استعفای جمشید هادیان و اخراج سرور کاردار از حزب کمونیست کارگری ایران
ادامه چرخه سقوط و سوالها
از: سعید صالحی نیا
سوم ژوئن ۲۰۱۸
مقدمه:
در طی چند هفته گذشته ، حزب کمونیست کارگری ایران دو عضو کمیته مرکزی خود را از دست داد. یکی “استعفا” داد و دیگری بعد از دوره ای “تنبیه انظباطی” توسط پلنوم حزب کمونیست کارگری “اخراج شد”.
جمشید هادیان از اعضای مادام العمر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری بود که در تاریخ ۹ می ۲۰۱۸ استعفا داد (۱). سرور کاردار هم از اعضای کمیته مرکری اون حزب بود که مدتها سمت مسئولیت کمیته دفاع از زندانیان سیاسی را داشت و در مقابل کودتای حزبی برای تسخیر این کمیته ایستادگی کرد و لذا “تنبیه انظباطی شد” ابتدا مدتی عضویتش معلق شد و سرانجام در پلنوم کمیته مرکزی حکم اخراجش را صادر کردند تا درس عبرتی شود برای دیگر “مخالفین”!
تقریبا یکگسال قبل بود که اطلاعیه کوتاهی ، خبر استعفای مریم نمازی و فریبرز پویا را شاهد بودیم بدون اینکه مشخص شود این دو نفر که اعضای هیئت رهبری اون حزب بودند با چه منطقی از اون حزب استعفا دادند.
اینها که گفتم فاکت هستند .اصلا تحلیل نیستند. واقعیتهائی هستند که گاها پشت پرده مانده اند و طرفین (فرد و حزبش) ظاهرا توافق دارند که مسائل علنی نشود! بنوعی جامعه را شایسته نمی بینند که علل این جدائیها روشن شود.فقط سرور کاردار بود که در این میان با شهامت مرحله به مرحله ریشه درگیریش را نوشت و منتشر کرد و امیدوارم مراحل اخر برخوردهایش با اون حزب را هم علنی بنویسد تا جامعه و فعالین ازادیخواه و چپ بدانند درون اون حزب چه متدهائی حاکم است.
(۱)”استعفای در سکوت” علامت بیماری فرهنگی سیاسی
یکسال پیش در زمانی که مریم نمازی و فریبرز پویا از حزب کمونیست کارگری “استعفا” دادند چنین نوشتم (۳)
“اینکه احزاب سیاسی باید پاسخگوی جامعه باشند آیا خواست نادرستی است؟ طبیعتا در جامعه مدرن و فرهنگ مدرن احزاب و شخصیتهای سیاسی همواره باید در دسترس و پاسخگو باشند.خصوصا پاسخگوی انچه می کنند. این البته توی فرهنگ ایرانی هنوز جا نیفتاده چه حکومتش چه مخالفین حکومتش! به یکسان این فرار از پاسخگوئی ادامه یافته و لذا مردم نه به حکومت اعتماد دارند و نه به مخالفش! سردرگمی جامعه بخشیش اینجاست!
حزب کمونیست کارگری که مدتهاست از بالا و پائینش ریزش ادامه دارد و کادرهایش یکی بعد دیگری می گذارند و می روند از نمونه این وضعیت نابسامان در فرهنگ ایرانیست.”
جمشید هادیان در سایت فیسبوکش(۱) می نویسد که از حزب کمونیست کارگری استعفا داده و بعد شعار می دهد که “زنده باد کمونیزم کارگری” . بواقع اعلام می کند که اون حزب نماینده کمونیزم کارگری نیست . اما نمی گوید چا بعد از سالها فعالیت در اون حزب به این نتیجه رسیده!
فرهنگ استعفای در سکوت فرهنگ شایعی در میان اهالی فرقه هاست. فرقه ها طوری مغز شوئی کرده اند که فردی که استعفا می دهد دائم در زیر فشا است و بهش تلقین شده که اگر حرفهایش را بزند “به نفع رژیم است”! عین همین سکوت را ما سالهاست هم در این حزب هم در سایر فرقه های سیاسی شاهدیم.
چمشید هادیان مثل مریم نمازی و فریبرز پویا مثل رضا ازموده و مثل بسیاری دیگر وظیفه داشتند بخاطر رشد ازادیخواهی و برابری طلبی بخاطر تکامل کمونیزم کارگری ، تجربه ناموفق خود را در اون حزب کتبی در اختیار جامعه قرار دهند. اما استعفای در سکوت چرا؟
شاید جمشید هادیان دچار “افسردگی سیاسی ” است.شاید ماهها وقت لازم دارد تا حالش بهتر شود ! راستش برخی فعالین فرقه ها تا اخر عمر از زیر این افسردگی سیاسی بیرون نمی روند! امیدواریم زمانی بشود تا بیرون زدن از یک حزب سیاسی واقعا طبیعی شود و فعالین اون حزب و سازمان با ارامش بتوانند تجارب خود را به جامعه منتقل کنند!
(۲)مشمولین “اخراج” از حزب کمونیست کارگری و گره ناگشوده دیگر:
گروهی دیگر از جداشدگان از حزب کمونیست کارگری و سایر فرقه های سیاسی ایرانی مشمول حکم “اخراج” بوده اند ، منجمله این نویسنده! در این وادی فرد مغضوب را “نه بدلیل اختلاف سیاسی ” بلکه بخاطر تنبیه انظباطی” اخراج می کنند! تاکیید هم دارند که اخراج بخاطر اختلاف فکری نیست!
مراسم اخراج را هم معمولا توسط نهادی در بالای حزب انجام ی دهند و یکی دو تا مصوبه را هم اماده دارند بیندازند وسط و جچند نفر پدرخوانده هم هستند اون بالا که تکلیف فرد “خاطی” را روشن کنند و حکم را بدستش دهند .
در مورد سرور کاردار این را فهمیدیم که “خطای او” این بود که زیر بار دستور حزبش به پس دادن مسئولیت یک کمیته اجتماعی نرفت!
اما او عضو کمیته مرکری اون حزب بود . امیدواریم خودش بیاید توضیح دهد که با چه قوانینی او را اخراج کردند؟ با چه ضوابطی ؟
سابقه “اخراجهای تنبیهی” در فرقه ها سابقه طولانی است. بخشی از تاریخ فرقه ها را اخراجها تشکیل می دهند. معمولا در فرقه ها سران مادام العمر فرقه ها تصمیم می گیرند کی و چه زمان برای بقیه “نمونه شود” جای شگرش باقیست که در موارد بالا یک حکم اخراج دادند و حداکثر گفتند که فرد اخراج شده دیگر ابروی کمونیستی ندارد! امیدوارم بعد اخراج این مغضوبین درگاه مورد فازهای اتهام زنی فحاشی و یابکوت واقع نشوند!
معمو.لا بعد از اخراج یا طی دوره اخراج ، فازهای ۳ گانه بالا هم توسط فرقه طی می شود تا فرد اخراج شده احساس کند که از بهشت رانده شده!
ادم اخراجی طی یک دوره نه تنها تخریب باید بشه بلکه باید عبرت دیگران بشه!
منابع بیشتر:
(۱)اعلام استعفای جمشید هادیان از حزب کمونیست کارگری:
به این وسیله به اطلاع عموم می رسانم که از تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۹ مه ۲۰۱۸) از حزب کمونیست کارگری ایران استعفا کرده ام. زنده باد کمونیزم کارگری! برقرار باد حکومت کارگری (جمهوری سوسیالیستی)! جمشید هادیان
آدرس فیسبوک جمشید هادیان:
(۲)پیام تبریک به سرور کاردار بخاطر” اخراج تا اطلاع ثانوی یا لفو حقوق” از حزب کمونیست کارگری ایران
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66517
(۳)دو سوال ساده از حزب کمونیست کارگری ایران!
استعفای یواشکی مریم نمازی و فریبرز پویا و دعوا با حزب کمونیست ایران!
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=63806
(۴)استعفای سلام زیجی از حزب حکمتیست و تداوم ریزش در احزاب موسوم به کمونیزم کارگری
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=62245
(۵)سیاوش شهابی هم استعفا داد، احسان ریاحی را هم اخراج کردید بعدش چی؟ (سعید صالحی نیا)
(۶) سخنی با رضا آزموده و همه کمونیستهائی که از حزب کمونیست کارگری جدا می شوند (سعید صالحی نیا)