کولبران در کردستان، کارگرانی هستند که نه تنها کارشان در قبال هیچ بلکه جانشان را نیز در راه یک لقمه نان میدهند.
تیتر خبر خیلی کوتاه اما قلب هر انسان شریف و آزاده ای را بدرد می آورد، فقط طی یک هفته ده کارگر مرزی (کولبر) کشته یا زخمی شده اند.
این خبرهولناک متاسفانه گوشه ای کوچک از بازتاب یک فاجعه بزرگ انسانی و جنایات سازمان یافته از طرف جمهوری اسلامی است که در جایی به اسم ایران و در مرزهای کردستان چندین سال است در جریان است انگار تمامی ندارد وجان صدها نفر را گرفته است.
طبق گزارشهای مختلف میدیای اجتماعی و رسانه های کشوری، فقط در هفته گدشته ده کولبر کشته یا زخمی شده اند. این کارگران بی جیره و مواجب و نان آور خانواده شان فقط در مرزهای پیرانشهر،سردشت، خوی، ماکو و چالدران با شیلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر مرزی حکومت کشته یا زخمی شده اند.
روزی نیست که ما در اخبار نشنویم یک یا چند کولبر در منطقه مرزی غرب کشور کشته یا زخمی شده اند واضافه برکشتاراین کارگران مرزی توسط حکومت جنایتکاراسلامی، باخطرات جانی دیگری هم مواجه هستند مانند انفار مین که باعث کشته شدن یا قطع دست و پای آنها میشود و یا ریزش بهمن و مدفون شدن زیر آوار برف.
بارها هم در ویدئوها دیده ایم که نیروهای سرکوبگر مرزی به وسیله باربری این کارگران که اسب و قاقطر میباشد به آنها هم رحم نکرده و چهارپایان را به گلوله بسته و کشته اند.
آمارهای مختلف در زمینه کشته شدن سالانه کولبران وجود دارد.طبق این آمارها سالانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر جانشان را از دست میدهند.
اخبار و رپوتاژهای زیادی در این زمینه تهیه شده است. فقط کافیست که تو گوگل سرچ و یا نوشته شود “کولبر” هرآنچه که مربوط به جهنمی که حکومت اسلامی برای آنان ساخته است پیدا میشود. اینجا قصد ندارم که به تکرار آمار و ارقام این فاجعه بپردازم بلکه میخواهم کوتاه دلایل روی آوردن مردم ساکن مرزهای کردستان را کوتاه اشاره کنم.
آمار بیکاری در ایران و بلاخص در کردستان، گرانی سرسام آور و روزافزون و زندگی چند برابر زیر خط فقراین انسانها را وادار میکند به چنین شغلی شاق و طاقت فرسا و صد البته خطرناک روی بیا ورند تا شاید بتوانند لقمه نان بخور و نمیری برای خود و خانواده شان بدست بیاورند غافل ازاینکه در این مسیر پرخطر و صعب العبور در گرمای تابستان و سرمای زمستان، قیمت نان گرانتر از جان است و متاسفانه تعدای در این راه جانشان را از دست میدهند.
عامل و بانی این جنات هرروزه رژیم هار و درنده وتا دندان مسلح اسلامی سرمایه است که نه تنها هیچگاه در فکراشتغال برای این کارگران مرزی نبوده و نیست برعکس بوسیله نیروهای سرکوبگر مستقر در این مرزها وتحت نام قاچاق کالا و دستور شلیک مستقیم، جان آنها را میگیرند و زندگی خانواده هایشان را تباه میکنند. متاسفانه کم نیستند خانواده هایی که با داغدار شدن عزیز از دست رفته شان این لقمه نان بخور و نمیر را هم از دست میدهند.
برای پایان دادن به این فاجعه خواستهای زیر را باید فوری در دستو کار گذاشت و خواستار اقدام عملی در این زمینه شد.
۱- به کشتار کولبران پایان داده و تامین جانی انها تضمین شود.
۲- ایجاد شغل یا بیمه بیکاری و تامین زندگی کولبران که ناچار به تن دادن به این شغل پرمخاطره نشوند.
۳- پرداخت خسارا ت به مسدوم شدگان و پرداخت غرامت به خانواده کشته شدگان.
۸ مرداد ۹۷ برابر با ۳۰ اوت ۲۰۱۸
ایسکرا ۹۴۷