اعلامیۀ سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان به پیشواز هشت مارچ
سازمان سوسياليستهای کارگری افغانستان
March 02, 2019اعلامیۀ سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان به پیشواز هشت مارچ
در آستانۀ هشت مارچ، روز جهانی مبارزه برای رفع ستم جنسیتی، تبعیض و نابرابری زن، تحولات سیاسی بزرگی در جامعۀ افغانستان در حال وقوع است. پیامد احتمالی تحولات سیاسی در شُرف تکوین، یعنی پروژۀ صلح امپریالیسم امریکا با طالبان، خوف و هراس زیادی را در میان مردم به خصوص فعالان سیاسی – اجتماعی به شمول زنان بار آورده است. مردم علی العموم و جنبش های اعتراضی، مترقی و برابری طلب به ویژه سوسیالیست ها از یک دست شدن نیروهای ارتجاعی و تحکیم سلطۀ بلامنازع شان بر سرنوشت جامعه نگران اند و این در حالی است که قدرت حاکمه، احزاب و شخصیت های حامی نظام کنونی و قدرت های جهانی بر طبل "صلح" ارتجاعی کوبیده و راه را برای عروج ارتجاع اسلامی در یک هیأت یک دست بر سریر قدرت هموار می سازند. نتیجۀ یک چنین سیاستی چیزی نیست جز سیطرۀ هرچه بیشتر نیروها و باورهای ارتجاعی ضد زن و إعمال اپارتاید و راندن زنان به پستوهای خانهها.
اگر جنبش زنان و جنبشهای آزادیخواه در پیشاپیش آن ها فعالان سوسیالیست طبقۀ کارگر از جا نجنبند و تماشاچی منفعل ریژۀ گُردان ارتجاع زیر لوای "صلح و آشتی" بمانند، اندک منفذ و روزنهیی که گشوده شده است را بورژوازی جهانی و ایادی محلی آنها برای تأمین منافع سیاسی، اقتصادی و استراتژیک شان نیز گِل خواهند گرفت و سیاهی و تباهی بار دیگر بر گسترۀ جامعه مستولی خواهد شد. این مخاطره، باوجود ادعای نمایندهگان بورژوازی مبنی بر این که طالبان رام شده اند و به "ارزش" های دموکراتیک و "دستآوردها" التزام دارند، یک مخاطرۀ عینی و جدی است. امر آزادی، برابری و حقوق جهانشمول انسان ها و در این زمینۀ مشخص رهایی، رفع تبعیض و ستم از زن که در 18 سال قبل از امروز بورژوازی جهانی به سردمداری امریکا آن را بهانۀ جنگ و ایلغارش به افغانستان قلمداد میکرد، مانند همیش تابع منافع امپریالیستی امریکا و متحدانش بوده و این را تجربۀ تلخ زنان در افغانستان هم در گذشته و هم امروز به واضحترین شکل بیان میکند. عقبگردهائی که روند جاری بار میآورد، در غیاب یک جنبش نیرومند سوسیالیستی و آزادیخواه، تبعات طولانی، اسفبار و ماندگاری خواهد داشت. سرمایه داری جهانی با حمایت از جنبش های ارتجاعی و تقویت ایدئولوژیها و ارزشهای عقبگرا و عصر حجری در جغرافیای افغانستان در کنار جنگ و بربریت، زمینه یی را فراهم آورده است که بیم آن میرود تا مردم بیزار از جنگ و گرفتار در تنگنای فقر و محنت به داعیۀ "صلح ارتجاعی" باور کنند و "امنیت" زیر سلطۀ ارتجاع و حامیان بینالمللی آن را با قربانی نمودن خواستها و مطالبات آزادیخواهانه از جمله حقوق زنان ترجیح دهند.
سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان نیک میداند که ستمکشى زن و تبعیض براساس جنسیت، و همچنان اشکال دیگر ستم و نابرابری امروزه محصول نظام سرمایهداری است؛ بنابراین ستمگری و تبعیض نسبت به زن در ابعادی در متعارفترین شرایط در مناسبات کاپیتالیستی نیز موجودیت دارد؛ اما آنچه که امروز و در وضعیت خطیر کنونی اهمیت دارد این است که حقوق زنان و آزادیهای نیم بند کنونی در بده و بستانهای نیروهای ارتجاعی به سادهگی وجهیالمعامله قرار گیرد و قربانی گردد؛ این ظرفیت و تمایل ایدئولوژیک در میان همۀ جریانهای اسلام سیاسی اعم از مجاهد و طالب و ناسیونالیستهای تباری و حاکمیت پوشالی وجود دارد. بعید نیست که بار دیگر و این بار با مجوز و حمایت آشکار قدرتهای سرمایهداری امارت اسلامی سرمایه مهندسی و بر گردۀ مردم زحمتکش از زن و مرد تحمیل گردد.
زنان و مردان آزادیخواه!
بیایید در مصاف با سناریوی پیچیده شدۀ نیروهای سیاه اسلام سیاسی و حامیان بینالمللی آن ها در هشتم مارچ امسال در دفاع از برابری زن و مرد و نه به اپارتاید جنسی و راه حلهای امپریالیستی، صف جنبش آزادیخواهانه و مترقی را شکل دهیم و پرچم رهایی جامعه از بلاهت جنگ و جنایت و نیروهای حامل و عامل آن را بر افرازیم. در دل وضعیت کنونی و پروسه های جاری مبارزه براى بهبود موقعیت زنان و تغییر قوانین به نفع آنها و وادار ساختن قدرت حاکمه به تمکین به خواست و مطالبات مردم امر فوری و حیاتی است؛ سازمان سوسیالیستهای کارگری از همۀ کنشگران جنبش آزادی زن، احزاب، سازمانها، نهادها و فعالان کارگری چپ و مترقی میخواهد که در صف مقدم این مبارزه بایستند و مهمتر از آن آلترناتیو خودشان را پی ریزی نمایند.
زنده و فرخنده باد هشتم مارچ!
زنده باد سوسیالیسم!
سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان
حوت 1397؛ مارچ 2019