آرشيو سايت آزادى بيان آرشيو مطالب از سال ٢۰۰۶ تا سال ٢۰٢۰
سعید آرمان گرامی،
مقاله ات را در نقد نظر من در سایت حکمتیست و سایت آزادی بیان خواندم. شاید خیلی بهتر بود که مقاله ات را برای منهم می فرستادی. همانطور که می بینی مقالات من دارای آدرس ایمیل است. این از ساده ترین پرنسیبهای نقد جدی است که فرد مورد نقد هم بخصوص وقتی ایمیلش را داری از نقد شما آگاه شود و از شما بیاموزد.
اجازه بده برای اینکه سایر خوانندگانهم از این دیالوگ استفاده ببرند چند نکته را برایت ذکر کنم:
الف- من عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری نیستم و چنین افتخاری هنوز نصیبم نشده. نمی دانم شما بر چه اساسی این مسئولیت مهم را به من نسبت دادی! اسامی اعضاء کمیته مرکزی حزب ما در سایت رسمی حزب هست و اگر شما حد اقل پرنسیب را رعایت می کردی ، منرا عضو کمیته مرکزی حزب نمی خواندی.
ب- نظرات من در مورد تحریم افتصادی، نظرات شخصی منست و تا اینجا که می دانم فرد دیگری از حزب ما در این موضوع و از این دیدگاه نظری رسمی ارئه نداده. دیدگاه رسمی حزب ما همانست که توسط رهبری حزب ما اعلام شده. سایت روزنه هم سایت رسمی حزب ما نیست. در این سایت نظرات افراد ارائه می شود و مسئولیت هر نوشته به عهده نویسنده است.
ج- در یک نقد جدی، منبع کامل مقاله مورد نقد باید ذکر شود. شما این اصل ساده و بنیادی را هم رعایت نکردی.
د- قبل از وارد شدن به بحث شما ابتدا آنچه در مقاله ام نوشتم دقیقا تکرار می کنم:
“رئوس سیاست انقلابی در مورد پروژه تحریم افتصادی حکومتهای غرب در مورد رژیم اسلامی
الف-تردیدی نیست که حکومتهای غربی به سرکردگی حکومت امپریالیستی آمریکا در حال سازماندهی فشار افتصادی روی رژیم اسلامی هستند. هدف این فشارها البته پایان دادن به این رژیم نیست بلکه “نغییر رفتار رژیم” در عرصه سیاست بین المللی و تسریع حرکت آن برای پیوستن به نظام جهانی سرمایه است. “تحریم افتصادی” حکومتهای غربی ربطی به هدفی که مردم و مبارزان آزادی و برابری در ایران دنبال می کنند یعنی پائین کشیدن رژیم اسلامی و سازماندهی جامعه آزاد و برابر و انسانی نداشته و ندارد.
ب-درست از این جهت که اهداف “تحریم حکومتهای غربی” با اهداف مبارزات مردم در ایران همسو نیست، جنبش انقلابی ایران هم باید به مردم هشدار دهد که نباید منتظر “جنگ بالائی ها” باشند چه در شکل جنگ نظامی اش و چه نوع افتصادیش. کار سازماندهان انقلابی سرنگونی طلب همچنان و همیشه سازماندان جنبش مطالباتی و سرنگونی طلب و استفاده بهینه از تضادها و بحرانهای مابین ارتجاع حکومتی ایران و ارتجاع جهانی خواهد بود.
ج-چیزی بنام تحریم افتصادی کامل و جداسازیش با تحریم سیاسی وجود خارجی ندارد. این دو تحریم پدیده های متداخل هستند و در حد خود محدود نمی شوند. تحریم سیاسی بعد افتصادی دارد و بر عکس. تکرار شعار “تحریم سیاسی بله ، تحریم افتصادی نه” ندیدن این تداخل است و نشناختن ابزارهای وسیع کنترل افتصاد و تحریم در سطح جهانی. “تحریم اقتصادی حکومتهای غربی” مثل بازار بورسشان، تابع منافع خودشانست. می تواند متوقف شود اگر رژیم چراغ سبز نشانشان دهد و معامله پذیر است. حتی این تحریم می تواند ابزاری باشد برای بالا بردن قیمت نفت که خودش ابزار سود جوئی کمپانیهای چند ملیتی است. اینها قبلا از مکانیزم جنگ افروزی استفاده می کردند و حالا هم از مکانیزم “تحریم افتصادی”! اینهم بخش دیگری از دیدن انگیزه “تحریمها” از سوی حکومتهای غربی!
د-مفهوم “تحریم هدفمند” مفهوم و سنتزی است که در حال شکل گیری بدور رژیم اسلامی است. اسناد موجود منتشر شده از سوی مدیای جهان نشان از این دارد که موضوعات مشخصی مثل تحریم تسلیحاتی، جلوگیری از انتقال غیر قانونی حجم بسیار بالائی پول(مانی لاندری) توسط “بارزگانان ایرانی و غیر ایرانی واسط”، فشار روی موسسات مالی سپاه پاسداران، تا تحریمهای بانکی و جلوگیری از سرمایه گذاری روی صنایع نفتی و صدها موضوع دیگر از جمله تحریم فروش بنزین و خرید نقت و گاز…همه و همه پیشنهاد شده. برخی از این موضوعات تحریم کاملا بنفع مبارزه مردم ایرانست و باید حمایت شود و برخی بر علیه منافع مردم ایران و باید بر علیه آن کمپین شود. برخورد موضوعی به مسئله تحریم افتصادی راهی منطقی و به نفع جنبش انقلابی ایرانست ضمن تاکیید بر این امر که راه حل نهائی مردم ایران از سازماندهی انقلاب می گذرد و اثرزات احتمالی مثبت تحریم هدفمند افتصادی را نباید جایگرین هیچ سیاست انقلابی دانست.
ه- سیاست “جراحی افتصادی رژیم” و اعلام سال “کار بیشتر و مصرف کمتر” از سوی خامنه ای و احمدی نژاد، کاهش سوبسیدهای دولتی و پیش بینی های رسمی افزایش چشمگیر تورم بالای ۳۰ در صد، افزایش قیمت بنزین و نفت و مسکن و سایر مایحتاج زندگی…. ، بسته شدن بیشتر مراکز تولیدی را باید در افزایش سیاست تحریم افتصادی رژیم اسلامی ضرب کرد و نتیجه این خواهد بود که پتانسیل شورشهای طبقاتی و اجتماعی طبقات محروم جامعه افزایش می یابد و در حضور طبقه کارگر سازمانیافته در تشکلهای کارگری و حزبش ، معادله و توازن لرزان رژیم اسلامی بیشتر به سمت مردم تغییر خواهد کرد. هوشیاری و تبلیغ و ترویج کمونیستی جنبشی را که از خرداد سال پیش شروع شد و از رهبران دروغین “سبز” عبور کرد را آماده نبرد های قطعی برای به زیر کشیدن رژیم اسلامی و نظام سرمایه داری نمود.”
سعید آرمان گرامی
الف-آیا بحث من این بود و هست که هر قدر فشار روی مردم بیشتر شود امکان انقلاب لزوما بیشتر است؟ از کجا این نتیجه را گرفتی؟ من گفتم که فشار افتصادی “پتانسیل شورشهای طبقاتی و شهری را بالا می برد”. آیا تاریخ تمامی انقلابها همین اصل را ثابت نمی کند؟ پتانسیل بالا رفته ناشی از فشارهای افتصادی را هر انقلابی باید در نظر بگیرد در سازماندهی جنبشهای مطالباتی که خودشان انعکاس و باز تاب برآورده نشدن نیازهای جامعه هستندو
ب- در مورد تحریم افتصادی شما یک مشت فرمول کلی که تحریم به ضرر مردم است تکرار کردی. اما مشخصا بگو مثلا آیا بستن حسابهای سپاه پاسداران رژیم، بستن حسابهای دلالان پولی ایرانی و غیر ایرانی رژیم، تحریم فروش اسلحه و ابزار شکنجه و بستن تولیدات صنایع با کاربرد دوگانه را شما و حزبیت مخالف هستید؟ آیا اینها منافه مردم ایران را به خطر می اندازد؟ اگر اینها کارهای مثبتی است که هست دیگر بحث کلی “تحریم اقتصادی بد است و تحریم سیاسی خوبست” بحثی است ناکارآ. نظر من در مقاله ام همین بود که نشان دهم مه باید موضوعی و مشخص به مسئله تحریم برخورد کرد و حکم کلی را تکرار نکرد. حالا شما اگر پاسخی داری مستقیم بده.
ج- سعید گرامی،
این بحث من چه ربطی به کمونیزم بورژوائی و غیره دارد؟ چه ربطی دارد به حمایت از سبزها؟ شما که مشخصا حتی در همین مقاله کوتاهم دیده ای که من رسما در بند آخر موضع مشخص نسبت به این گرایش راست سبز گرفتم!
پیشنهاد من به شما اینست که کمی هم شده خودت را بالا بکشی و سعی کنی در سطحی متین و منطقی وارد یک بحث سیاسی بشوی. هیاهو و جنجال سیاسی کمک شما نیست. کارتان را مشکل تر می کند. در همین چند خط نوشته ات مشخص بود که نمی دانی چگونه بحث جدی سیاسی را پیش ببری و از گرد و خاک هوا کردن بعنوان “فن نقد” استفاده کرده ای. حالا قبل از اینکه عصبانی شوی و بخواهی پاسخ منرا بدهی یکبار دیگر بحث من و پاسخم و نقد خودت را بخوان
منابع:
سعید صالحی نیا:روند تشدید” قطب بندی” بین رژیم اسلامی و حکومت آمریکا و دورنماها
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/80-saeed-salehi/1843-saeed-s-180410.html
سعید آرمان: مدافعین خجول تحریم افتصادی