شهرام احمدی را به مادرش باز گردانید.((ماهستیم خانواده شهرام))

بزن باران که دیوان در کمین اند پلیدان در لباس زهد و دین اند
بزن باران ستمکاران به کارند نهان در ظلمت،اما بی شمارند
بزن باران که دین را دام کردند شکار خلق و صید خام کردند
بزن باران خدا بازیچه ایی شد که با آن کسب ننگ و نام کردند

چهل سال است که در ایران سهم زیادی از برگ های تقویم یادآور سالگردهای اعدام زندانیان سیاسی، و دستگیری عزیزا‌ن‌مان شده است.

جوانانی که بهارهای عمر خود را در پشت میله های زندان سپری کردند، و چه پدر و مادرهای که در حسرت دیدار عزیزان زندانی شان، یک روز از عمرشان به یک سال می گذرد، و در این میان نقش ما ذره ای از بزرگداشت یادشان، حمایت و ایستادگی و همدردی با آنان، و تلاش برای رسیدن به آزادی شان، شاید کمترین بخش داستان غم انگیز زندگی که سیاست مداران جمهوری اسلامی بر آنان تحمیل کرده را التیام بخشد.

دیوان عالی رژیم آخوندی حکم اعدام شهرام احمدی ٢٨ ساله که در زندان رجایی شهر کرج محبوس است را پس از تأیید دوباره از سوی قاضی جلاد مقیسه، به تأیید رساند.

شهرام احمدی از ۶ اردیبهشت ۸۸ در زندان به سر می برد، حکم اعدام او درحالی از سوی دیوان عالی کشور تایید شده که پیشتر از سوی همین دیوان نقض شده بود. پدر او می گوید: “سال ۸۸ که آقای خامنه ای به کردستان سفر کردند، قبل از سفر ایشان، عده ای را بازداشت کردند. ۶ اردیبهشت بود که شهرام را هم بازداشت کردند. ۵ ماه بعد از او هم، پسر دیگرم را در حالی که هنوز ۱۸ سال هم نشده بود بازداشت و بعد اعدام کردند، حالا هم حکم اعدام شهرام را تایید کرده اند. اول می گفتند صحبت ها و تبلیغات مذهبی او و دوستانش برخلاف وحدت است، بعد اتهام محاربه زدند. او عضو هیچ گروه و حزبی نبوده و هیچ وقت هم اسلحه نداشته و اصلا اسلحه دست نگرفته که به او اتهام محاربه زده اند. حتی یک بار چاقو هم به دست نگرفته. او را فقط به خاطر عقیده بازداشت کردند.”

این زندانی سیاسی مذهبی ٣٣ ماه در سلولهای انفرادی وزارت اطلاعات سنندج و زنجان تحت شکنجه و بازجوی قرار گرفت و سر انجام بعد از ۴٣ ماه بلاتکلیفی در مهرماه ١٣٩١ در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به قضاوت قاضی «محمد مقیسه» در دادگاهی ۵ دقیقه ای و در حضور وکیل تسخیری به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. سرانجام در چهارمین سال دستگیری و تحمل سخت ترین شکنجه های روحی و جسمی در اردیبهشت ١٣٩٢ حکم اعدام فوق به وکیل تسخیری ابلاغ می گردد.

شهرام احمدی در دل نوشته ای خطاب به گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران گفته بود:

((داستانم را می‌دانید. برادرم را کشتند، مادرم را نیمه‌جان کردند، همسرم را چشم به راه نگه داشتند و اینک هشت سال است که من زندانی‌ام. اکنون که این نامه را شروع کرده‌ام، نمی‌دانم که آیا روح آشفته‌ام نوشتن آن را تا به آخر تاب خواهد آورد و نمی‌دانم که آیا نامه نوشته‌شده به دست شما خواهد رسید یا نه. حتما می‌دانید، یعنی امیدوارم که بدانید، دیوان عالی این بار تقاضای اعاده دادرسی من را رد کرده و فاصله من با مرگ از هر زمان دیگری کم‌تر است.))

همچنین مادر شهرام احمدی پیشتر در نامه ای که در سایت ندای سبز ایران منتشر شده بود خطاب به مادر ستار بهشتی نوشته بود: “ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣﺰﺍﺭ ستارت ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ دیدارﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻗﺒﺮ ﺑﻬﺮﺍمم ﮐﺠﺎﺳﺖ.

ما کردهای سنی هم باید در این کشور حق حیات داشته باشیم. زندگی را بر ما حرام کرده‌اند. خانواده‌مان را نابود کرده‌اند باز هم دست بردار نیستند. مگر ما چه گناهی داریم جز سنی بودن و کرد بودن؟ به خدا سنگ هم اگر بود تا حالا آب شده بود. این آقایان که به روز جزا ایمان ندارند اما من می‌دانم تقاص همه این ظلم‌ها را روزی خواهند داد.

شایان ذکر است، دبیرکل کل سازمان ملل آقای بانکی مون در گزارشی در اواخر سال ۹۴ ضمن انتقاد از اعدام‌ها در ایران به پرونده شهرام احمدی بعنوان یکی از موارد پرابهام قضائی در ایران نیز اشاره کرد.

شهرام احمدی در حال حاضر از ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻭ ﺭﻭﺩﻩ ﺭﻧﺞ ﻣﻴﺒﺮﺩ و در سالن ۱۲ زندان رجایی شهر نگهداری می شود.

لازم به یادآوری است که این زندانی سنی مذهب با استفاده از ماده ۱۸۳ محاربه به اعدام محکوم شد که این ماده در حال حاضر حذف شده و حکم اعدام وی بایستی لغو شود.

نهادهای امنیتی و قضائی شهرام احمدی را متهم به سلفی گری و ارتباط با گروههای مسلح تندرو و مشارکت در عملیات مسلحانه کرده اند با این‌حال آقای احمدی بارها با انتشار نامه هایی از زندان این اتهامات را ساختگی دانسته و تنها جرم خود را تبلیغ مذهب خود عنوان کرده است

هم اکنون بیشتر از ٣٠٠ زندانی اهل سنت در زندانهای جمهوری اسلامی ایران زندانی اند، که بیش از ٧۵ نفر از آنها در زندان رجایی شهر نگهداری میشوند، که شهرام احمدی به همراه ٢۶ زندانی دیگر از جمله زندانیان محکوم به اعدام هست.

تداوم مجازات وحشیانه اعدام در شهرهای مختلف کشور حتی در آستانه روز جهانی علیه اعدام نشانگر آن است که این رژیم منفور تا کجا برای حفظ حاکمیت خود به سرکوب و مجازاتهای وحشیانه یی چون اعدام نیازمند است.

فاشیسم دینی ولایت فقیه حاکم بر ایران ناتوان از پاسخگویی به ابتدایی ترین نیازهای مردم ایران برای جلوگیری از گسترش اعتراضهای مردمی، راهی جز توسل به گسترش سرکوب و اعدام در پیش روی خود نمی بینند.

ما با حمایت از خواسته‌های حقوقی و قانونی شهرام احمدی  از تمامی سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر، رسانه‌های جمعی، فعالان مدنی و سیاسی؛ واکنش مناسب و اقدام فوری نسبت به وضعیت خطرناک جسمی وجلوگیری از إعدام شهرام احمدی  را خواستاریم. ما امیدوار هستیم همگان نسبت به بیانیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌ها و پروتکل‌های الحاقی آن مسئولانه رفتار کرده و با پرهیز کردن از بی‌عملی و سکوت اختیار کردن‌های مصلحتی، هدف والای انسانی دفاع از حقوق بشر را بدون تبعیض عملی کنند

 ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ شهرام وﻫﻤﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﻧﺠﺎﺕ ﯾﺎﺑﻨﺪ.”