روزهاست از حمله وحشیانه نیروهای سرکوبگر دولت فاشیستی ترکیه و رویدادهای خونین در کردستان ترکیه می گذرد. هنوز رسانه ها و دولت های فخیمه غربی و سازمان “حقوق بشر” شان در مورد آنچه بر مردم کردستان ترکیه میگذرد سکوت اختیار کرده و خفقان گرفته اند و یا در بهترین حالت در مواردی گذرا به آن اشاراتی داشته اند. انگار نه انگار که در گوشه ای از این دنیای نابرابر، مردمی که به زبان دیگری تکلم دارند و از ابتدایی ترین حقوق انسانی خود محروم هستند و توسط دولت فاشیست ترکیه سالهاست این حقوق و آزادی از آنها سلب شده، سرکوب و خونشان ریخته میشود و دنیا به روی این واقعیت تلخ و تراژدی انسانی چشم می بندند. همین سیاست سکوت را در مورد کوبانی، که مورد حمله وحشیانه و جنایتکارانه “داعش” قرار گرفته بودند، ماهها در پیش گرفتند. زمانی که مردم آزادیخواه جهان در دفاع از مردم مبارز کوبانی و در اعتراض و محکوم کردن جنایت تروریسم اسلامی و دولت فاشیست ترکیه در سراسر جهان به خیابانها ریختند و این سکوت مرگبار را شکستند، تازه آن هنگام خبر مقاومت مردم کوبانی در برابر حملات جنایتکاران داعش به روزنامه ها و رسانه های جهان راه یافت. دولت فاشیست ترکیه و هم پیمانان غربی اش که ادعای مبارزه با تروریسم دارند خود یکی از حامیان اصلی تروریسم و با حمایت آشکار و پنهان از این جنایتکاران برای سقوط کوبانی دقیقه شماری می کردند. امروز همین دولت فاشیستی بدتر از جنایتکاران داعش به جان مردم ستمدیده و بیدفاع کردستان ترکیه افتاده و خونشان را بر زمین می ریزد.
سکوت ناسیونالیسم کرد
سکوت و خفقان احزاب ناسیونالیست کرد در مقابل جنایات دولت ترکیه در قبال مردم کردستان نه فقط بی شرمانه بلکه افشاگر ماهیت واقعی ناسیونالیسم کرد و ضدیتش با منافع و حقوق و آزادی مردم کرد زبان است. مردم آزادیخواه منطقه نباید در برابر سکوت جانبدارانه این احزاب ساکت بمانند. حزب بارزانی در مخالفت با حزب پ ک ک به نظر نمی آید از این واقعه خوشحال نباشد. این حزب اولین حزبی بود که بعد از پیروزی حزب آ ک پ در انتخابات یک نوامبر به رجب اردوغان تبریک گفت و مصطفی هجری رهبر حزب دمکرات کردستان ایران نیز از پیروزی رجب اردوغان ابراز خوشحالی کرد و به او تبریک گفت. این احزاب مادام که منفعت روزشان ایجاب کند چشم به روی هر جنایتی می بندند، اگر چه این مردم “کرد” باشند. مردمی که احزاب ناسیونالیست مدال قلابی دفاع از آنها را به سینه می زنند. کسی از یاد نمی برد هنگامی که تروریسم اسلامی داعش به شنگال حمله کرد نیروهای مسلح حزب بارزانی بدون مقاومت از این شهرعقب نشینی کردند و به جنایتکاران داعش امکان دادند که مردم بیدفاع را قتل عام و آواره و زنان را به عنوان برده اسیر کنند.
دولت فاشیست ترکیه با گُسیل نیروهای سرکوبگر پلیس و ارتش و نیروهای ویژه به جنوب شرقی کردستان ترکیه، شهرهای جزیره، سیلوبی و سور از توابع استان شرناخ را به اشغال نظامی در آورده و جنگی خونین و نابرابر را به مردم ستمدیده این منطقه تحمیل کرده است. تاکنون دهها نفر از جوانان و کودکان کشته و زخمی و هزاران نفر ناچار به ترک محل زندگی خود و آواره شده اند. بنا به خبری که از روزنامه های محلی درز کرده پیش از حمله پلیس و ارتش و اشغال نظامی این شهرها، صدها معلم و تعداد زیادی پزشک از این شهرها خارج شده اند تا بدینوسیله مردم را از امکانات آموزشی و درمان و بهداشت محروم کنند. سه شنبه گذشته مردم دیاربکر در اعتراض به اشغال نظامی شهر سور دست به راهپیمایی زدند که با حمله سرکوبگران به این اعتراض دو نفر کشته و دو نفر زخمی شدند. پخش صحنه های دلخراش در شبکه های اجتماعی از اذیت و آزار و حمله وحشیانه به جوانان و کودکان در خیابانها، خانه گردی و دستگیری مردم توسط نیروهای سرکوبگر، دل هر انسان با وجدانی را به درد می آورد.
بعد از انتخابات یک نوامبر و پیروزی مجدد حزب آ ک پ در این انتخابات دولت ترکیه با ادامه حمله به آزادی های سیاسی، تعقیب و دستگیری و ترور مخالفین و منتقدین حزب حاکم در سراسر کشور، جهت جبران شکستها و برگرداندن شرایط سیاسی به قبل از انتخابات ماه ژوئن یکی از اهدافی است که در شرایط فعلی دولت ترکیه تعقیب می کند. اظهارات شخص اردوغان در جهت “نابودی کامل پ ک ک”، حملات بیوقفه جنگنده های دولت ترکیه به قندیل محل استقرار نیروهای مسلح این حزب و متعاقب آن حمله و اشغال نظامی شهرهای جنوب شرقی کردستان ترکیه که هم مرز با کردستان سوریه هستند، ادامه سیاستهای ارتجاعی این دولت هستند. از یک طرف آوارگی و کوچ اجباری مردم غیر نظامی از محل زندگی خود در این شهرها، تحمیل جنگ به مردم و سرکوب و دستگیری جوانان میلیتانت، از هم پاشاندن محلات و شهرداری هایی که اخیرا با سیستم خودمدیریتی مردم اداره می شود، از اهداف بلافصل این تهاجم نظامی اند. از طرف دیگر استقرار نظامی در نوار مرزی میان هر دومنطقه کرد نشین سوریه و ترکیه در جهت عدم دسترسی نیروهای پ ک ک به پشت جبهه در خاک کردستان سوریه و ضربه زدن به دستاوردهای مردم و نیروهای مسلح در مناطق کردنشین سوریه، یعنی آرزویی که جنایتکاران داعش به آن دست نیافتند، اهدافی است که دولت فاشیست ترکیه در این سناریو تعقیب می کند.
اما اینبار نیز حمله و یورش وحشیانه دولت ترکیه توسط مردم و جوانان مبارز این شهرها بی جواب نماند. هر بار که دولت فاشیست و سرکوبگر ترکیه با هدف تسلط بر این مناطق، شکستن اراده و بازپس گرفتن دستاوردهای مردم ستمدیده به این شهرها یورش می برد با مقاومت مردم و جوانان روبرو شده و ناکام مانده اند. تنها مقاومت و مبارزه مردم در کردستان، حمایت مردم آزادیخواه و چپ در این کشور، اعتراض و حمایت بیدریغ مردم آزادیخواه جهان در حمایت از مردم و محکوم کردن جنایات دولت ترکیه در حق مردم کرد زبان و رنج دیده در این کشور می تواند تناسب قوای سیاسی را به نفع مردم و شکست و عقب راندن سیاستهای دولت بورژوا فاشیستی رجب اردوغان تغییر دهد. مردم کردستان ترکیه امروز بیشتر از هر زمانی همانند حماسه مردم کوبانی به حمایت مردم آزادیخواه جهان نیاز دارند. *