با تقدیم بهترین تبریک ها به مناسبت روز جهانی حقوق بشر

در کجای جهان ایستاده ایم!

روز ۱۰ دسامبر هر سال روز حهانی حقوق بشر نام گرفته است, صرف اختصاص یک روز جهانی به حقوق بشر و تخصیص یک ارگان در سازمان ملل برای آن بیانگر اهمیت این مسئله می باشد. صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر بی شک دستاورد بزرگی برای بشریت معاصر است. در دنیای بلبشوی کنونی بخصوص برای ما جهان سومی ها و خاور میانه ای ها و بطور خاص ما ایرانی ها جا دارد که تاملی بکنیم و ببینیم که در کجا هستیم ؟و آیا چیزی از حقوق بشر برایمان مانده است؟
جدای از وجود حاکمیت ضد بشری آخوندی در کشورمان که وجود منحوسش با حقوق بشر و انسانیت در تعارض جدی است, دولتمردان و به اصطلاح دیپلمات های نظام جمهوری اسلامی در صحن سازمان ملل و دیگر مجامع بین المللی بطور علنی و با وقاحت تمام گفته اند که اعلامیه حهانی حقوق بشر را قبول ندارند و تنها قانون اساسی مسخره دست پخت مجلس خبرگان ارتجاع را برسمیت می شناسند, بگذریم که آنها در حقیقت به همان قانون دست پخت خودشان هم هیچگاه ملزم و پای بند نبوده و نیستند …
جا دارد که لختی در مفاهیم این اعلامیه جهانی درنگ کنیم و ببینیم این مقاهیم چیستند؟ و چه می گویند؟ تا شاید با اشراف بیشتر به روح مستتر در هر کدام از ماده ها و بندهای این منشور, که بدون اغراق برای کلمه به کلمه آن بسیار بسیار خون ها بر زمین ریخته شده و بسیار رنج و شکنج ها دیده شده است, بدانیم که هر تلاشی در این راستا ارزش و جایگاه خاص خود را دارا می باشد و در خدمت اهداف بلند انسانی و حقوق بشر می باشد.
باشد تا ما ایرانیان نیز قدری به حقوق خود بعنوان یک انسان و یک بشر اشراف و آگاهی بیشتری بیابیم و روح تلاش برای حفاظت و صیانت از حقوق شهروندی در ما بیدار گردد.
بی شک داشتن فرهنگ دفاع از حقوق شهروندی از مهمترین ضروریات بنیادین شهروندی در دوران معاصر است و بدون آن نمیتوان جامعه ای سالم با روحیه دفاع از ارزش هایی همچون حقوق بشر داشته باشیم.
در جامعه ای که اعدام در ملاء عام به پدیده ای روزمره و رایج تبدیل شده است, در جامعه ای که زنان را در روز روشن به جرم بدحجابی در خیابانها کتک می زنند و صدای اعتراضی هم بلند نمی شود, در جامعه ای که ورود زنان به ورزشگاهها خواسته ای گزاف بشمار میرود, در جامعه ای که علنا شهروندانش به جرم اعتقاد به مذهب مشخصی و یا بدلیل عقاید سیاسیشان بسختی مجازات می شوند, در جامعه ای که وبلاگنویسش را به جرم نوشتن و بیان نقطه نظراتش در زیر شکنجه می کشند, اولین گام فهم حقوق شهروندی و آموزش نحوه دفاع از حقوق شهروندی است…
اعلامیه حقوق بشر بعد از پایان جنگ جهانی دوم در تاریخ ۱۰ دسامیر سال ۱۹۴۸ با یک دیباچه و ۳۰ ماده در مجمع عمومی سازمان ملل نوپای آن روز به تصویب رسید و همه ساله جهانیان این روز را به نام “روز جهانی حقوق بشر” جشن می گیرند.
با توجه به اهمیت این اعلامیه واینکه امروزه میزان پایبندی کشورها نسبت به حقوق بشر با این سند سنجیده می شود, اشاره ای گذرا و تیتر وار به بند های ان می کنیم:
ماده۱ – حقوق برابر برای همه انسان ها .
ماده ۲- برخورداری و استفاده از حقوق (نفی هر گونه تبعیض از فبیل رنگ, نژاد, جنس, زبان, دین, بینش سیاسی یا هر عقیده‌ی دیگر, همچنین منشاء ملی یا اجتماعی, ثروت, ولادت یا هر وضعیت دیگر.
ماده های ۳, ۴ و ۵- حق زیستن و آزادی.
ماده های ۶ تا ۱۲ – حق برابری در برابر قانون .
ماده های ۱۳ تا ۱۵ – هیچ انسانی غیر قانونی نیست.
ماده ۱۶ – جلوگیری از ازدواح های اجباری.
ماده ۱۷ – حق مالکیت.
ماده های ۱۸ تا ۲۰ – حق آزادی اندیشه و بیان.
ماده های ۲۱ و ۲۲ – حق مشارکت.
ماده های ۲۳ و ۲۴ – حق اشتغال.
ماده ۲۵ – حق زندگی شایسته.
ماده ۲۶ – حق آمورش و پرورش.
ماده ۲۷ – دانش و هنر.
ماده ۲۸ – هر شخصی حق دارد خواستار برقراری نظم در عرصه اجتماعی و بین‌المللی باشد که حقوق و آزادی‌ها را به تمامی تأمین و متحقق سازد. هر فردی فقط در برابر جامعه وظایفی بر عهده دارد.
ماده ۲۹- هیچ حکومت, جمعیت یا فردی حق ندارد حقوق همگانی بشری را محدود سازد. ماده ۳۰ – تمامی کشورهای عضو سازمان ملل اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضا کرده‌اند.

کاوه آل حمودی
Kaveh179@gmail.com