روز ١۶ بهمن کشاورزان و اهالی روستای شین آباد در جاده میاندوآب- بوکان نسبت به ناامن بودن این جاده و بی توجهی مسئولان تجمع اعتراضی برپا کردند. در روزهای گذشته یکی از ساکنان این روستا به نام مجید قادری ۵۰ ساله و دارای ۴ فرزند که یکی از آنان معلول است در حین گذر از این جاده دچار سانحه شده و جان خود را از دست داده است.
آنچه که مردم معترض به آن اشاره کردند عبارت بود از، نبود علائم ایمنی، عدم رعایت استاندارها، برای مردم و بویژه کشاورزان که سبب شده است مدام در این مسیر و هر ساله تعدادی از آنان قربانی بی کفایتی کاربدستان حکومتی شوند. مقامات محلی طبق معمول با دادن وعده های توخالی دنبال دزدهای کلانشان رفتند.
اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال در سراسر کشور و همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث را در نظر بگیریم، گویی هر سال در ایران یک زلزله بزرگ با این مقدار کشته و زخمی اتفاق می‌افتد. هم‌چنین تعداد تلفات جادهای کشور در سال با تلفات یک جنگ تمام عیار برابری می‌کند.
در ۷ ماهه اول سال ۹۲ روزانه حدود ۵۴ نفر در ایران بر اثر حوادث جادهای جان خود را از دست داده‌اند. طبق اعلام سازمان پزشکی قانونی در ۷ ماهه اول ۹۲ در حدود ۱۱ هزار نفر بر اثر حوادث جادهای جان خود را از دست داده و ۲۰۴ هزار و ۷۴۱ نفر مصدوم شده‌اند.
عدم امنیت در جادهای کشور بویژه در منطقه کردستان جان بسیاری از شهروندان را گرفته که هیچ گونه نقطه پایانی ندارد. ایران تحت حاکمیت مشتی دزد و مفتخور اسلامی، از میان ١٩٠ کشور رتبه ١٨٩ را دارد. به این اعتبار ایران در سایه باندهای مختلف اسلامی صدر نشین کششته شدگان جاده ای در دنیا است. کمپین اعتراضی علیه جاده های ناامن میتواند در سطح گسترده و مرتبط با هم علیه کاربدستان حکومت تجمعات وسیع برپا کند. نباید فریب وعده های مقامات حکومتی را خورد و ما مردم هر روز شاهد از دست دادن عزیزانمان باشیم. تنها با اعتراضات گسترده است که میتوان اوباشان حکومت اسلامی را به زانو درآورد.
عبدل گلپریان
١٩ بهمن ٩۵