طرح یک طنزسیاسی به جای پاسخ به خدامراد فولادی!
چند وقتی است که گه گاه در تارنمای «آزادی بیان» عناوینی در تقابل با لنینیسم با امضای خدامراد فولادی مشاهده می‌کنم. هرچند تاکنون به جز عنوان و یا در یکی دو مورد خطوطی از لابه‌لای متن را نخوانده‌ام، اما با مطالعۀ آخرین عنوان منتشرشده از طرف ایشان (چرا لنینیست‌ها دشمنِ طبقه‌ی کارگرند؟ لنینیست‌ها بخوانند و پاسخ دهند)، فکر کردم ضمن طرح یک طنز، پیشنهادی هم برای نویسندۀ آن داشته باشم.
خدامراد فولادی علاقۀ وافری به بحث با لنینیست‌ها نشان می‌دهد و هر بار سعی می کند عناوینی برای نوشته‌های خود برگزیند که در نگاه اول بیش‌تر این «لنینیست‌ها» را تحریک کند و قلقلک دهد،اما ظاهراً جوابی دریافت نمی‌کند. البته او در این تلاش تنها نیست و کسانی مانند سعید صالحی‌نیا هم قبلاً و هنوز بارها درخواست مناظره به آن‌ها داده و جواب دلخواه را نگرفته است. از این گذشته، طیفی از روشنفکران آکادمیک و غیرآکادمیک (نظیر فرشید فریدونی و ناصر پایدار و …) به طور سیستماتیک مشغول تخریب لنینیسم هستند و پاسخی از سوی مدعیان لنینیست و «مارکسیست لنینیست» دریافت نمی‌کنند. همین باعث شد که طرحی به ذهنم برسد و به خدامراد فولادی توصیه کنم که اگر می‌خواهد طیف مدعی لنینیسم را به بحث بکشاند،باید راه بهتری را در پیش بگیرد. راه بهتر این است که به‌جای حملۀ دون کیشوتی و وارونه به لنینیسم، تروتسکیسم را مدافع راستین لنینیسم معرفی کند. یقیناً با بیان این واقعیت، هم مواضع خود را پیش برده و هم چیزی از آن عقب نشینی نکرده است، اما خواهد دید سیل «لنینیست ها در گیومه»سرازیر خواهند شد و با وی وارد بحث های مکتوب کیلومتری می‌شوند. برای آزمایش می‌تواند طی مقاله‌ای با عنوان مثلاً « تروتسکیسم ادامۀ راه لنینیسم» شروع کند و ببیند که چگونه از زیر هر بوته‌ای«نظریه پردازی» پیدا خواهد شد تا خلاف این را به خدامراد ثابت کند! دست‌کم می‌توان کسی به نام علی رسولی(ف.ک) را تضمین داد که با خورجینی از «اسناد معتبر» پیدا خواهد شد تا ثابت کند چنین نیست. خدامراد فولادی درست در این فرصت، یا با استفاده از این دام می تواند مدعیان ساکت لنینیسم را به سخن وادارد و با طرح همین نکات «نقد» خود به لنینیسم، اولاً تناقضات آن‌ها را رونمایی کند و ثانیاً نشان دهد تاچه میزان ازلنینیسم بیگانه هستند و ادعای پوچ در دفاع از لنینیسم دارند. به عنوان مثال می تواند همین مسألۀ ماتریالیسم تاریخی را جلوی روی «علی رسولی (ف. ک)» بگذارد و بپرسد که چرا لنین منتظر رشد نیروهای مولده نشد و قبل از انکشاف لازم نیروهای مولده برای انقلاب سوسیالیستی وارد رهبری این انقلاب شد؟ یقیناً علی رسولی قادر به پاسخ علمی به این سؤال نخواهد بود و در اوج فشار به خود شاید تنها بتواند بگوید که چون مرحلۀ انقلاب دمکراتیک در فوریۀ ۱۹۱۷ به پایان رسیده بود،پس آن نیاز ماتریالیسم تاریخی هم ظرف فوریه تا اکتبر همان سال تأمین شد، یعنی نیروهای مولده به قدر لازم ظرف همین چند ماه تکامل کردند! در این‌صورت خدامراد فولادی می‌تواند بگوید: خوب این همان چیزی است که تروتسکی از سال ۱۹۰۶ در تمایز با خطوط اصلی منشویسم و بلشویسم قدیم طرح کرده بود، پس چرا شما مخالف ادامه‌دهندگی لنینیسم در گرایش تروتسکیسم هستید؟! اگر چه علی رسولی و مدعیان مشابه او دراین وضعیت در هَچل نظری قرار می‌گیرند، اما دست‌کم هدف خدامراد برای کشاندن «لنینست‌ها» به بحث تأمین خواهد شد. با این حال اگر خدامرادفولادی پس از این تلاش هم موفقیتی در کشاندن «لنینیست‌ها»یا «مارکسیستلنینیستها»در دفاع از لنینیسم به دست نیاورد، شخصاً به‌عنوان یک تروتسکیستِ مدعی مدافع واقعی لنینیسم از ایشان دعوت به یک مناظرۀ شفاهی می‌کنم و طی آن ثابت خواهم کرد که نظرات وی در نقد به لنینیسم نه در دفاع از مارکسیسم، بلکه در دفاع از جناح چپ بورژوازی است.
علیرضا بیانی
۲۷ آوریل ۲۰۱۷
ardeshir.poorsani@gmail.com