مقدمه:
در مقاله قبلی در موضوع مصر (۱) توضیح دادم که ضد انقلاب مصر در دو شکل اسلامی و “سکولار” در حال ایجاد قطب بندی حساب شده ای است تا انقلاب مصر را بطور کامل در خودش ببلعد و یک جامعه تحرب شده و بحران زده بسازد. سقوط مورسی که با تظاهرات وسیع مردم مصر بر علیه اسلام گرایان شروع شد به سرعت توسط ضد انقلاب در بالا (ارتش و جناح های سکولار ) وابسته به راست سیاسی ) کنترل شد. تلاش وسیعی شد که از درون شورش مردم بر علیه مورسی ، ارتش و فرماندهانش و دستگاه سرکوب، “قهرمان” محسوب شوند . از دید من در نبود الترناتیو انقلابی ، تا حدی هم موفق شده اند. ناسیونالیزم سنتی که در ارتش مصر چندین نسل خانه دارد، این روزها دور ارتش مصر خانه زده و فریادهای ضد مورسی را نمایندگی می کند!
سوال اینست که دینامیک وضع موجود دارد مصر را به کحا می کشاند؟
(۱)اقدامات ارتش مصر بر علیه مورسی و ساختن حکومت دست راستی ضد مورسی
متعاقب کودتای ضد مورسی ، ارتش مصر با سیاستمداران دست راستی در پشت درهای بسته نشتند و “کابینه موقت” و دستگاه فضائی و قانون گذاری موقت را سر هم کردند. بخاطر فشارهای حکومت امریکا که از این جابجائی “ضد دموکراتیک” ظاهرا ناراضی بود، اعلام شد که طی چند ماه آینده انتخابات مجدد ریاست جمهوری انجام خواهد شد و قانون اساسی مصر هم در حال بررسی و تغییر است.
ارتش مصر و پلیس مصر از سوی دیگری نیز تحت فشار قرار گرفتند: هواداران مورسی و حزب اخوان المسلمین که صدها هزار هوادار دارد بتدریج خودشانرا سازمان دادند و به تظاهرات وسیع در مقابل محل زندانی شدن مورسی پرداختند. آنها اعلام کردند که سرنگون کردن مورسی امری “غیر دموکراتیک” است و مورسی باید فورا آزاد شود. تظاهرات اطراف مقر ریاست جمهوری مصر ادامه یافت و ارتش مصر مورسی را به محل نامعلومی انتقال داد در حالی که اعلام کرد که مورسی “تحت بازداشت” نیست بلکه تحت نظارت است!
چندی نگذشت که از او یک فیلم تهیه کردند که از مردم “طلب عفو می کند و خواهان انتقال به خارج کشور است”!
فشار هواداران مورسی تشدید شد و ارتش و پلیس مصر اعلام کردند که رهبران اخوان المسلمین را دستگیر می کنند.
وزیر دادگستری مصر اعلام کرد که اتهام فعلی قانونی مورسی عبارتست از هوادارای از سازمان اسلامی حماس در فلسطین و کمک به فراری دادن یکی از فعالین آن از زندانهای مصر!
ظاهرا ارتش مصر و حکومت کودتائی مصر هم اکنون دلایل قانونی برای نگه داشتن مورسی در زندان ندارد و حتی گفته شده طی ۱۵ روز آینده ممکنست او را آزاد کنند! البته این ماجرا تحت فشار زیاد حکومت امریکا دارد اتفاق می افتد که تهدید به قطع کمکهای مالی خود به مصر کرده است و بعنوان نشانه از تحویل هواپیماهای جنگنده اف ۱۶ خود داری کرده است.
(۲)اوج گیری درگیریهای خونین بین هواداران مورسی و ارتش مصر
متاسفانه جامعه مصر دارد دو قطبی می شود. نه دو قطبی انقلاب و ضد انقلاب! بلکه دو قطبی بین دو سر ضد انقلاب! مردم مصر را دو سر ضد انقلاب دارد به خود جذب می کند و در مقابل هم قرار می دهد. درگیریهای خیابانی بین هواداران و مخالفان مورسی تا بحال نزدیک به صد کشته و صدها مجروح بجا گذاشته.هواداران مورسی در چندین شهر بست نشسته اند و خواهان آزادی فوری او شده اند. مخالفین مورسی هم با شهار دفاع از ارتش و پلیس مصر در میدان التحریر تجمع می کنند!
از دید من این صحنه ها بسیار نگران کننده است. مردمی که در مصر دو سال پیش برای بیرون راندن مبارک برای ازادی و زندگی انسانس به میدان آمده بودند حالا در دو سوی سنگر ضد انقلاب ، سنگر گرفته اند.پیروزی هر دو طرف پیروزی ضد انقلاب و شکست انقلاب و آرمانهایش می باشد!
به جهت بین المللی هم این دو قطب ضد انقلاب مشغول یارگیریهای خود هستند. حکومت اوباما به خکومت کودتائی ارتشیان فشار می آورد که مورسی را آزاد کنند و انتخابات را در حضور آزادانه حزب اخوان المسلمین بپذیرند. حکومتهای کویت و عربستان در مقابل تهدیدهای حکومت امریکا به قطع کمکهای مالی، پیشنهاد وامهای بسیار بیشتر (نزدیک به ۹ بیلیون دلار) به حکومت مصر داده اند.
درگیریهای بین هواداران مورسی و هواران ارتش مصر در حال تبدیل به جنگی داخلی و خونین است. طبق گزارشات، هر دو طرف به استفاده از سلاح های گرم در مقابل هم متهم شده اند.
(۳)مصر دارد به کجا می رود؟
متاسفانه صحنه سیاسی مصر صحنه زیبائی نیست! همانطور که گفتم، دو قطب ضد انقلابی در حال حاضر مشغول یارگیری از میان مردم هستند. به خلاف خوش بینی برخی ، کودتای مصر بر علیه مورسی به پایان دادن جنبش اسلامی نینجامید. هر قدر ارتش مصر و پلیس مصر و سیاستمداران راست متحد آن به سرکوب مورسی و هوادارانش بپردازند، جنبش اسلامی قدرتمندتر می شود. این تحربه ای است که سالها قبل هم در مصر و هم در سوریه انجام شد. حکومتهای این دو کشور سابقه طولانی در سرکوب احزاب اخوان المسلمین داشته اند و نتیجه اش هم همیشه تقویت این جنبشها بوده.
انقلاب مصر اگر نتواند تکلیف هر دوی این قطبهای ارتجاعی را زودتر معین نکند و خط خودش را جا نیندازد، ادامه قطب بندی و سرباز گیری این دو جناح ارتجاعی از مردم ، هم انقلاب را در خود خفه می کند و هم یک جنگ داخلی تمام عیار را به مصر و جامعه تحمیل خواهد کرد. سقوط مورسی از قدرت متاسفانه تا همینجا قدمی برای پیروزی انقلاب نبوده. دلیلش ؟ نبود سازمان سیاسی آلترناتیو از یک سو و تحربه بالای ضد انقلاب مصر از سوی دیگر است.
منابع دیگر:
(۱)سعید صالحی نیا: سقوط مورسی، شادیها و نگرانیها
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=42286
(۲)تظاهرات ملیونی در حمایت از ارتش مصر در میدان التحریر
(۳)فرمان دستگیری رهبران اخوان المسلمین توسط رهبران نظامی مصر
http://www.reuters.com/article/2013/07/10/egypt-protests-idUSL6N0FG0KR20130710