جمهوری اسلامی در چه مقاطعی زانو میزند؟

کیفر خواست جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی در درون زندان و در مقطع روز جهانی کارگر، حمایتهای گسترده و بی سابقه ای را با خود بدنبال داشت. از ۴۳ نهاد، جمع و تشکل کارگری در سراسر کشور و نامه های حمایتی از سوی بیش از ۱۵۰ نفر از چهره ها و شخصیتهای کارگری در بیرون و داخل از زندان گرفته تا نامه های حمایتی ۱۶ اتحادیه کارگری با میلیونها عضو در اروپا و کانادا همگی از این کیفرخواست ۹۹ درصدی مردم در ایران پشتیبانی کردند.
بدنبال این موج گسترده در حمایت و همدلی از عظیم زاده، عبدی و بیانیه آنان، جمهوری اسلامی که تا مغز استخوان قوانین و سیاستهای ضد کارگری و ضد انسانی اش مرزها را درنوردیده است، بخوبی این را میداند که اگر تحت همین فشارهای داخلی و خارجی عبدی و عظیم زاده را از زندان آزاد کند متحمل شکست سنگینی خواهد شد از این رو بطور خزنده ناچار شد ابتدا رسول بداغی را آزاد کند و بدنبال آن محمود بهشتی را که در اعتصاب غذا بسر میبرد آزاد کرد. روز شنبه ۲۵ اردیبهشت نیز اسماعیل عبدی از زندان آزاد شد.
آزادی فقط سه تن از فعالین از زندان تنها در اردیبهشت ماه نه ناشی از “عطوفت اسلامی” بلکه فقط و فقط بدلیل فشارهای داخلی و خارجی ممکن و میسر شد و جمهوری اسلامی ناچار به زانو زدن در مقابل دریایی از حمایت و همبستگی شد.
تا همینجا جنبش کارگری، معلمان و دیگر جنبشهای اجتماعی و اعتراضی در ایران پیروزی بزرگی را در بشکست کشانیدن اراجیفی چون “اقدام علیه امنیت ملی” و غیره را به باندهای اسلامی تحمیل کردند. این دست آورد عظیم را باید پاس داشت و آنرا بعنوان راهکاری در ادامه این حرکت و حرکتهای بعدی بدست گرفت. اما هنوز این پیشروی و موفقیت کارهای زیادی باید بکند. جعفر عظیم زاده، بهنام ابراهیم زاده و دهها فعال کارگری و سیاسی دیگر که با همین اتهامات واهی بهترین دوران عمر خود را در پشت میله های زندان سپری میکنند در زندان هستند. جمهوری اسلامی که در اثر تلاشهای تاکنونی صورت گرفته مجبور به آزادی تنی چند از آنان شد ناچار است و باید این عزیزان را بدون قید و شرط از زندان آزاد کند.
رژیم در وحشت از اعتراضات مردمی بر بستر حمایتهایی که صورت گرفت عقب نشینی کرد و این عقب نشینی و زانو زدن را تا آزادی دیگر عزیزان دربند و تا تن دادن به مطالبات مندرج در بیانیه باید بجلو برد و باج خواهی رژیم را نیز تحت عنوان “وثیقه” باید خنثی و بشکست کشانید.
عظیم زاده، ابراهیم زاده و دیگر فعالین کارگری و سیاسی را تنها با حمایتهای گسترده و فراتر از آن اعتراضات وسیع مردم علیه حکومت اسلامی میتوان و باید از چنگ زندانبانان و باندهای اسلامی درآورد.

۲۶ اردیبهشت ۹۵