شصت و چهار سال می گذرد!

شصت و چهار سال می گذرد!


۶۴ سال از آسان کودتای امپریالیستی در ایران می گذرد. برغم هر آنچه در این سال ها امپریالیست ها گفتند و هر آنچه مردم قربانی کودتا نوشتند، در همچنان بر پاشنه آهنین گذشته می گردد. همچنان هر گرایش سیاسی دیگران را خطاکار و خود را مبرّا از خطا می داند!

تاریخ دو قرن گذشته ایران نشان می دهد که جامعه شهرنشین ایران، از سه گرایش فرهنگی متفاوت برخوردار است. جامعه شهروندی ایران بخشی از نهضت های مذهبی، بخشی از نهضت های ملّی و بخش دیگری از جنبش سوسیال دموکراسی جهانی الهام گرفته اند.تاریخ ایران نشان می دهد هرگاه این سه نهضت مدنی، دست در دست یکدیگر گذاشته اند، حماسه آفریده اند. حماسه های ۱۹۰۶ و ۱۹۵۳ و ۱۹۷۷ نتیجه این همدستی ست.

تاریخ ایران همچنین نشان می دهد که هر گاه این همدستی، به هر دلیلی دچار دوری و سکته در همیاری اجتماعی شده است، فاجعه های ۱۲۹۹ و ۱۳۳۲ و ۱۲ فروردین ماه ۱۳۵۸ تمامی دست آوردهای این حماسه های تاریخی؛ که بر تاریخ جغرافیای ایران و منطقه و جهان اثر گذاشته اند؛ را در کوتاه مدّت بر باد داده اند.

آینده ایران، همراه با گذشته تاریخی ایران، زنجیری را می بافند که حلقات این زنجیر از یک گوهرند. امروز که در اثر بُروز سیاست های جنگ طلبانه نئومک کارتیسم از یک سو و ضعف مدیریت حاکمیّت مذهبی ایران از دیگر سو، می رود تا بار دیگر دولت های امپریالیستی در سرنوشت ملل ساکن ایران دخالت کنند، برای جلوگیری از تکرار فاجعه ای جدید بایسته است، تکرار می کنم بایسته است، تا نهضت مذهبی لائیک، نهضت ملی که عدم تمرکز قدرت در ایران را درک می کند و نهضت کارگری جامعه مدنی ایران، دست در دست یکدیگر گذارند تا با مبارزه با سرکوب حاکمیّت مذهبی از یک سو و مرزبندی روشن و دقیق با کلان سیاست های تجاوزکارانه امپریالیستی، طرحی نو در سراسر ایران دراندازند.

به باور من خواسته های بحق ِاند قرنی ِجامعه مدنی ملل ساکن ایران، تنها با تحقق جمهوری و دموکراسی و لائیسیته محقق خواهد گردید. به باور من ایجاد دولت مدرن و غیر متمرکز، تنها در صورت مشارکت جمهور مردم برخوردار از حقوق برابر در تمامی زمینه ها، ممکن خواهد گردید.

جواد قاسم آبادی، ۲۸ امردادماه ۱۳۹۶

ghassemabadi@Yahoo.fr