بحرانی اقتصادی واجتماعی نظام سرمایه داری وجامعه آمریکا باعث عروج ترامپ و قدرتگیری او در هیئت حاکمه آمریکا شد. سیاست دخالتگری نظامی آمریکا بعد از ریاست جمهوری بوش هر چه بیشتر جامعه وحکومت آمریکارا به بحران کشاند وبخصوص بعد از به گل نشستن ماشین جنگی آمریکا در عراق وافغانستان ، وهم از این رو بود که اوباما با قول دادن اینکه دیگر دوران لشکر کشی آمریکا به پایان رسیده به حکومت رسید.

ترامپ حتی برای انتخاب خودش قول داد که دیگر به دنیا کاری ندارد.میخواهد رئیس جمهور آمریکا باشد وجلال وعظمت آمریکا را دوباره به آن بر گرداند.
ترامپ انتخاب شد. اما از همان روز اول برای همه معلوم شد که از این امام زاده هم حاجتی نصیب نخواهد شد. کار بجایی کشید که در بیش از ۶۰ روز حکومت ترامپ تمام جناحهای مختلف در حکومت وحتی در میان جناح جمهوری خواهان هیچ نوع اتحاد عمل وحرفی در کار نبود. همگی دارند از روسیه-گیت ترامپ و اسکاندال ترامپ ودارودسته اش صحبت میکنند. ترامپ هم در این میان دور خودش میچرخد واینجا وآنجا به مخالفان خودش حمله میکند. صحبت از همه چیز است بغیر از حکومت وریاست جمهوری کردن .
بالاخره حکومت را نمیشود اینطور اداره کرد. در اینجا است که ترامپ وبخشی از هیئت حاکمه آمریکا یادشان میاید که در سوریه تازگیها چند ده کودک مورد حمله نظامی وشیمیایی حکومت فاشیست اسد قرار گرفته اند. اینجا است که فرشته نجات وارد میشود.
چه برکتی از این بهتر. ترامپ عکسهای کودکان سوری را مشاهده میکند وقلبش کدر وچرکین میگردد ومیخواهد حتما برای احقاق حقوق این کودکان کاری بکند. در حقیقت میخواهد دولت خودش را از این بحران نجات بدهد. دستور حمله موشکی به یکی از پادگانها را صادر میکند.
این حمله از چند منظر برای ترامپ مزیت دارد. از طرفی اورا طرفدار حقوق بشر وحقوق کودکان جهان وسوریه میکند. مخالف پوتین وروسیه میکند.تمام اذعان را بطرف جنگ در سوریه ومداخله احتمالی آمریکا در سوریه سوق میدهد وموافق ومخالف این سیاست را در دولت بجان هم میاندازد تا فعلا از رسوایی روسیه گیت عقب نشینی بکنند. در ضمن هم قدر قدرتی ترامپ را به جامعه امریکا نشان میدهد تا آب رفته دوباره به جوی باز آید.
اقتصاد نظام سرمایه داری در آمریکا به جنگ نیاز مبرم دارد. حتی وقتی کاملا شکست میخورد وتوبه میکند دیگر مداخله نظامی نکند طولی نمیکشد که متوجه میشود بدون جنگ وجنگ افروزی این نظام بیشتر به سقوط نزدیک میشود
بالاخره باید کاری کرد. باید از حقوق کودکان در سوریه حمایت کرد.وقتی که بیش از ۴۰۰ هزار کشته ومیلیون نفر زخمی و۶ میلیون آواره شدند وخود ترامپ تا چند هفته قبل رسما اعلام کرد این کودکان تروریستهای آینده خواهند بود ونباید به آنان پناهندگی داد.
این نظام وارتشش سالها وجب به وجب خاک ویتنام را بمباران شیمیایی و نظامی کرد. دهها حکومت نظامی را فقط در آمریکای لاتین مهندسی کرد. میلیونها نفر را در آنجا بقتل رساند. در عراق داعش را بوجود آورد وتمام خاک عراق را به پادگان نظامی تبدیل کرد.
اولین واخرین بمبهای اتمی را همین حکومت بر سر مردم غیر نظامی وبی دفاع ناکازاکی وهیروشیما فرو ریخت. ودر عرض کمتر از یک ثانیه صدها هزار را نابود کرد ومیلیونها نفر را در تا ابدالدهر از زندگی عادی محروم کرد…اینها فقط گوشه کوچکی از جنایات جنگی وآدمکشی این نظام وحکومت است.
اما چرا یک دفعه قلب ترامپ فاشیست از دیدن سقط شدن کودکان سوری بدرد میاید ومیخواهد حتما برایشان کاری بکند حتی اگر شده جنگ جهانی راه بیاندازد.
میگویند جنگ ادامه سیاست از راههای خشونت است. سیاست نظام سرمایه داری در آمریکا بدون جنگ وجنگ افروزی نمیتواند مدت مدیدی ادامه پیدا کند. این ارتش واین ماشین نظامی را که بیش از نصف بودجه جامعه را به خود تخصیص داده را نمیتوانند بی حرکت وخنثی نگهدارند. جنازه کودکان سوری هم که شده شاید بتواند این بحران لاعلاج را مدت کوتاهی تخفیف دهد. فعلا از این ستون به آن ستون چسبیدن ممکن است فرجی حاصل کند.