بهروز سورن

 بیانیه اولیه طیف جدل:

 

مناسب ترین شکل حکومت براى پى ریزى و پاسدارى این تحول دموکراتیک، استقرار یک جمهورى لائیک مبتنى بر تکثر بینش ها و روش هاست که پایبند موازین جهانى حقوق بشر، رعایت شأن و حیثیت ذاتى انسان، آزادى عقاید و ادیان، برابرى حقوق زن و مرد، تأمین عدالت اجتماعى و حقوق اقلیت هاى ملى و قومى در ایران باشد.

مضمون پاراگراف فوق دلالت بر مرزبندی با هرگونه نظام موروثی و سلطنتی دارد.

بنیانهای نظری این مجموعه را سرور علی محمدی چنین فرموله میکند.

 

سرور علی محمدی:

فراخوان دعوت به نشست جمهوری‌خواهان دمکرات و لائیک، با این تاکید که:

 همه کسانی که از یک سو با نظام استبداد دینی حاکم بر ایران از بنیاد، و در همه جلوه ها و با همه نهاد ها و نماد هایش، مخالفند، و از سوی دیگر در برابر نظام های موروثی یا مسلکی بر لزوم تحول دمکراتیک در جامعه ایران پای می فشارند و از برقراری جمهوری مبتنی بر رای آزاد مردم و جدائی کامل دین از حکومت و ارگان های قدرت دفاع می کنند و در راه استقرار آن می کوشند و به استقلال ایران پایبندند، در این نشست گرد آمده و زمینه برداشتن گام های مشترک را روشن و هموار سازند. و……(۲)، انتشار بیرونی یافت

سند سیاسی برامده از گردهمائی پاریس تاکید میکند که:

فراخواندن مجلس مؤسسان را لازمه‌ی گذار دموکراتیک به نظام جمهوری جانشین می‌دانیم.

 

 

…………….

 

 

جنبشی که قرار بود از مجموعه افراد تشکیل شود  و هر کس یک حق رای داشته باشد، فراگیر و فراگروهی باشد با تصویب حق فراکسیون ( بخوانید حق حضور سازمانهای اکثریت و اتحاد فدائیان به شکل سازمانی ) حضور تجمع های شکیل و سازمانی را رسمیت بخشید. بدین شکل افراد  مستقل و منفرد سیاسی را در برابر سازمانهائی قرار داد که با اراده  سازمانی و تشکیلاتی حاضر میشوند.

 

اساسا  بیانیه ابتدائی این مجموعه بر صفبندی شفاف با سازمان مجاهدین بعنوان نیروئی که هنوز از  جدائی دین از دولت فاصله نگرفته است و از طرف دیگر با مرزبندی شفاف با نظام ارتجاعی و دیکتاتوری سرنگون شده  و همچنین اصلاح طلبان نیمه حکومتی  انتشار یافت.

این پرسش مطرح میشود که آیا اتفاقی است که در بیانیه بروکسل هیچگونه اشاره ای به نظام سرنگون شده  سلطنتی و طیف مالمند و با نفوذ آنان در ارتباط با امپریالیستها و نقشه های شوم آنان برای مردم کشورمان نشده است؟

نگاهی به بیانیه سیاسی برآمده از این گردهمائی که در لینک زیر مشاهده میشود  میتواند روشنگر جهت گیری  طیف منسوب به ج د ل در این نشست  باشد.

http://www.tabja.com/vizeh/bayanieh.htm

 

در اینمورد بارها نوشته شده و همچنین آقایان مهرداد درویش پور و جلال شالگونی  بهمراه  فعالین دو سازمان اکثریت و اتحاد فدائیان  در شهرهای مختلف آلمان  و سوئد  بطور علنی با هواداران نظام پادشاهی از جمله آقای داریوش همایون که نظراتشان را میتوان در نشریه آرش بکرات یافت، ملاقات داشته اند و رایزنی کرده اند که البته حتما با صفت فردی!! بوده است و از سر خیر!!  برای مردم ایران چنین گشته است.

 

در این رابطه مراجعه به نوشتارهای خانم مهری زند در بخش جمهوریخواهان دمکرات و لائبک سایت گزارشگران  بسیار روشنگر است

http://www.gozareshgar.com/?id=22&tt_content%5btid%5d=8882

http://www.gozareshgar.com/index.php?id=56

 

با کمی شناخت از دنیای پر ماجرای سیاست میتوان گفت که زمینه ها و جهتگیری های مصوبه های  گردهمائی سوم طیف منسوب به ج د ل  در همین نشست های بظاهر مملو!! از دیالوگ و گفتگوهای دوستانه در فضائی معطر و آغشته به فرهنگ گفتگو!  پی ریخته شده بودند. اینکه کلمه ای از سرنگون شدگان بمیان نیاید و آنکه بلند گو را در اختیار  مبلغان آن نظم جهنمی و کهنه قرار دهند.

 

نخستین گردهمائی با ضروری دانستن نظام جمهوری  بعنوان نظم جایگزین خط فاصلی شفاف با نظام دیرین پادشاهی میکشد:

مجلس مؤسسان نوع نظام جمهوری آینده را تعیین می‌کند و قانون اساسی آن را تدوین می‌کند و به همه‌پرسی عمومی می‌گذارد.

مصوبه گردهمائی بروکسل اما با حذف این مصوبات به دیدارهای پیدا و نهان سازمانها و تشکلهای فعال کنونی با روابط متعهد به نظام پادشاهی از هرگونه اشاره به  آن نظم پرهیز کرده و چنین دربها را برای آنان باز میگذارد.

 

نوع نظام آینده و قانون اساسی آنرا مجلس موسسان منتخب همه مردم تعیین کرده، در شرایط آزادی کامل به همه پرسی خواهد گذاشت

جمهوریخواهانی که نه برای اهداف خود مبارزه میکنند و نه از خدمتگذاری  و جاده صاف کردن برای نظم کهن می پرهیزند. این قراردادهای پنهان و عیان تماما ماخذی جز  رایزنی ها و توافقات پشت پرده فعالین باقی مانده در این مجموعه منسوب به ج د ل  با وابستگان توانمند بلحاظ مالی نظام منحط مغلوبه و ارتجاعی ندارد.

 

این فراموشی قطعا برای فعالین شناخته شده و باقیمانده در طیف منسوب به جدل که هیاهوی آنان با اعمال و اقداماتشان تناسبی ندارد، اشتباهی سهوی نیست و زمینه های آن به اعتقاد اینجانب قطعا و مدتها پیش در کلن  و هانور پی ریزی شده است.  

۳۱٫۱۰٫۲۰۰۸