نامه سرگشاده کارگران نفت و گاز گچساران

نامه سرگشاده کارگران نفت و گاز گچساران دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت خطاب به حسن روحانی، گامی مثبت و طبقاتی علیه دولت، و مبارزه برای رسیدن به شرایط شغلی و دستمزد کارگران در ایران!

بخشهایی از نامه؛ «اینجا گچساران است، شهری که ثروتش باعث ثروتمندی کشورش است و خود در فقر و فلاکت است. کارگرانی که در صنعت نفت مشغول کارند بیشترین سهم در تولید و استخراج این ثروت را دارند ولی سهمی از آن ندارند. در ابتدای شروع ریاست جمهوریتان و در بدو ورود رای به ابطال مصوبه تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی به قرارداد مستقیم دادید که در دولت قبل تصویب شده بود، گناه این مصوبه آن بود که در دولت قبل به سرانجام رسیده بود.دولت قبل با تمام اشتباهاتش در این مورد به درستی گام برداشته بود و قانون برده داری را نقض کرده بود. آقای رئیس جمهور؛ شما خود حقوق دانید و خوب میدانید که این مصوبه اگر هم خلاف قانون بود،قابلیت اصلاح را دارا بود.چرا دولت شما به مجلس لایحه ارائه نکرد تا قوانین اصلاح شوند ولی متاسفانه هیچ اقدامی حتی در شعار هم ندیدیم و این اقدام در ابتدا شیرینی تدبیر و امید را در دل کارگران زهر کرد. آقای رئیس جمهور؛ قطعا فیش های حقوقی نجومی مدیران نفتی را ملاحظه کرده اید.آیا میلی به دیدن فیش های حقوقی کارگران نفتی دارید؟ و آیا تحمل دیدن دارید؟ قطعا اگر مشاهده کنید در پشت این ارقام چهره معصومانه کودکانی را خواهید دید که لبخند به لب ندیده اند. کارگرانی را خواهید دید که در گرمای۵٠ درجه و طاقت فرسای جنوب عرق میریزند ولی ارقام فیش حقوقیشان به اشتباه در فیش دیگری ثبت شده است. آقای رئیس جمهور؛ شما که تصویب میکنید مدیران نفتی جنوب حقوق ٢۴٧٠٠٠٠٠٠ ریالی دریافت کنند و کار آنها را کلیدی پنداشتید آیا برای کارگران نفت جنوب هم امتیازی تصویب کردید؟

کارگران میگویند؛ شعار دولت “تدبیر” و “امید” سرابی بیش نیست. و نبود. آنها عملا دوری از این دولت و شعارهایش را اعلام کرده اند. دولتی که موقعیت شغلی آنها را بسرانجام نرسانده، دولتی که مصوبات دولت قبلی را تنها و تنها بدلیل جنگ و دعوای جناحی مسکوت گذاشته است. دولتی که در سه سال گذشته هزاران گارگر را به دلیل اخراج سازی در مراکز کار و کارخانه و پروژه های ساختمانی به اردوی میلیونی بیکاری رواده کرده است. دولتی که ایجاد فرصتهای شغلی برای فرزندان کارگران و مزدبگیران جامعه را به سطح زیر صفر رسانده است.

برای کارگران نفت و گاز گچساران فیش های حقوقی نجومی دولتی ها، و بورژواهای مفتخور خود نیز مبارزه ای طبقاتی است. کارگران در این نامه اعتراضی، فیش های حقوقی زیر خط فقر خودشان را به عرصه ای از مبارزه با نظام و دولت روحانی سوق داده اند.

در شرایطیکه حداقل دستمزد کارگران کمتر از یک میلیون تومان است، و خط فقر زیر سه و نیم میلیون است، فیش های حقوقی میلیونی مدیران و رئیس و روسای ادارات در دولت روحانی عمق شکاف طبقاتی و فاصله طبقاتی اکثریت شهروندان جامعه(٩٩ درصدی ها) با اقلیت( ١در صدی ها) را به نمایش میگذارد.

کارگران، پرستاران و معلمان در نظام جمهوری اسلامی بارها و بکرات نامه و طومارهای اعتراض به شرایط کار و دستمزد و ایمنی محیط کار و دستگیری و سرکوب و علیه امنیتی کردن اعتصاب و تشکل و اعتراض و تجمع کارگری، نوشته و به دولت و کارفرماها داده اند.
توسل به نامه سرگشاده توسط کارگران و اعلام کیفرخواست بشکل علنی سنتی دیرینه است. در غیاب تشکل های کارگری، اتجادیه کارگری و شوراهای کارگران نوشتن نامه سرگشاده خود ابزاری است برای پوشش مطالبه و خواست کارگران.

برررسی موردی بیانیه، نامه های سرگشاده و طومارهای امضا شده بخوبی به ما این تجربه را یادآوری میکند که به مرور و با عمیق شدن اعتراضات کارگران و معلمان محتوا و مضمون نامه های سرگشاده و طومارها، تعرضی تر و با خواستهای طبقاتی کنکرت تری، بیان و پیگیری میشوند.
بیانیه عبدی ــ عظیم زاده، برای خارج کردن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” طومارهای اعتراضی پرستاران و معلمان، طومار ۴٠هزار امضا کارگران و فعالین کارگری از ٨ استان و مراکر کارگری برای افزایش دستمزدها و نامه سرگشاده کارگران نفت و گاز گچساران دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت شغلی نمونه های برجسته از اقدامات اعتراضی و مبارزه کارگران و معلملن علیه وضع موجود، حقوق و دستمزدها و امنیت شغلی است!
نسان نودینیان
///////////////
متن کامل نامه؛
نامه سرگشاده کارگران نفت و گاز گچساران دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت خطاب به حسن روحانی!

جمعی از کارگران نفت و گاز گچساران در آستانه سفر رئیس جمهور نامه‌ای را منتشر کرده‌اند که از منظر شما خوانندگان می‌گذرد؛

متن این نامه به شرح زیر است؛

ریاست محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی
با عرض سلام
اکنون که پس از چند سال از شروع ریاست جمهوریتان به شهر گچساران قدم گذاشتید خدا را شاکریم.
آقای رئیس جمهور؛اینجا گچساران است،شهری که ثروتش باعث ثروتمندی کشورش است و خود در فقر و فلاکت است.
کارگرانی که در صنعت نفت مشغول کارند بیشترین سهم در تولید و استخراج این ثروت را دارند ولی سهمی از آن ندارند.
آقای رئیس جمهور؛ در ابتدای شروع ریاست جمهوریتان و در بدو ورود رای به ابطال مصوبه تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی به قرارداد مستقیم دادید که در دولت قبل تصویب شده بود،گناه این مصوبه آن بود که در دولت قبل به سرانجام رسیده بود.دولت قبل با تمام اشتباهاتش در این مورد به درستی گام برداشته بود و قانون برده داری را نقض کرده بود.
آقای رئیس جمهور؛ شما خود حقوق دانید و خوب میدانید که این مصوبه اگر هم خلاف قانون بود،قابلیت اصلاح را دارا بود.چرا دولت شما به مجلس لایحه ارائه نکرد تا قوانین اصلاح شوند ولی متاسفانه هیچ اقدامی حتی در شعار هم ندیدیم و این اقدام در ابتدا شیرینی تدبیر و امید را در دل کارگران زهر کرد.
آقای رئیس جمهور؛ قطعا فیش های حقوقی نجومی مدیران نفتی را ملاحظه کرده اید.آیا میلی به دیدن فیش های حقوقی کارگران نفتی دارید؟ و آیا تحمل دیدن دارید؟
قطعا اگر مشاهده کنید در پشت این ارقام چهره معصومانه کودکانی را خواهید دید که لبخند به لب ندیده اند.کارگرانی را خواهید دید که در گرمای۵٠ درجه و طاقت فرسای جنوب عرق میریزند ولی ارقام فیش حقوقیشان به اشتباه در فیش دیگری ثبت شده است.
آقای رئیس جمهور؛ شما که تصویب میکنید مدیران نفتی جنوب حقوق ٢۴٧٠٠٠٠٠٠ ریالی دریافت کنند و کار آنها را کلیدی پنداشتید آیا برای کارگران نفت جنوب هم امتیازی تصویب کردید؟
در دولت قبل چند صباحی وزارت نفت بدون وزیر اداره شد و رئیس جمهور شخصا در کنار ریاست جمهوری وزیر نفت هم بود،هر چه بگوییم خلاف قانون بود ولی اثبات کردند که کار و صنعت بدون مدیر خواهد چرخید ولی بدون کارگر هرگز!
آقای رئیس جمهور؛ شما چه تدبیر و امیدی برای کارگران دارید؟
همه میدانیم با شعار هیچ مشکلی حل نخواهد شد پس از آن بیزاریم.در عمل خواهانیم که مجددا تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی آغاز و قانون همسان سازی حقوق کارگران اجرا شود که قطعا تاثیر آن را در افزایش روحیه کارگران و نتیجه آن افزایش بهره وری و پیشرفت اقتصاد کشور عزیزمان است را به عینه خواهیم دید.
والسلام

جمعی از کارگران شرکت نفت گچساران