لحاظ کردن مرگ و میر ناشی از خودکشی و بیماریهای روانی در بحران کورونا چه اهمیتی دارد؟ بخش سیزدهم از بررسی معضل کورونا

لحاظ کردن مرگ و میر ناشی از خودکشی و بیماریهای روانی در بحران کورونا چه اهمیتی دارد؟

بخش سیزدهم از بررسی معضل کورونا

از: سعید صالحی نیا

۲۳ می ۲۰۲۰

مقدمه:

مناظره سر بازگشائی یا حفظ فاصله اجتماعی هنوز جریان دارد اما بنظر می رسد دو سر این مناظره هردو دچار اشتباه هستند.

با ادامه روند فاصله گذاری اجتماعی امارهای توسعه اعتیاد و بیمارهای روانی نگرانی مختصصین و جامعه شناسان را به همراه داشته و سوالات جدیدی را مطرح می کند.ایا واقا بین فاصله گذاری اجتماعی و بازگشائی باید یکی را انتخاب کرد؟ ایا مرگ و میر ناشی از کورونا فقط ناشی از بیماری کوروناست؟

این گونه سوالات طبیعتا در دورانی مطرح می شود که ابر ناشی از سرگیجه ها و تنش های روانی ناشی از ضربه اول کورونا به کنار می رود و تفکر و تعقل به همراه مشاهده های علمی مه طبیعتا زمان می برد جانشین برخوردهای احساسی هیستریک اولیه می شود.

همانطور که در مقالات قبلی توضیح دادم در فازهای اولیه برخورد به همه گیری کورونا نه تنها دولتها گیج بودند بلکه دانشمندان و مردم هم گیج بودند و بسیاری برخوردها پخته نبود و عکس العملی بود. این برخوردها طبیعت رفتاری انسان هستند.در مواقع بجرانی عموما چنین رفتارهائی شایع است.منتهی انسان اهمیتش در اینست که به سلاح بازنگری مسلح است.

مغز انسان توان مرور و برگشت به گذشته و تصور اینده دارد.اینها توانائیهائیست که قدرت استدلال و استنتاج و فرموله کردن راه حلها را بر اساس انتزاع بالا می برد.

در فازهای اولیه تاکیید بیشتر روی سازماندهی سیاستهای فاصله گذاری جمعیتی بود.به خانه کشاندن جامعه به دلیل کاهش سرعت رشد ابتلا به بیماری تا اینکه مراکز بهداشتی زیر فشار قرار نگیرند و میزان مرگ و میر بالا نرود.

هیچ مرجع علمی ادعا نداشته و ندارد که فاصله گذاری بطور واقعی نرخ عمومی ابتلا را پائین نگه می دارد بلکه ادعا اینست که سرعت ابتلا را کاهش می دهد.این نکته بسیار کلیدی است.

مشاهدات طی چند ماه گذشته این جکم را ثابت کرده و نشان داده که فاصله گذاریها عملا اینکار را کرده و البته نمی تواند تنها عاملی باشد که در حال حاضر سرعت ابتلا نه تنها رو به اهش است بلکه میزان ابتلا هم در حال کاهش است.

از میان عوامل موثر در این تغییر را می توان تغییر فصل در نیم کره شمالی دانست و رشد بسیار تدریجی و کند میزان مقاومت طبیعی جامعه از طریق ابتلا به کورونا.

اما همه محققین در حال حاضر نگران هستند که موج دوم کورونا در نیمگره شمالی منجمله در برزیل باشد و بعد با تغییر فصل در پائیزو زمستان دوباره سر و کله کورونا بشدت در نیمکره شمالی بحنبد! شاید بدتر از موج اول!

دلیل این کاهش ها و افزایشها همان نکته کلیدی است.از انجا که تا بالای ۶۰ در صد مردم دنیا کورونا نگیرند یا واکسن موثر دریافت نکنند این زنجیره شکسته نمی شود.

از این مقدمات بگذریم و بیشتر روی بحث اهمیت لحاظ کردن اثرات غیر مستقیم کورونا متمرکز شویم چرا که برخی محققین معتقدند که این تاثیرات غیر مستقیم بیشتر از ابتلای به بیماری ، کشته از مردم خواهد گرفت:

(۱)صورت مسئله چیست؟ایا فاصله گذاری هنوز راه حل است یا مسئله؟

صورت مسئله در علم هیچ زمان یکسان نیست.مرتب در واحد زمان و شرایط باید دنبال صورت مسئله رفت.مثلا استراتژی فاصله گذاری اجتماعی خودش پاسخی کوتاه مدت بود الان به مسئله ای چدید انجامیده خودش مسئله شده!

در حالیکه دعوای ابلهان هنوز سر بودن یا نبودن فاصله گذاری در جریانست امارها تحولات دیگری را نشان می دهد.تاثیرات مخرب بیکاری و فقر در زندگی مردم توسعه بیماریهای روانی اعتیاد و خودکشی بتدریج دارد این سوال را مطرح می کند که ایا واقعا و فقط باید نگران بیماری کورونا باشیم و یا تلافات بزرگتری در زیر سایه این بیماری در حال رشد است و ممکنست بزودی نرخش از مرگ و میر مستقیم هم بالاتر رود؟

خارج از این بیماریها باید منتظر برانهای سیاسی و جنگها باشیم.اینها اثرات بعدی ادامه سیاستهای کنونی فاصله گذاری است که از دید من بسیار یک بعدی هستند و خودشان به مسئله تبدیل شده اند.

(۲)رابطه توسعه فراگیر فقر و بیکاری در توسعه اعتیاد بیماریهای روانی و خودکشی

تحقیقات طی دو دهه گذشته بطور تکراری ثابت کرده که رابطه علت و معلولی بین رشد فقر و بیکاری با رشد بیماریهای روانی و اعتیاد و خودکشی وجود دارد:

“۷۵ در صد امریکائیها در خانه ها اسیرند.گزارشهای خودکشی و کشتن خانواده در امریکا در حال رشد است.در پنسیلوانیا مردی اول دوست دخترش را کشت بعد خودش را.در ایالت کلورادو دو عضو نیروی هوائی امریکا بعد از بسته شدن در محل زندگیشان باخاطر کورونا دست به خودکشی زدند. امارهای تلفن به مراکز همیاری در موضوع خودکشی بسرعت بالا می رود.

ترس از گرفتن بیماری کورونا در کنار نگرانی اقتصادی عامل مهم افزایش نرخ خودکشی است.

امار بستری در بیمارستانهای روانی رو به گسترش است.جداسازی اجتماعی و انزوا از عوامل مهم توسعه بیماریهای روانی خصوصا بیماریهای افسردگی و اضطراب است.

اداره بیماریهای روانی ایالت تنسی امریکا اعلام کرد که امار تلفات ناشی از بیماریهای روانی در ارتباط با کورونا و خودکشی رو به افزایش است.امارهای مشبه در سایر ایالتها از ماساچوست تا اورگون ارائه شده .

بسیاری بیماران روانی که در بی خانمان بوده اند در حال حاضر تحت فشار بیشتری هستند چون مراکز حفاظتی از این بیماران کار نمی کنند و انها را در خود جای نمی دهند.

در اماری نرخ رشد تهدید به خودکشی ۴۱ در صد رشد را نشان می دهد. رشد خودکشی و تهدد به خودکشی منجمله در میان جوانان و نو جوانان رشد چشمگیری داشته

تا ۱۷ اوریل ۲۰۲۰ فقط در امریکا ۱۷ میلیون نفر کار خود را از دست داده اند.نرخ بیکاری از رقم ۳ و نیم درصد به حد ۱۵ تا ۲۰ در صد در حال افزایش است.از عوامل دیگر رشد خودکشی افزایش استفاده از الکل و مواد مخدر در جریان توسعه کوروناست.رابطه رشد اعتیاد و توسعه بیکاری مدتها قبل توسط محققین جامعه شناس اثبات شده و کورونا دارد این رابطه را دوباره اثبات می کند.امارها نشان می دهد نرخ مرگ و میر ادم بیکار ۶۰ در صد بالای ادم شاغل است.

پیش بینی می شود تعداد مرگ میر غیر مستقیم ناشی از کورونا بسیار بالاتر باشد از تعداد مرگ و میر ناشی از خود بیماری کورونا

در اینجا روشن می شود که بستن جامعه به منظور کاهش رشد ابتلا به بیماری خودش عامل رشد مرگ و میر بخاطر عوارض اجتماعی متعددی است که احتمالا تلفات بیشتری از خود بیماری دارد! اینهم از تناقضهای استراتژی بستن جامعه!

در سال ۲۰۰۹ تحقیقی نشان داد ادمهای بیکار بالای ۵۰ در صد بیشتر دچار اعتیاد هستند. در سال ۲۰۱۷ اغلام شد به ازای یک در صد افزایش بیماری مقدار ۳و نیم درصد مرگ بخاطر اعتیاد ایجاد می شود.این رابطه هم در مورد وجود بیکاریست هم مدت زمان بیکاری.لذا بسیار طبیعی است که فرض شود رشد بیکاری در دوره کورونا به رشد اعتیاد به رشئ بیماریهای روانی و رشد خودکشی می انجامد.

در سال ۲۰۱۴ تحقیق نشان داد که در امریکا بیش از ۱۰هزار نفر بخاطر بحران اقتصادی سالهای قبل با خودکشی جان خود را از دست داده اند.در تحقیق سال ۲۰۱۹ نشان داده شد که خصوصا در دوره بیکارسازیهای وسیع نرخ افسردگی و خودکشی بالا رود.”

در حال حاضر تحقیق مستقل و وسیعی در مورد خودکشی دز شرایط کورونا در دسترس نیست گرچه گزارشات راجع به این موضوع در جال انتشار است که طبیعتا بعد از جمع اوری در سطح وسیعتر همان قانون را اثبات می کند که در دوران قبل کورونا ثابت شده بود.

اگر عکس العملهای اجتماعی و روانی را مشابه فرض کنیم این پیش بینی که بزودی امار تلفات غیر مستقیم ناشی از کورونا منجمله خودکشی و مرگ بخاطر اعتیاد از تلفات ناشی از بیماری کورونا بیشتر شود براحتی قابل استنتاج است.

عامل اول توسعه بیماری خودکشی و اعتیاد همین تداوم سیاستهای فاصله گذاری و توسعه فقر و بیکاریست.یعنی؟ سیاستهای کنترل کورونا به سرعت دارند به علیه اهداف اولیه خود عمل می کنند و تلفاتی از نوع دیگر را رشد می دهند.

(۳) موج سوم توسعه مرگ و میر ناشی از کورونا:

اعتیاد و توسعه بیناریهای روانی و خودکشی تنها عوارض غیر مستقیم کورونا نخواهند بود.عامل اصلی یعنی فقر و بیکاری به بحرانهای وسیعتر اجتماعی اقتصادی دامن خواهد زد که بدترین انها توسعه جنگهاست و قحطی ها. تاریخ نشان می دهد که مقدمه واقعی جنگهای جهانی اول و دوم توسغه جهانی فقر و بیکاری و تلاش سرمایه داران برای غلبه بر بحران سرمایه داری از طریق بازسازی مناطق نفوذ انها بوده.

از دید من سقوط نظام امریکا در توازن جهانی همراه عروج چین و روسیه و رشد بحران در اروپا بعد جدائی انگلیس از اتحادیه اروپا زمینه ای بود که الان کورونا دارد انرا تشدید می کند و دنیا را به لبه پرتگاه بحران وسیعتر ی می کشاند.

جنگهائی از نوع نیابتی یا مستقیم در مقابل بشریت قرار دارد.کورونا این روند را دارد تسریع می کند.

(۴)سیاستهای اتمیزه کردن جامعه ، انزوای فردی و اجتماعی و اثرات مخرب ان در بیماریهای روانی و اعتیاد:

در مقاله قبلیم روی استراتژی اتمیزه کردن در نظم نئولیبرالیستی و کمکی که جداسازی حمعیتی به گسترش این سیاستها می کند بحث کردم(۲)

توسعه سیاستهای فاصله گذاری به کاهش حمایتهای اجتماعی دسترسی به بهداشت و مسکن می انجامد.توده فقیر و بیکار شده دچار ترس از اینده ترس از بیماری ترس از بیکاری می شوند و اضطراب بالا می گیرد.افسردگی رشد می کند. انها که مستعد هستند به الکل و مواد مخدر رو می اورند و طبیعتا نرخ خودکشی بالا می رود.

در طی چند ماه گذشته کارکنان خدمات بهداشت روانی هم متوجه شده اند که بحرانهای این چنین در حال توسعه هستند با ذکر این واقعیت که مراکز درمانی بیشتر از گذشته از بستری کردن بیماران واهمه دارند!

چه باید کرد؟

در مقالات قبلی (۲) توضیح دادم که چه باید کرد از توضیح دقیق وضع موجود و ارائه سوالات درست اغاز می شود.اینکه نپذیریم که سیاستهای فاصله گذاری راه حل هستند و حتی در میان مدت عامل تلفات بیشتر می شوند اغاز پیدا کردن راه حلهای جدیست.

توضیح و تحلیل تاثیرات سیاستهای جداسازی که به بحران اقتصادی بیکاری و فقر دامن می زنند دلیل رد کردن این سیاستها بطور کلی نیست بلکه جایگاه انها را روشنتر می کند.

همانطور که کاربرد انتی بیوتیکها پاسخ تنها برای بیماریهای عفونی نیستند که هیچ براحتی ممکنست عامل مرگ و میر باشند.

نبرد فکری بین حامیان پاسخهای کوتاه مدت با متفکرین استراتژیست محدود به دوران کورونا نیست.همواره دور بینی و نزدیک بینی در نبرد بوده اند.حتی در حوزه علمی ما همین نبرد را داریم و داشته ایم.

مشکل بزرگتر اینست که دعواهای سیاسی گاهی این نبرد سالم فکری را الوده می کنند و از شکل واقعی می اندازند.

با توسعه تجربه جهانی در مورد کورونا بنطر می رسد حامیان استراتژی توسعه کنترل شده بیماری و فلج نکردن کلیت جامعه حامیان کاربرد وسیع علمی متدهای تشخبص ردیابی بیماری با برخورد انعظاف پذیر و موضعی در حال افزایش هستند و ساده نگریها دارد رنگ می بازد.

منابع بیشتر:

(۱)منابعی در خصوص اثرات روانی بحران کورونا و رشد خودکشی

http://sandrarose.com/2020/03/suicide-rates-on-the-rise-amid-coronavirus-pandemic/

https://www.usatoday.com/story/news/nation/2020/03/23/coronavirus-pandemic-isolation-fear-job-loss-triggers-suicide/2871949001/

. https://www.breitbart.com/national-security/2020/04/03/studies-suggest-coronavirus-lockdown-increases-risks-drug-abuse-suicide/

https://nypost.com/2020/04/14/we-must-count-the-deaths-from-shutdowns-as-well-as-from-coronavirus/

https://thefederalist.com/2020/03/27/more-people-died-from-suicide-than-coronavirus-in-tennessee-this-week/

(۲)مقالات این نویسنده در خصوص معضل کورونا

ترس از کورونا ابزار دیگر برای اتمیزه کردن جامعه ، بخش دوازدهم بررسی معضل کورونا

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=79300

سردرگمی و میمون بازی حکومت ترامپ در مقابل بحران کورونا , بخش دوازدهم از بررسی معضل بحران کورونا

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=79213