دست اندرکاران «رادیو ندا»
با درودهای فراوان

من گفتگوی شما با خانم فرخنده آشنا را در رابطه با کارزار تریبونال ایران گوش کردم و بسیار متاسف شدم. از این لحاظ که چرا شما در این گفتکو، تنها با خانم آشنا گفتگو کرده اید که موقعیت تشکیلاتی خود را از جامعه مخفی می کند و به عنوان زندانی سابق، به بخش دیگری از زندانیان سیاسی به شدت حمله می کند؟ چرا؟ آن هم بدون هیچ سند و ثبوت؟! آیا شما نباید به عنوان یک رسانه، که با خانم آشنا، از موضع آن بخشی از سازمان راه کارگر که بر علیه بحش دیگر آن، که مدتی پیش از هم جدا شده اند وارد موضع گیری علیه تریبونال ایران از دیدگاه فرقه گرایی و محفل گرایی شده است گفتگو کرده اید، حق خودتان است؛ اما فکر نمی کنید که یک طرفه به قاضی رفته اید و حکم هم صادر کرده اید؟

حقیقتا اگر اسم خانم فرخنده آشنا را در این گفتگو نمی شنیدم با احترام به این خانم، فکر می کردم یکی از عوامل و طرفداران حکومت اسلامی علیه کارزار تریبونال لندن سخن می گوید. از این رو، فکر می کنم خیال حکومت اسلامی جمع است به این دلیل ساده، کسانی که این چنین علیه کارزار تریبونال سخن می گویند آب به آسیاب این حکومت جانی می ریزند. اما من ایشان را از نزدیک می شناسم و می دانم که هیچ ربطی به حکومت اسلامی ندارد. اما تجربه ای که از ایشان دارم این است که سیاست های حزب توده در ایشان قوی تر است و همواره موقعیت تشکیلانی خود را مخفی می کنند و به شدت به سیاست های راست و محفلیسم آلوده اند.

بنابراین، رادیو ندا، اگر یک رسانه جدی و مستقل و واقع گرا است و به قوانین بورژوایی ژورنالیستی غربی آشنایی دارد دست کم موظف است با دست اندرکاران کارزار تریبونال هم گفتگو کند و نباید تنها دشنمان کمربسته محفلی و سکتاریست را روی آنتن خود بیآورد؟

با احترام
بهرام رحمانی
نهم یولی ۲۰۱۲