لبخند تلخ

از بَس
بهار ِ خجسته و جهان ِ تازه ای برای مَردم جهان آرزو کرده ام
احساس می کنم
کلام
بیهوده در دهانم تبخیر می شود

آه
مَردم
مَردم
مَردم
من مُردم از بی مَردمی این جهان قداره بند ِ ستمگران

با این حال
باز
صد سال روشنی
صد سال زندگی
صد سال سال نو
صد سال بهتر از این سال های کثیف ِ ستم
برای تان آرزو می کنم
***