کارگری عوض کرده، بالاخره داوطلب شد که از برنامه حزب کمونیست کارگری “دفاع” کند! ایشان در بخش ابتدائی مناظره بر سر برنامه دنیای بهتر حاضر شد(۱) و قول داد که در سری برنامه ها حول نقد این برنامه شرکت کند.
تناقض کار ایشان این بود که مسئولیت “دفاع” از برنامه را بر عهده خود گذاشت در حالیکه رهبری حزبش پذیرفته که این برنامه باید تغییراتی بکند. اما ایشان چون نمی داند چه حوزه تغییراتی را رهبری حزبش “مجاز” می داند، در وضعیت بسیار مضحکی قرار گرفت! یعنی منطقا نمی دانست باید کجاها دفاع کند و کجاها تغییر را بپذیرد و چه مقدار! چرا؟ چون “خط حزبش” را نمی دانست که طبعا مثل همه احزاب موجود از بالا تعیین می شود و اگر فردی بخواهد از جای دیگر حرفی بزند مسیر کلاه بوقی و اتهام زنی و فحاشی و نهایتا اخراج را باید طی کند.حزب کنونی سیروان قادری این “سنت” را متاسفانه باب کرده!
فکر می کنم سبروان قادری نمی توانست ریسک چنین مسیری را در حالی بپذیرد که مسیر بیرون زدن از اون حزب، قرار گرفتن پشت علی جوادی و یارانش در فحاشی و اتهام زنی به اون حزب و سپس اسباب کشی به حزب حکمتیست را برگردد! پلها خراب شده و اکثریت فعالین کمونیست کارگری توان تحمل “بیرون حزب ماندن” را ندارند!
این بود از دید من تناقض اولیه ای که سیروان قادری با خودش داشت.حتی اگر ماجرای دستور بابک یزدی به قطع مناظره صادر نمی شد!
(۲) فراخوان بیرون آمدن از مناظره از سوی بابک یزدی به سیروان قادری و تبعاتش:
بعد از پایان مناظره مقدماتی اول در اواخر دسامبر ۲۰۱۴، چند روزی نگذشته بود که بابک یزدی به تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۵ خطاب به سیروان قادری دستورالعملی صادر کرد که در ظاهر به او خط می داد که با روشنفکرهای اخته که توهین می کنند (یعنی به این دلایل) مناظره نکند!
من همانموقع به نقد ادعاهای بابک یزدی پرداختم (۲).از دید من فراخوان به بیرون زدن از مناظره از سوی بابک یزدی را نمی شود با دلایلی که ایشان اعلام کرده فهمید. علت فراخوان او همان تناقضی است که هر فرد دیگر از اون حزب اگر بخواهد در مناظره بر سر برنامه دنیای بهتر وارد شود، در پیش رو خواهد داشت. تناقض بین دفاع از برنامه و پذیرش موارد معین تغییر در حالیکه “رهبری” هنوز مواد تغییر را از بالا در کنگره اعلام نکرده و ترس از اینکه فرد شرکت کننده در مناظره حرفی بزند خلاف نظر رهبری! و طبعا خراب کردن چهره اون حزب! خصوصا اینکه اون فرد ادمی بنام سیروان قادری با اون سابقه اسباب کشی های متعدد باشد و مقام عضویت در هیئت رهبری این حزب را هم به یدک بکشد!
طبعا این انتظار می رفت که سیروان قادری در مقابل فراخوان بیرون زدن از مناظره سر فرود آورد چرا که سابقه ای از او در دسترس نیست که استقلال فکری را نوید دهد! ایشان عملا ادمی بوده دنباله رو و هرگز بطور علنی نظر مخالف رهبرانش نداده. و تحمل تک افتادگی و قربانی کردن حزبیت در مقابل تفکر مستقل و ازاد اندیشی را نشان نداده.
سیروان قادری حق داشت که پرتاب فحاشی بابک یزری را محکوم کند .حق داشت اعلام کند که شرکت در مناظره بر سر برنامه حزبش نباید با پرتاب کلمات زشتی مثل روشنفکر اخته به مخالف توام شود.حق داشت بگوید که در اینده ازاد ایران هم مخالف را نباید اینگونه خطاب کرد واما او از این حق استفاده نکرد و در خفا و بطور خصوصی اعلام کرد که “با بابک یزدی موافق است”!
حالا مانده بود صحنه اخر که سیروان قادری چگونه عقب نسینی خود از مناظره را توجیه شرعی کند:
(۳) توجیهات شرعی سیروان قادری برای شرکت نکردن در مناظره و بازی موش و گربه!
در پایان این مقاله من گاه نامه مراودات خودم را با سیروان قادری در مقطع زمانی بین اوایل ژانویه ۲۰۱۵ تا حال حاضر منتشر می کنم و از خواننده می خواهم انها را بدقت بخواند(۵). سیروان قادری دوبار بطور رسمی طی این مدت مناظره را به عقب انداخت و درخواست کرد فرصت بهش داده شود تا آماده شود! و بار اخر یعنی اواخر فوریه ۲۰۱۵ بعد از یادآوری چندم من ، ترجیح داده سکوت کند و دیگر پاسخ نگوید!
بهانه های سیروان در دوبار به عقب انداختن مناظره این بود که ایشان به “مسافرت می رود و آمادگی ندارد” بعدش به کاری از سوی مریم نمازی گمارده شده و فرصت ندارد و بعدش “بعدا اعلام می کند کی فرصت دارد”!
گذشته از شیوه گریزی که سیروان قادری برای خود انتخاب کرده یعنی بهانه تراشی ، باید اعلام کنم که چقدر خوب بود ایشان به سادگی و صراحت می گفت که “از سوی حزبش حمایت نمی شود و صلاح می داند این مناظره را انجام ندهد چون خط حزبش را نمی داند”! خوب بود به صراحت اعلام می کرد که نمی داند کجا باید از برنامه حزبش دفاع کند و کجا باید انتقاد کند.کجا باید انتقادهای ما را بپذیرد. این علامت پرنسیب بود اگر با صداقت علت فرارش را از مناظره رسما اعلام می کرد.عیبی نبود!
عیب این بود که به فحاشی بابک یزدی پاسخی ندارد و اعلام نکرد که پاسخ منتقدین به اون حزب فحاشی نیست! این نیست که کسی را به توهین متهم کنند و در عین حال او را روشنفکر اخته بنامند! این نیست که امر مخالف را اینقدر به گند بکشند!
اینجا هم سیروان قادری همان بی پرنسیبی درمان نشده فرقه هایش را تکرار کرد! بهانه آورد و مناظره را به عقب انداخت و بهانه آورد و سرانجام دعوت به تداوم مناظره را بی پاسخ گذاشت که انگار اتفاقی نیفتاده!
(۴)ماجرای سیروان قادری و بابک یزدی علامت چیست؟
این صحنه ها تکراریست.به اشکال مختلف تکرار شده.تکراری که از مرحله نگرانی برای اون حزب هم گذشته .نگرانی زمانیست که امکان درمان ببینیم! این حزب دیگر کارش تمامست.متدهای فعالینش به مخالف و امر مخالفت علامت تمام شدن دوران زندگی این حزبست. دینامیزمهای زنده با امادگی برای تغییر با باز بودن در مقابل بردارهای تغییر خود را نشان می دهند.چشمها و گوشها به مخالف و مخالفت اگر بسته شد دیگر تغییر غیر ممکن می شود.
برخوردهای ادمهائی مثل سیروان قادری یا بابک یزدی فقط علامتی دیگر است برای اثبات این حکم که حزب کمونیست کارگری حتی وقتی پذیرفته که برنامه اش قابل تغییر است نمی تواند امر تغییر را محصول مبادله افکار با جامعه بداند. تغییر را هم خودی و غیر خودی کرده اند!
داستان سیستمهائی که تغییر را هم خودی و غیر خودی می کنند داستان دیکتاتوریها و حکومتهای موجود دنیاست.خوب دقت کنید! حکومت اسلامی چه نوع تغییری را می پذیرد؟ تغییری که از بالا توسط رهبریش اعلام شود! همه فرقه ها هم فقط درشان به اینگونه تغییر بازست! اغییری دستمالی شده و کنترل شده! تفسیر انچه تغییر می نامند هم بدست اعضا و هوادارانشان نیست به دست جونیورهای رهبریشان هم نیست.یک حلقه درونی است که زمان تغییر مقدار تفییر را دیکته می کند.
بابک یزدی به سیروان قادری ندا داد که او نیست که حق داشته باشد در مورد تغییر صحبت کند.کار سیروانها در اون حزب فرمانبریست و نه بحث رو به بیرون در مورد تغییری که توسط بالا تصویب و اعلام نشده!
همه این ماجرا را که نگاه کنیم بیشتر به مکانیزمهای درونی فرقه ای این حزب پی می بریم.دیر زمانی بود من این پدیده ها را به چشم می دیدم و خوشحالم امکان یافته ام ابزارهای سنجش لازم را فراهم آورم تا جامعه هم بیشتر ببیند!
منابع دیگر:
(۱)شماره ۴۹ : مناظره ای مقدماتی در ارتباط با برنامه “یک دنیای بهتر” حزب کمونیست کارگری،با شرکت: سپهرداد گرگین، سیروان قادری،سعید صالحی نیابا مدیریت سیمین مجد
https://www.youtube.com/watch?v=SsWnK81Vmxw&feature=youtu.be
(۲)بررسی عکس العمل بابک یزدی به آغاز مناظره بر سر برنامه حزب کمونیست کارگری
(۳)نقد برنامه دنیای بهتر(از: سعید صالحی نیا)آرشیو
http://monazere-siasi.com/در-نقد-برنامه-دنیای-بهتر
(۴)حمید تقوائی می پذیرد که “می شود برنامه دنیای بهتر را ، “بهتر کرد” اما؟!
(۵)گاه شمار مکالمات با سیروان قادری (عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری)برای سازماندهی مناظره سر برنامه “دنیای بهتر”:
پنجم ژانویه ۲۰۱۵
سیروان قادری:
سلام سعید عزیز. خسته نباشی. ببخشید دیر پیام دادم. خواستم خواستم خواهش کنم که ادامه مناظره ها را کمی عقب بیاندازیم، هم سفری در پیش دارم و هم این ماه خیلی سرم شلوغ شده و امکان تمرکز بر موضوع را به صورت واقعی ندارم. مثلا میتوانیم ادامه مناظره ها را از ماه دو از سر بگیریم. واقعا پوزش میخواهم
سعید صالحی نیا:.
آیا تاخیر شما ارتباط داشت به مقاله بابک یزدی؟
سیروان قادری:
سلام سعید جان. راستش الان که پیام شما رو دیدم رفتم و مطلب رو خوندم. نه سعید جان هیچ ارتباطی ندارد، مطمئن باش. اجازه بده در چند روز آینده روز پیشنهادی رو بهت خبر میدم.
۲۲ ژانویه ۲۰۱۵
سعید صالحی نیا:
سیروان عزیز سلام: قول داده بودی در ماه فوریه ازاد بشی و بتوانی در سری مناظره ها سر برنامه دنیای بهتر شرکت کنی.من در پیام قبلی ازت خواستم روشهای شنبه فوریه را که می توانی شرکت کنی برایم روشن کنی که عبارتند از: ۷ و ۱۴ و ۲۱ و ۲۸ می باشد.منتظر پاسخت هستم.زنده باشی
سیروان قادری:
در خصوص مناظره هم من همانطور که گفتم به شما خبر میدهم. خیلی هم ممنونم که چنین امکانی هست تا از زاویه دید خودم به نقدها پاسخ دهم البته یک نکته. بنظرم فقط خودم و خودت و به صورت فشرده… از شماره اول شروع میکنیم بترتیب میریم تا شماره ۳۰ امشب هم زمان رو حتما بهت خبر میدهم
۲۴ ژانویه ۲۰۱۵
سیروان قادری:
سعید جان. شنبه هفتم فوریه ساعت ۱۵٫۰۰ لندن برای من مناسب است. لطفا تا چند روز آینده، موارد “مشخصی” از بندهای برنامه که روی آن صحبت میکنیم را برایم بفرست. قربانت
سعید صالحی نیا:
سلام سیروان جان : خوشحالم بالاخره روی تعیین کردی.هفتم فوریه ساعت ۳ بعد از ظرهر شما تقریبا می شود ساعت ۱۰ صبح ما در شرق امریکا. حتما در خدمت خواهیم بود. اما در مورد موضوع: اگه یادت باشه ما دو موضوع را بار قبل تعیین کردیم و برات فرستادیم!
۲۹ ژانویه ۲۰۱۵
سیروان قادری:
سلام سعید جان. با پوزش و شرمندگی زیاد متاسفانه باید تاریخ مناظره را عوض کنیم عملا در این دو هفته امکانش نیست
۲۶ فوریه ۲۰۱۵
سعید صالحی نیا:
سیروان عزیز رسیدیم به شنبه سوم ماه فوریه. یعنی تاریخی که قرار بود ما بخش دوم مناظره سر برنامه دنیای بهتر را اغاز کنیم.قرار این بود که بشود شنبه۲۱ فوریه لطفا امادگی خودت را اعلام کن و همینطور ساعت را که با هم هماهنگ کنیم.مرسی
(سکوت از سوی سیروان قادری!)