با شه ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست کار ایران با ملت خفته است
مذهب مُلا ی شکم پرس ز انسانیت جداست کار ایران با ملت خسته است
شاه مست و شیخ مست و شحنه مست و میر مست
مملکت رفته ز دست
هر دم از دستان مستان فتنه و غوغا به پاست
کار ایران با ملت است
ا، ف
هیچ گاه تنهایی و کتاب و قلم ، این سه روح و سه زندگی و سه دنیای مرا کسی از من نخواهد گرفت … دیگر چه می خواهم ؟ آزادی چهارمین بود که به آن نرسیدم و آن را از من گرفتند.
جمعی ازفعالین سازمان حقوق بشرازمن خواستن که مطالبی درمورد کبودوند پدرحقوق بشرکردستان بنویسم
ومن قلم بردست گرفتم ونداستم ازچه زجر وآزار واذیت کبودوند بنویسم زیرابراستی که همه خود می دانید که کبودوند یک ده در زندان ملایان داعشی صفت وبدور از انسانیت باشدیدترین بیماری ها به سر می برد.
ملایانی که دردادگاه های فرمایشی همانند قاضی شیاد صلواتی ومقیصه در عرض دو دقیقه ده هانفررابه جوخه اعدام برده اند .
وامیدواریم که أمثالی همچون این قاضیهای شیاد،
روزگاری توسط ملت وخانواده های زندانیان سیاسی محاکمه شوند
وخامنه ایی هم همانند قزافی در خیابانها زیر دست پای ملت له شود وتیکه تیکه شود وقبر وگنبد ومشرک خانه ایی همانند خمینی دجال نداشته باشد .
به امیدآن روز.
“چگونه یکی از ما می تونه خوشحال باشه، در حالی که دیگران ناراحت اند؟”
کاش یه روز همه ما آدم ها اینطوری باشیم
اوبونتو در فرهنگ ژوسا به این معناست:
“من هستم چون ما هستیم. “
خوبى را براى همه بخواهید تا کائنات به خودتان سوقش بدهد.
در دنیا همه چیز مثل یک پژواک عمل می کند.
«فراموش نکنید که صداى اعمال شما به خودتان بر می گردد.»
روزنامه‌نگارِ حرفه‌ای، تنها کسی نیست که بلد است خوب گزارش بنویسد و خوب مصاحبه بگیرد و خوب تحلیل کند. شاید در آینده نزدیک رباط‌ها هم قادر به انجامِ چنین کاری باشند. روزنامه‌نگاری که نسبت به سرنوشت و جانِ همکارانش بی‌تفاوت باشد، چیزی فراتر از یک کارمندِ اداری که در کارش تنها انگیزه مالی دارد، نیست. محمد صدیق کبودوند، یکی از جدی‌ترین، صادق‌ترین و جسورترین روزنامه‌نگاران و گزارشگرانی است که می‌شناسم. او ۱۰ سال است زندانی است. با آنکه شدیداً بیمار است، ۱۶ روز است در اعتصاب غذا بسر میبرد. چرا؟ چون حتی حاضر نیستند بعد از پایانِ محکومیتش هم آزادش کنند. چون بازهم می‌خواهند برایش پرونده‌سازی کنند. اصلاً هم باور ندارم این روزها روزنامه‌نگاران و یا فعالانِ کُرد، توجه بیشتری به کبودوند دارند. همه دست روی دست گذاشته‌اند. یکی از اتهامات کبودوند، علاوه بر نوشته‌هایش، مصاحبه با تک‌تکِ رسانه‌های فارسی و کردی خارج از کشور بود. اطلاع‌رسانی بود. این رسمش نیست. او دارد جان می‌دهد. لااقل چهار خط بنویسید که او دارد جان می‌دهد! لااقل حرفی بزنید تا متوجه باشیم شما هم با سکوتتان نمی‌خواهید کبودوند را بُکشید.
«کبودوند را فراموش نکنیم»
محمد صدیق کبودوند بدلیل طولانی شدن اعتصابش در شرایطی وخیم جسمی بسر میبرد، آقای کبودوند هم همانند تمام زندانیان دیگر که تنها ابزار مبارزه برای احقاق خواسته های اولیه شان همان متوسل شدن به اعتصاب غذاست ، وی نیز در اعتراض به “پرونده‌سازی و تشدید فشار‌ها و اذیت و آزار مقامات امنیتی علیه او”، از روز یک‌شنبه ۱۹ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵، دست به اعتصاب غذا زده است.
این زندانی و فعال حقوق بشر محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در پی ادامه اعتصاب غذا و وخامت حالش ظهر روز شنبه ۱ خرداد ماه به صورت اورژانسی به بیمارستان طالقانی منتقل شد.
محمد صدیق کبودوند که جرم او تشکیل سازمان دفاع ازحقوق بشر کردستان است .سازمانی که برنامه عمل آن هیچ تعارضی بامعیار های منطبق با اعلامیه جهانی حقوق بشر ندارد.
او روزنامه‌نگار و مدیرمسوول هفته‌نامه توقیف شده‌ی پیام مردم نیزبود .و ازآنجا که مطبوعات مستقل در ایران مخرب تشخیص داده شده اند ، لذا توقیف هفته نامه پیام مردم و حبس مدیر مسئول آن از دید دستگاه سانسور واختناق حکومت اسلامی ، امری طبیعی مینماید .
سازمانی که وی پایه ریزی و بنانهاد موجب اعتراض دستگاه حاکمه ایران شده زیرا که هیئت حاکمه ایران، اساسآ به حقوق بشر بعنوان پایه یی ترین حق افراد جامعه اعتقاد نداشته و ندارد و از همین رو کبودوند ، با حکم بینهایت ظالمانه ١١ سال زندان روبرو گشته که بخش عمده آنرا سپری نموده است .
محمد صدیق کبودوند روزنامه‌نگار کُرد از ۱٨ تیرماه ٨۵ بازداشت شده است و در طول سال‌های زندان به بیماری‌های مختلف قلبی، عروقی، فشار خون، مغز و اعصاب و پروستات حاد مبتلا ست و چند بار دچار سکته ناقص قلبی و مغزی شده و هم‌اکنون در اعتصاب غذا بسر میبرد.
بیاد داشته باشیم که آقای کبودوند ، در راه احقاق اهداف حقوق بشری در ایران از آزادی محروم و به انواع دردهای صعب‌العلاج جسمی و روحی گرفتار گشته است واز همین رو تمام آزادیخواهان و مدافعان حقوق بشر در داخل و خارج از ایران را فرامیخوانیم که برای آزادی بدون قید و شرط وی تمام تلاش خود را بکار گیرند .
از خواسته‌های قانونی محمد صدیق کبودوند حمایت کنیم
ما با حمایت از خواسته‌های حقوقی و قانونی محمد صدیق کبودوند، ضمن درخواست از ایشان جهت پایان اعتصاب غذا، از تمامی سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر، رسانه‌های جمعی، فعالان مدنی و سیاسی؛ واکنش مناسب و اقدام فوری نسبت به وضعیت خطرناک آقای کبودوند را خواستاریم. ما امیدوار هستیم همگان نسبت به بیانیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌ها و پروتکل‌های الحاقی آن مسئولانه رفتار کرده و با پرهیز کردن از بی‌عملی و سکوت اختیار کردن‌های مصلحتی، هدف والای انسانی دفاع از حقوق بشر را بدون تبعیض عملی کنند…
به امید هرچه زودترآزادشدن کبودوندپدر حقوق بشرکردستان وتمامی زندانیان سیاسی